حقوق بشر در ایران – امروز یکشنبه ۱۴خرداد ماه ۱۴۰۲، زنان زندانی محبوس در بازداشتگاه استان ایلام در سایه محرومیت از حقوق اولیه خود دوران محکومیتشان را سپری می کنند.
به گزارش حقوق بشر در ایران، امروز یکشنبه ۱۴ خرداد ماه ۱۴۰۲، زندانیان سیاسی و جرائم عمومی و محبوس در بند زنان بازداشتگاه استان ایلام، در محرومیت از حقوق اولیه خود از قبیل رعایت اصل تفکیک جرائم، استفاده از حق ملاقات، برخورداری از حق آزادی بیان و اندیشه، حق درمان، دسترسی به خدمات بهداشت، درمان و تغذیه مناسب و سایر محرومیتها دوران حبس خود را سپری می کنند.
به نقل از یک منبع مطلع در گفتگو با گزارشگر حقوق بشر در ایران که خود پیشتر در آن زندان دوران حبس خود را سپری کرده:”در بازداشتگاه زنان استان ایلام که جدا از زندان مرکزی ایلام است با توجه به فقدان بند زنان در آن زندان در نهایت زنانی که احکام آنها از سوی دادگاه قطعی شده برای سپری کردن دوران حبس خود به آن بازداشتگاه منتقل می شوند و حتی زنانی که پرونده آنها در مرحله بازجویی و بازپرسی است هم بطور ادغام و بدون رعایت اصل تفکیک جرائم در میان سایر زندانیان محبوس هستند.”
این منبع مطلع در تشریح وضعیت نگهداری زندانیان در بازداشتگاه مرکزی استان ایلام افزود:”در بازداشتگاه زنان استان ایلام، تغذیه زندانیان با کیفیت بسیار پائین ارائه می شود و در میان زندانیان فقط تعداد معدودی که وکیل بند و یا زندانیانی که (سفارش شده هستند) حق استفاده از آشپزخانه زندان و پخت و پز غذا برای خود را دارند در غیر اینصورت، سایر زندانیان، مجبور به استفاده از غذای توزیع شده در هستند و اگر بخواهند از آشپزخانه برای پخت غذا استفاده کنند با ممانعت رامش رشیدی، رئیس بند زنان مواجه می شوند. زمانی زندانیان برای اعزام به مراکز درمانی منتقل می شوند که اخبار مرتبط با آن زندانی در رسانه ها منتشر شود و یا آن زندانی از سوی افراد خاصی تحت سفارش قرار بگیرد در غیر اینصورت خدمات درمانی و بهداشتی ارائه شده در بهداری بازداشتگاه، بسیار بی کیفیت است و زندانیان با انواع بیماری ها از حق درمان و اعزام به مرکز تخصصی درمانی محروم هستند.”
این منبع مطلع خاطرنشان کرد:”در بازداشتگاه زنان استان ایلام، رامش رشیدی، بعنوان رئیس بند زنان، هیچگونه مدیریت درستی به بند زنان ندارد و از صبح به محل خدمت خود می آید تا عصر هیچگونه کار خاصی برای حمایت و یا پیگیری وضعیت زندانیان انجام نمی دهد. بعنوان مثال در حال حاضر بند زنان در بازداشتگاه مرکزی استان ایلام، فاقد بهیار و مددکار اجتماعی است و رامش رشیدی علیرغم اینکه هیچگونه تخصصی در زمینه بهیاری و مددکاری اجتماعی ندارد، خود به تنهایی این سمت شغلی را هم تصاحب کرده و هیچگونه کار خاصی برای زندانیان انجام نمی دهد.”
وی همچنین تصریح کرد:”زندانیان سیاسی و عقیدتی محبوس در این بازداشتگاه با محدودیتهایی به مراتب بیشتر از سایر زندانیان مواجه هستند و هرگونه برخورد و رفتار این قبیل از زندانیان با پرونده سازی یا اقدامات تنبیهی از قبیل انتقال به سلول انفرادی و یا محرومیت از حق تماس و ملاقات با خانواده هایشان پاسخ داده می شود. بعنوان مثال چندی پیش یکی از زندانیان در دوران محرم کارت تلفن همه زندانیان جمع آوری شد و پس از اتمام مراسم عاشورا محرم کارت همه زندانیان مجددا فعال شد اما کارت متعلق به زندانیان سیاسی برای مدت زیادتری غیرفعال مانده بود و پس از پیگیری خانواده زندانیان به دروغ اعلام کرده بودند که تلفن زندان با مشکل فنی مواجه است.”
این منبع مطلع تشریح کرد:”چندی پیش خدیجه مهدی پور، فعال مدنی که دوران حبس خود را در آن بازداشتگاه سپری می کرد در ماه محرم با توجه به اینکه به این زندانی سیاسی تهمت (سرقت) زده بودند در مراسم عزاداری حاضر نشده بود و عدم حضور این زندانی در آن مراسم با آمنه فتاحی که خود از زندانی محکوم به (کلاهبرداری میلیاردی) بود و از جمله زندانیانی سفارش شده از طرف برادرش که روحانی و از اعضای هیات مذهبی استان ایلام بود مواجه شد و فرد مذکور با به کار بردن الفاظ رکیک بر علیه خدیجه مهدی پور، این زندانی سیاسی را به علت عدم حضورش در مراسم تاسوعا و عاشورا مورد بی حرمتی قرار داد و دقیقا ۱ روز پس از آن ۶ نفر از زندانیان جرائم غیرسیاسی از قبیل (موادمخدر) و (زنای محسنه) خدیجه مهدی پور ار مورد ضرب و شتم قرار دادند و این زندانی سیاسی پس از اطلاع رامش رشیدی با محدودیتهایی از قبلی منع تماس تلفنی و محرومیت ۲۰ روزه از حق ملاقات مواجه شد و در ادامه هم آمنه فتاحی، بعنوان وکیل بند با انواع و اقسام آزار و اذیب زندانیان از جمله این زندانی سیاسی در آن بند فعالیت می کرد. حتی این زندانی سیاسی حدود ۲۰ روز قبل از آزادی اش ازآن بازدشتگاه، توسط رامش رشیدی و سهیلا تخمار، به شدت مورد ضرب و شتم و بی احترامی قرار گرفت و سپس این ۲ نفر در تلاش بودن تا خدیجه مهدی پور را به سلول انفرادی منتقل کنند که با وساطت برخی زندانیان به اتمام رسید و تنها فردی که حامی زندانیان سیاسی در بازداشتگاه زنان استان ایلام، مجید احسانی بود که وی نیز به علت حمایت از زندانیان سیاسی به انواع محدودیتها مواجه شده بود.”
اشتراک گذاری
