دو محکوم به اعدام که از ۱۳ سال پیش پشت میله های زندان به سر می برند پس از اینکه اولیای دم این دو پرونده در یک دهه اخیر هیچ مراجعه ای به دادگاه نداشتند، با درخواست از قضات برای تعیین تکلیف سرنوشت خود از چوبه دار رهایی یافتند.
به گزارش حقوق بشر در ایران به نقل از رکنا، متهم نخستین پرونده، مردی ۳۹ ساله است که اواخر بهمن ۸۲ زن سالخورده همسایه‌شان را برای سرقت پول‌هایش به قتل رساند. او در جلسه دادگاه با درخواست قصاص اولیای دم روبه رو شد و گفت: «مقتول از همسایه‌های قدیمی ما بود و با هم رفت و آمد داشتیم. روز حادثه برای گرفتن قرض به خانه‌اش رفتم، اما خودش نبود. اهالی گفتند به مراسم روضه رفته است. وقتی برگشت مرا به سالن راهنمایی کرد و برایم چای و شیرینی آورد. از او خواستم مقداری پول قرض بدهد اما مخالفت کرد. همان موقع چشمم به یک بسته اسکناس روی میز افتاد. گفت این پول را شوهرش برای طلبکارها تهیه کرده. قبول نکردم. بلند شدم بسته را بردارم که با هم درگیر شدیم. ابتدا با ماهیتابه به سرش کوبیدم و بعد با چاقو او را کشتم. بسته اسکناس را برداشتم و متواری شدم اما چند روز بعد ماموران دستگیرم کردند.»
با ثبت این اعترافات، حکم قصاص متهم صادر شد، اما اولیای دم هیچ وقت برای پرداخت نصف دیه در دادگاه حاضر نشدند تا متهم ۱۳ سال بلاتکلیف در زندان باقی بماند. او هفته قبل از زندان به شعبه دوم دادگاه کیفری استان تهران منتقل شد و گفت: «من از جرمی که مرتکب شدم پشیمانم. اگر آزاد شوم، سعی می‌کنم رضایت اولیای دم را بگیرم.»
دومین پرونده نیز مربوط به قتل یک مرد افغانستانی در باغی اطراف تهران است. در این حادثه، سه مرد افغانستانی، مقتول را به بهانه صرف شام به باغ کشاندند اما با طناب خفه‌اش کردند.
متهم ردیف اول، کریم به شیراز گریخته بود، اما از طریق ردیابی سیمکارتش شناسایی و دستگیر شد.
او پای میز محاکمه ایستاد و در مقابل درخواست قصاص اولیای دم گفت: «مبلغی از مقتول طلب داشتم. می‌خواستم آن را پس بگیرم، اما فهمیدم قصد سفر به افغانستان را دارد. پیش خودم گفتم حتما پول زیادی با خودش می‌برد تا به خانواده‌اش برساند برای همین نقشه سرقت پول‌هایش را کشیدم و با دو نفر از دوستانم در میان گذاشتم. روز حادثه، مقتول را به بهانه صرف شام به باغ کشاندم، اما با همدستی دوستانم، دست و پایش را بستیم و من با طناب خفه‌اش کردم. سپس وسایلش را زیر و رو کردیم اما غیر از تلفن همراه، چیز دیگری پیدا نکردیم. ابتدا جسد را در همان باغ دفن کردیم اما ده روز بعد، دوباره به محل جنایت برگشتیم، جسد را از خاک بیرون آوردیم و این بار داخل یک گودال انداختیم.»
متهم با رای قضات به قصاص و دو همدستش به ۱۵ سال حبس محکوم شدند.
دیوان عالی کشور این احکام را تائید کرد، اما اولیای دم که خواهان قصاص بودند، سهم دیه فرزند صغیر مقتول را پرداخت نکردند تا کریم ۱۳ سال بلاتکلیف در زندان باقی بماند.
او نیز هفته گذشته به شعبه دوم دادگاه منتقل شد و با ابراز پشیمانی دوباره درخواست آزادی کرد.
قضات نیز وارد شور شدند و برای متهمان هر دو پرونده، قرار وثیقه صادر کردند.
اشتراک گذاری
