ضرب و شتم ۳ زندانی سیاسی توسط ماموران گارد زندان تهران بزرگ

حقوق بشر در ایران – امروز جمعه ۵خرداد ماه ۱۴۰۲، رضا نوروزی، میثم دهبان زاده و مجید روشن نژاد، توسط گارد زندان تهران بزرگ مورد ضرب و شتم و شکنجه قرار گفتند.

به گزارش حقوق بشر در ایران، ساعت ۱۱ صبح پنجشنبه ۴ خرداد ماه ۱۴۰۲، رضا نوروزی، میثم دهبان زاده و مجید روشن نژاد، زندانیان سیاسی محبوس در تیپ ۵ زندان تهران بزرگ، توسط شماری از ماموران گارد این زندان مورد ضرب و شتم قرار گرفتند و میثم دهبان زاده بر اثر شکستگی سر از حق درمان و رسیدگی پزشکی محروم مانده است. رضا نوروزی در حال سپری کردن بخشی از حبس تعزیری ۵ ساله خود است. همچنین، میثم دهبان زاده و مجید روشن نژاد، پس از بازداشت در جریان اعتراضات ۱۴۰۱، و انتقال به زندان اوین با پرونده ای جدید مرتبط با آتش سوزی زندان اوین مواجه هستند.

عرفان کرم ویسی، وکیل مدافع این ۳ زندانی در خصوص این خبر تشریح کرد:”دیروز، حدود ساعت ١١صبح، در تیپ ۵ زندان تهران بزرگ، میثم دهبان زاده، مجید روشن نژاد و رضا نوروزی، توسط ۶نفر از افسر نگهبان های این بند مورد ضرب و شتم قرار گرفتند و میثم دهبان زاده، پس از واردشدن حدود ۱۰ ضربه باتوم به سر و بدنش به مدت ۲۴ ساعت به میله ای بسته شد و پانسمانی برای این زندانی توسط بهداری انجام نشد و فقط شب گذشته، یک عدد قرص بروفن به او داده شده و هم اکنون در بند دیگری جدای از مجید روشن نژاد و رضا نوروزی نگهداری می شود.”

این وکیل دادگستری، در تاریخ ۲۶ اردیبهشت ماه ۱۴۰۲، پیرامون آخرین وضعیت حقوقی موکلین خود اعلام کرده بود:”میثم دهبان زاده و مجید روشن نژاد، دارای پرونده ای مربوط به آتش سوزی در زندان اوین که در تاریخ٢٣ مهرماه ١۴٠١ داده بود در شعبه ۵ دادسرای ناحیه ٢٧ تهران ( امور جنایی )، با اتهامات (اخلال در نظم زندان)،‌ (تمرّد از دستور به مأموران حین انجام وظیفه) و (تخریب ابنیه و تجهیزات زندان اوین)‌ هستند و بازداشت موقت آنها مربوط به این پرونده است و برای آزادی موقت باید جهت تودیع وثیقه یا تصمیم نهایی منتظر تصمیم بازپرس دادسرا بود ولی این ۲ نفر از حق ملاقات محروم هستند ولی رضا نوروزی تا ۱۲ روز دیگر آزاد خواهد شد.”

لازم به اشاره است، رضا نوروزی، مجید روشن نژاد و میثم دهبان زاده در تاریخ ۱۳ اردیبهشت ماه ۱۴۰۲، از زندان رجایی شهر کرج، بدون اعلام قبلی به تیپ ۴ زندان تهران بزرگ منتقل و چندی پیش هم در پی عدم رعایت اصل تفکیک جرائم از سوی یکی از زندانیان جرائم غیرسیاسی مورد ضرب و شتم قرار گرفته بودند.

