حقوق بشر در ایران – امروز دوشنبه ۲۱ مهر ماه ۱۳۹۹، در ادامه روند رو به افزایش خودکشی کودکان این بار در شهرستان ایلام مرتضی، کودک ۱۰ ساله پس از احتمال اقدام به خودکشی جان باخت.
به گزارش حقوق بشر در ایران به نقل از رُکنا، طی روزهای اخیر، مرتضی نیرومند – متولد: ۱۳۸۹ – ساکن توابع شهرستان ایلام، در پی فقر و محرومیت از حق نشاط و زندگی با احتمال اقدام به خودکشی جان خود را از دست داد.
در این گزارش، خبرگزاری رُکنا اعلام کرد: “چند روز گذشته یکی از هموطنان در سفر به ایلام مهمان خانه دهیار یکی از روستاها بود که به دیوار خانه همسایه زل زد و دهیار به او گفت: « مرتضی ۱۰ سالش بود که به خاطر فقر و نداری خانواده‌اش خود را حلق آویز کرد ».”
مرگ مرتضی، کودک ۱۰ ساله، ساکن استان ایلام تایید شده اما علت مرگ یا خودکشی وی هنوز در دست بررسی است متاسفانه در روزهای اخیر، روند خودکشی کودکان در ایران مسیری روز به افزایش به خود گرفته و شاهد هستیم که کودکان با سنین ۱۰ تا ۱۱ سال در برخی استانها به علت فقر و محرومیت از حق نشاط و زندگی و نبود امید به آینده خودکشی کردند.
- بیشتر بخوانید: خودکشی کودک ۱۱ ساله به علت فقر در شهرستان دیّر
- بیشتر بخوانید: خودکشی دختر بچه ۱۰ ساله در حاجی آباد شهرری
اغلب موارد خودکشی و یا اقدام به آن از سوی شهروندان ایران که روند رو به افزایش هم دارد در سایه نبود امید به زندگی و فشارهای روحی و روانی بر اثر مشکلات اقتصادی، معیشتی و گسترش فزآینده سرکوب آزادی بیان و عقیده در ایران است.
در تاریخ ۳۱ خرداد ماه ۱۳۹۹, مسعود قادی‌پاشا, معاون پزشکی و آزمایشگاهی سازمان پزشکی قانونی کشور از خودکشی ۵ هزار و ۱۴۳ نفر از شهروندان ایران در سال ۱۳۹۸ خبر داد و این رقم را در مقایسه با مدت مشابه سال ۱۳۹۷ با ۸ دهم درصد رشد اعلام کرد.
- بیشتر بخوانید: بیش از ۵ هزار خودکشی در میان شهروندان ایران در سال ۱۳۹۸
افزایش میزان خودکشی شهروندان در نقاط مختلف کشور به مثابه نبود امید به زندگی است. محرومیت از تامین اجتماعی شهروندان در حالی رو به گسترش است که در ماده ۲۵ اعلامیه جهانی حقوق بشر که ایران از امضائ کنندگان این سند معتبر بین المللی می باشد بر محق بودن افراد بر تامین اجتماعی مناسب به لحاظ؛ خوراک, مسکن, پوشاک و برخورداری از خدمات حمایتی اجتماعی در مواقع بیکاری، بیماری، نقص اعضا، بیوگی، پیری یا در تمام موارد دیگری که به علل خارج از اراده انسان ، وسایل امرار معاش او از بین رفته باشد از شرایط آبرومندانه زندگی برخوردار شود را مورد تاکید قرار داده اما برخوردهای قهرآمیز ارگانهای امنیتی و قضائی با شهروندان ایران و بیان اتهامات امنیتی بر خواسته های این افراد مصداق بارز نقض حقوق بشر نیز می باشد.
