مشقت روز افزون دختران مبتلا به اوتیسم در پی اجرای (طرح عفاف و حجاب)
حقوق بشر در ایران – امروز سه شنبه ۱۹ اردیبهشت ماه ۱۴۰۲، در پی اجرای طرح موسوم به (عفاف و حجاب) دختران مبتلا به بیماری اوتیسم به مشکلات جدیدی مواجه شدند.
به گزارش حقوق بشر در ایران به نقل از روزنامه هم میهن، طی روزهای اخیر، دختران مبتلا به بیماری اوتیسم، در پی ارسال مداوم پیامک اخطار مبنی بر (بد حجابی)، پرداخت جریمه نقدی و یا با توقیف خودروهای خانواده آنها با عذاب جدیدی دست و پنجه نرم می کنند.
براساس این گزارش، در حالی دختران مبتلا به بیماری اوتیسم هم مشمول (حجاب اجباری) و در نظر گرفتن اقدامات قضایی و انتظامی شدند که با توجه به بیماری که از آن در رنج هستند توان استفاده از روسری را ندارند و این مساله خارج از اراده آنها است.
در بخش دیگری از این گزارش همچنین آمده است؛ قرار بود کددار شوند و مبتلا بودن‌شان به اوتیسم در سامانه‌ها ثبت شود تا هر اتفاق جدیدی، شرایط زندگی را برای آنها سخت‌تر نکند، اما نه‌تنها محقق نشد که حالا وضعیت بدتر هم شد.
تعداد زیادی از مبتلایان به اوتیسم به‌ویژه کسانی که در طیف شدید اوتیسم هستند، توان تحمل روسری را ندارند و این خارج از کنترل آنها و خانواده‌های‌شان است. حالا اما خانواده‌های دارای دختر مبتلا به اوتیسم می‌گویند ارسال مداوم پیامک‌های بدحجابی و توقیف خودرو، عذاب جدید زندگی‌شان شده آن هم درحالی‌که مسیر اثبات بیماری فرزندشان هم در مقایسه با گذشته پیچیده تر است. بعضی از این خانواده‌ها به هم‌میهن می‌گویند مجبور شده‌اند موی دختران‌شان را از ته کوتاه کنند تا شبیه پسرها شوند و دوربین‌ها چهره آنها را به‌عنوان دختر ثبت نکنند. به‌گفته‌آنها هزینه‌های فرزندشان برای دارو، لوازم بهداشتی و خدمات توانبخشی یک‌طرف، حالا باید به فکر جور کردن هزینه‌های طرح برخورد با بدحجابی هم باشند.
سعیده صالح غفاری، مدیرعامل انجمن اوتیسم پیش از این گفته بود:”شدت اوتیسم در دختران بیشتر از پسران است و از نظر مشکلات ارتباطی، رفتاری و حسی، چالش‌های بیشتری دارند که یکی از این چالش‌ها پوشش لباس و روسری است. مشکلات رفتاری و حسی هم موجب می‌شود این دختران نتوانند روسری را روی سر نگه دارند.”
همچنین، آسیب‌شناسان اجتماعی هم در تشریح اجرای طرح موسوم به (عفاف و حجاب) و مشقات شهروندان در این زمینه اعلام کردند:”برای وضع چنین مقرراتی نه‌تنها افراد مبتلا به اوتیسم بلکه سلامت روان مردم هم مورد توجه قرار نگرفته است، آن هم در حالی که براساس اعلام وزارت بهداشت ۴/۲۳ درصد جامعه (حدود ۱ نفر از هر ۴ نفر) از اختلال روان رنج می‌برند و در تهران از هر ۳ نفر، یک نفر دچار اختلال روانی است و نه تنها اجرای چنین برنامه‌هایی را بی نتیجه خواهد کرد، بلکه منجر به ایجاد تشویش، دلهره و افزایش خشونت در جامعه می‌شود.
دخالت در حریم خصوصی افراد به منزله تفتیش عقیده و ناقض ماده ۱۹ اعلامیه جهانی حقوق بشر و ماده ۱۹ میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسی مصوب ۱۶ دسامبر ۱۹۶۶ است. در این مفاد قانونی بر حق افراد بر انتشار افکار، عقاید، نظریات و دیدگاههای سیاسی و عقیدتی بدون محدودیت مرزی تاکید شده است.