مجید روشن نژاد و میثم دهبان زاده،‌ در جریان برگزاری اعتراضات ۱۴۰۱، در تهران توسط نیروهای امنیتی، بازداشت و به زندان اوین منتقل شده بودند پس از آتش سوزی در آن زندان به زندان رجایی شهر کرج منتقل و در تاریخ ۱۰ آبان ماه ۱۴۰۱، جهت بازجویی به بند ۲۰۹ وزارت اطلاعات و بند ۲۴۱ حفاظت اطلاعات قوه قضائیه در زندان اوین بازگردانده و پس از اتمام بازجویی ها و تفهیم اتهام به زندان رجایی شهر کرج منتقل شده بودند.

مجید روشن نژاد، در جریان اعتراضات سراسری ۱۴۰۱، از نقاط حساس بدنش مثل دور چشم مورد اصابت گلوله ساچمه ای قرار گرفته بود.

رضا نوروزی، در ۲۶ اردیبهشت ۱۴۰۰، توسط نیروهای امنیتی بازداشت و پس از انتقال به یکی از سلولهای انفرادی واقع در بندهای امنیتی زندان اوین و طی مراحل بازجوئی در تیر ماه همان سال به اندرزگاه ۴ این زندان منتقل شد.

با آغاز مراحل دادرسی، رضا نوروزی توسط شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب تهران به ریاست ایمان افشاری با اتهامات(اجتماع و تبانی به قصد برهم زدن امنیت کشور) و (فعالیت تبلیغی علیه نظام) در مجموع به تحمل ۱۰ سال حبس تعزیری محکوم شد. این حکم در دادگاه تجدیدنظر عینا تائید و با اعمال ماده ۱۳۴ مجازات اسلامی تحمل ۵ سال حبس تعزیری برای وی لازم به اجرا شد.‌

لازم به اشاره است، رضا نوروزی، از بابت دیگر پرونده قضایی خود اواخر مردادماه ۱۴۰۱، توسط شعبه ۱۲۰۶ دادگاه عمومی کچویی به اتهام (اخلال در نظم زندان) به تحمل ۷۴ ضربه شلاق و پرداخت ۱۸ میلیون تومان جریمه نقدی محکوم شد. بخش دوم این پرونده با اتهام (توهین به رهبری) به شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب تهران ارجاع شده است.

این زندانی سیاسی، اواسط مهر ماه ۱۴۰۱، از زندان اوین به زندان رجایی شهر کرج منتقل شده بود.

اعتراض نسبت به سرکوب و اعمال فشارهای امنیتی و قضایی و فقدان شفافیت قضایی در روند دادرسی به پرونده های متهمان سیاسی ـ امنیتی از جمله مواردی است که در گزارشات دوره ای سازمانهای بین المللی مدافع حقوق بشر در امور ایران به دفعات مد نظر قرار گفته که از جمله آن در تاریخ ۸ فروردین ماه ۱۴۰۲، سازمان عفو بین الملل، در گزارش سالیانه خود اینگونه برخوردها با شهروندان را به شدت محکوم کرد.

همچنین، جاوید رحمان، گزارشگر ویژه حقوق بشر سازمان ملل متحد، در تاریخ ۱۹ اسفند ماه ۱۴۰۱، در گزارش دوره ای خود که مربوط به ۶ ماهه دوم سال ۱۴۰۱ خورشیدی بود در خصوص محرومیت شهروندان از حق دسترسی به وکیل مورد نظر خودشان در یک فرایند دادرسی، سرکوب و ارعاب گسترده بر علیه شهروندان را محکوم کرد.

سرکوب آزادی بیان و ممانعت از انتشار عقاید و دیدگاههای مختلف در یک جامعه، ناقض ماده ۱۹ اعلامیه جهانی حقوق بشر و ماده ۱۹ میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسی مصوب ۱۶ دسامبر ۱۹۶۶ است. در این مفاد قانونی بر حق افراد بر انتشار افکار، عقاید، نظریات و دیدگاههای سیاسی و عقیدتی بدون محدودیت مرزی تاکید شده است.