حقوق بشر در ایران ـ امروز دوشنبه ۲۵ اردیبهشت ماه ۱۴۰۲، کارگران شاغل در ابنیه فنی شمال غرب راه آهن استان زنجان، نسبت به عدم پرداخت ۲ ماه حقوق و سایر معوقات مزدی آنها معترض هستند.
به گزارش حقوق بشر در ایران به نقل از ایلنا، روز یکشنبه ۲۴ اردیبهشت ماه ۱۴۰۲، با توجه به گذشت نزدیک ۲ ماه از آغاز سال ۱۴۰۲، اما کارگران شاغل در ابینه فنی راه آهن استان زنجان هنوز مبلغی بعنوان حقوق ماهیانه دریافت نکردند و از سوی دیگر مطالبات معوقه مزدی مربوط به سال ۱۴۰۱ آنها نیز پرداخت نشده و زندگی این کارگران و خانواده آنها در وضعیت اسفناکی قرار گرفته است.
این کارگران در تشریح وضعیت خود اعلام کردند:”بعد از گذشت ۵۳ روز از آغاز سال هنوز نه حقوق دریافت کرده‌ایم و نه مزایای مناسبتی که مسئولان وعده پرداخت آن را به کارگران داده‌اند. باید نگاه به کارگران انسانی باشد و مدیران و مسئولان باور کنند که کارگر نیز برای تهیه نیازهای اولیه زندگی خود و خانواده‌اش به حقوق مناسب نیاز دارد.”
یکی از کارگران با بیان اینکه باید صدای ما شنیده شود ضمن اعتراض به شرایط موجود از بی‌توجهی مسئولان استانی در واکنش به اخباری که در یک الی دو سال گذشته در مورد شرایط سخت زندگی کارگران ابنیه فنی در نتیجه عدم دریافت چندین ماه حقوق منتشر شده است، گفت:”از مدیریت راه آهن می‌خواهیم، با ورود به مجموعه ریلی شمال غرب به روند کار و پرداخت حقوق کارگران شاغل در آن رسیدگی کند.”
کارگر شاغل در ابنیه فنی راه آهن استان زنجان همچنین گفت:”شرایط زندگی کارگران ابنیه فنی شمال غرب به دلیل عدم پرداخت حقوق، بیمه و سایر مزایای مناسبتی و رفاهی اسفبار است و از این بابت جا دارد مدیرعامل شرکت راه آهن؛ حداقل بازرسان خود را روانه نواحی ریلی شمال غرب کند.”
این کارگر با بیان اینکه باید مشخص شود تا چه زمانی معوقات مزدی کارگران پرداخت می‌شود، گفت:”کارگری که در ماه فقط ۷ تا ۸ میلیون تومان دریافتی دارد چگونه می‌تواند زندگی خود را تامین کند؟ آیا خود مسئولان با این مبلغ می توانند خرج ماهیانه زندگی شان را تامین کنند؟”
طبق اظهارات یکی دیگر از کارگران:”کارگران این مجموعه در فصل گرما و سرما برای رفاه مردم و آبادانی کشورشان بدون هیچگونه تعطیلی و ایجاد وقفه در کارشان تلاش می‌کنند بدون اینکه زحمت‌شان به چشم بیاید و همیشه دغدغه قرارداد، حقوق، عیدی و امنیت شغلی دارند.”
فقر و محرومیت از تامین اجتماعی کارگران در حالی رو به گسترش است که در ماده ۲۵ اعلامیه جهانی حقوق بشر، بر حق افراد در برخورداری از تامین اجتماعی مناسب به لحاظ؛ خوراک، مسکن، پوشاک و برخورداری از خدمات حمایتی اجتماعی در مواقع بیکاری، بیماری، نقص اعضا، بیوگی، پیری یا در تمام موارد دیگر تاکید شده است.
همچنین در اهداف سند ۲۰۳۰ یونسکو، به حق افراد در برخورداری از محیط زندگی سالم و استاندارد، متناسب با مقام انسانی آنها تاکید شده است اما در ایران پس از مخالفت علی خامنه ای با اجرای سند برای استاندارد سازی زندگی اجتماعی شهروندان اجرای آن به کلی از دستور کار خارج شد.
