جمهوری اسلامی در سال ۱۳۵۷ با یک سری برنامه ریزیهای از قبل تعیین شده و به واسطه یک میتوان گفت فشار سیاسی در ایران و به واسطه فردی به نام روح الله خمینی که یک فرد در ظاهر میانه رو ولی در عمل و بعد از دست گرفتن سکان هدایت کشور فردی با تفکرات انفعالی ضد انسانی که همگی این تفکرات وی نشات گرفته از یک ایدولوژی غیر قابل قبول بود و به واسطه همین تفکرات انسانهای بسیاری را به کام نابودی و مرگ کشید . دسته ای از این افراد که آسیبهای زیادی از این نوع تفکرات روح الله خعمینی و بعد از آن علی خامنه ای که ولایت فقیه میباشد دیدند پیروان سایر ادیان در ایران میباشند و یا افرادی که دگر اندیش بوده اند و صرف همین دگر اندیش بودن آنها زمینه سرکوب آنها به واسطه جمهوری اسلامی فراهم کرد . همه ما خوب میدانیم که این نظام استبدادی چگونه افراد دگراندیش را به تهمت و افتراء به حبس های طولانی مدت یا به کام مرگ میکشد . ماشین ترور جمهوری اسلامی دستی بالا دارد و برایش فرقی نمیکند که چه بر سر فرد میاد . فقط و فقط حفظ ماهیت نظام و ادامه روند فزاینده و رو به رشد سرکوبگری را مد نظر دارد . در این مبحث ما میخواهیم به بررسی قتل یکی از همین افراد که چیزی جز بیان عقیده خود را خواستار نبود و به دلیل نبود همین آزادی بیان و عقیده در ایران مجبور به ترک وطن شد و در غربت هم از دید این نظام استبدادی دور نماند میپردازیم . این فرد کسی نبود جز زنده یاد خلیل عالینژاد که در تاریخ ۲۷ آبان ۱۳۸۰ توسط وزارت اطلاعات به شکلی بسیار مرموز به قتل رسید . متاسفانه جمهوری اسلامی تاب تحمل نظر افراد مخالف خود را ندارد و اگر کسی نظری مخالف با چهار چوب تعریف شده از قبل که توست روح الله خمینی ایجاد شد و علی خامنه ای نیز آن را ادامه داد را داشته باشد میتوان گفت که شخص یا گروه مورد نظر با شرایط بسیار دشواری مواجه میشود . زیربنای ساختاری این حکومت بر خود رای بودن بنا شده و هر نظر و حرفی که علی خامنه ای میزند یک سری افراد دنباله رو وی میشوند و زمینه اجرای دستورات وی را فراهم میکنند . که میتوان گفت قتل خلیل عالینژاد یکی از آنها بوده است . وی که در منطقه ای در جنوب گوتنبرگ سوئد زندگی میکرد در اثر یک آتش سوزی کشته شد و بعد از گذشت سالها پلیس هم نتوانست کسی را به عنوان متهم به قتل وی دستگیر کند ولی با توجه به بررسی های بعمل آمده تایید شد که این حمله آتش سوزی عمدی بوده و به عنوان یک قتل از آن یاد میشود . البته یک مرد ۳۳ ساله و یک زن ۳۴ ساله مظنون نیز در همین رابطه دستگیر شدند اما دادگاه مدارک مربوط به مقصر بودن آنها در قتل عالینژاد را کافی ندانست و آنها نیز آزاد شدند . بعد از آتش‌سوزی، یک کمیته پیگیری قتل عالینژاد برای کمک به تحقیقات پلیس تشکیل شد. آنها با وکالت از طرف خانواده عالینژاد، ۲ سال تلاش کردند تا ردپا و انگیزه این قتل را پیدا کنند. رئیس کمیته به همراهی پنجاه نفر معترض دیگر، یک نامه اعتراضی را تسلیم رئیس پلیس ناحیه کرده و تقاضا کردند منابع بیشتری برای این تحقیقات در نظر گرفته شود. فرخ قهرمانی رئیس کمیته پیگیری قتل میگوید: ما اطلاعات مربوطه را به پلیس ارائه کرده ایم اما پلیس پاسخی به ما نمیدهد. پلیس خیلی چیزها را میداند اما آنها را اعلام نمیکند. خلیل عالی نژاد به وسیله رژیم ایران کشته شده است. عالینژاد یک رهبر پر نفوذ اهل حق (آئین یارسان) بود که از اسلام روی گردانده بود و به همین خاطر توسط رژیم (جمهوری اسلامی) ترور شد. من برگه های بازجویی از او توسط پلیس مخفی ایران ( وزارت اطلاعات) را دیده‌ام . خلیل عالی نژاد نقش برجسته‌ای را در این جنبش ایفا میکرد و به دلیل اینکه به مرگ تهدید شده بود به سوئد گریخت. پرهام قهرمانی دانشجوی حقوق میگوید : پلیس سوئد نمی‌خواهد این واقعیت را بپذیرد که رژیم ایران مسوول این قتل است آنگاه چه میخواهند انجام دهند؟ اثبات این مساله برای رابطه سوئد و ایران به نظر نمیرسد چیز خوبی باشد. پرهام قهرمانی اضافه می‌کند: این موضوع، در رابطه با امنیت فعالان سیاسی و دینی ایرانی که در سوئد زندگی می‌‌کردند مساله مهمی است. به سر انجام رساندن پرونده این قتل توسط پلیس سوئد برای آنها (ایرانیان سوئد) اهمیت اساسی زیادی دارد. بسیاری از معترضان شرکت کننده در تظاهرات می‌گفتند که خلیل عالینژاد قبل از شروع آتش سوزی کشته شده بود. اما پلیس مدارک و شواهد بدست آمده را مخفی نگه داشته و آنها را برای عموم علنی نکرده است. دادیار پرونده فردی به نام کارل برگستروم در رابطه با اینکه عالینژاد قبل از به قتل رسیدن تهدید شده بود هیچ اظهار نظری نکرد. کارل برگستروم دادیار پرونده میگوید:. این یک پرونده پیچیده است و من می‌خواهم به حقیقت دست پیدا کنم. تظاهرات کنندگان میخواهند بدانند پلیس در این ۴ سالی که تحقیقات در باره این قتل در حال انجام بوده است چه کاری انجام داده است. خليل از تبار آتش بود او به عشق زنده بود و شايد آخرين بازمانده غريب موسيقي متفكرانه نوعي از موسيقي كه زندگي شرق نشينان را در سالهايي دور شكل مي داد و همه هستي انديشمندانه و پرراز و رمز آنان بود . خليل سازش را با عشق كوك مي كرد و آنرا به عشق به صدا وا مي داشت . بنا نداريم تا به بزرگداشت مردي كه ديگر نيست بكوشيم اما سخن ما از تكريم ” بزرگي ” است ، نه بزرگ كردن يك مرد . بزرگي خليل به بزرگي رازي بود كه در سينه اش بود و چه كم شمارند مردان و زناني كه امروز و در اين وانفساي مصرف گرايي و پوچي ، رازهايي چنان را برتابند و از آن سردرآورند . سيد خليل عالي نژاد اما از جمله اين نوادر بود . با همه این تفاصیل میتوان گفت که پشت قتل خلیل عالینژاد یک برنامه ریزی بسیار حساب شده و کاملا تکمیل نهفته بود و افرادی وی را با قتل رساندند که انگار سالهای سال تبحر زیادی در کار خود دارند اینان همنطور که گفتیم و شواحد پیداست افرادی نبودند جز کسانی که خود را مقدس میپندارند و میگویند در راه خدا جهاد میکندند و نام سرباز گمنام امام زمان بر خود مینهند و امروزه روز هم اینگونه افراد با ایجاد رعب و وحشت در بین مردم و جاسوسی و یا با ارسال پیامکهای تهدید آمیز برای فعالین حقوق بشر و یا تهدیدهای اجتماعی دیگر ادامه دهنده راه و تفکرات کور کورانه روح الله خمینی که در دهه ۶۰ با اعدامهای جمعیتی زندانیان سیاسی در صدد استحکام خود بودند . ولی این را نمی دانند که صدای عدالت بسیار رسا تر از صدای شلیک اسلحه است . در حقیقت امروزه روز ولایت فقیه که خود را نماینده برجسته خد بر روی زمین میداند این را نمیداند که زیر بنای حکومت جمهوری اسلامی دیگر سست شده و این وظیفه همه ما به عنوان فعالین حقوق بشر است که با اطلاع رسانی به سازمانهای بین الملی دست حکومت جمهوری اسلامی را رو کنیم . با امید به اینکه بنده به عنوان یک فعال حقوق بشر بتوانم هر روز بیش از پیش زمینه اطلاع رسانی را بهتر از روز قبل انجام بدهم . چرا که یک فعال حقوق بشر بودن فقط نباید در حرف باشد بلکه باید در عمل هم دارای فاکتورهایی بود که این فاکتورها زمینه شکستن نقابی که دولت تدبیر و امید بر صورت خود دارد را فراهم کند تا همه دنیا بدانند که مشکل مردم در ایران عدم امنیت اجتماعی از طرف جمهوری اسلامی است . چون این حکومت بر پایه یک استبداد دینی تاریخ مصرف گذشته بنا شده است . امروزه روز هر انسانی آزاد است که تفکراتی مستقل داشته باشد و باید برای وی زمینه آزاد اندیشی فراهم باشد .
نویسنده : فعال حقوق بشر ، حمیدرضا تقی پور دهقان تبریزی .
اشتراک گذاری
