نامه سرگشاده چنگیز قدم خیری, زندانی سیاسی محروم از درمان به جاوید رحمان

چنگیز قدم خیری زندانی سیاسی تبعیدی محبوس در زندان مسجدسلیمان واقع در استان خوزستان, که دوران محکومیت ۴۰ ساله خود را سپری می کند با انتشار نامه ای سرگشاده  خطاب به جاوید رحمان گزارشگر ویژه حقوق بشر سازمان ملل در امور ایران  ضمن اشاره به این نکته که تحت شکنجه های روحی و روانی شدیدی فرار گرفته است  و  بطور همزمان از بیمارهای متعدد جسمی و ضعف عمومی رنج می برد  و کلیه اتهامات منتسبه به خود را بی اساس و بر مبنای پرونده سازی دستگاه قضائی ایران میداند.

به گزارش حقوق بشر در ایران، چنگیز قدم خیری، زندانی سیاسی تبعیدی  محبوس در زندان مسجد سلیمان  که دوران محکومیت ۴۰ ساله  خود را همزمان با تبعید در ایرن زندان سپری میکند  با انتشار نامه‌ ای  سرگشاده خطاب به جاوید رحمان گزارشگر ویژه حقوق بشر سازمان ملل در امور ایران به شرح “بی اساسی” اتهامات وارده بر وی از طرف قوه قضاییه و خواسته های بحق خویش نظیر عدالت، برابری و حق تحصیل به زبان مادری پرداخته است. حقوق بشر در ایران  در تاریخ  ۲۶ بهمن ۱۳۹۶  طی گزارشی از محرومیت این زندانی سیاسی از دسترسی به خدمات پزشکی با وجود شرایط نامناسب جسمی و تائید پزشکان زندان بر ضرورت انجام عمل جراحی اطلاعع رسانی کرده بود.  این زندانی سیاسی علیرغم وجود ترکش در بدنش و تبدیل شدن آن ترکشها به عفونت همچنان از دسترسی به خدمات پزشکی محروم مانده است.

متن کامل نامه این زندانی سیاسی را که در اختیار حقوق بشر در ایران قرار گرفته است را  در ادامه بخوانید. 

“به نام خالق هستی

خدمت آقای جاوید رحمان گزارشگر ویژه حقوق بشر سازمان ملل که خواهان عدالت اجتماعی و فردی در ایران است و در این راه از هیچ کمکی به ایرانیان و حقوق آنها دریغی نکرده اند. در گوشه ای از این زندان تنگ درود و سلام خود را نثار شما می کنم.

اینجانب چنگیز قدم خیری متولد سال ۱۳۶۷ و ساکن کردستان ایران هستم. که از طرف دادگاه کردستان به ۴۰ سال حبس و تبعید در زندان مسجد سلیمان گشته ام که ۸ سال از آن را با وجود شکنجه های روحی و روانی و دوری راه برای خانواده و ملاقات نکردن کشیده ام. با وجود نداشتن یک کلیه و ضعف جسمی تحمل زندان برایم بسیار دشوار شده است.

اینجانب متهم به فعالیت و عضویت حزب کومله زحمتکشان ایران شده ام.

مطمنا می دانید عدالت در این آب و خاک قدمتی تاریخی دارد و نمونه ی آن منشور کوروش کبیر که نماد حقوق بشر و یکی از افتخارات ما ایرانیان. اما سالهاست که عدالت مرده و جای خود را به خشونت و سرکوب در این آب و خاک داده است.

آخر کجای آموختن زبان مادریم که کُردی است جرم محسوب می شود؟ من نیز به عنوان یک شهروند درجه ۱ به داشتن حق شهروندی برای خواندن، نوشتن و گفتن اعتقاد دارم، حق آن را دارم و این حق را خواستار بوده ام. اما در کمال ناباوری دستگیر، شکنجه و متهم به جرم امنیتی شده ام و ۴۰ سال زندان و تبعید به زندانی که هیچگونه امکانات در حد یک زندگی را ندارد، گشته ام.
شکی نیست که کارنامه شما به عنوان حامی مظلومین، آزادی خواهی و حقوق بشر کاملا درخشان می باشد. آقای رحمان این زندانی به خدای احد و واحد هیچگونه خلافی که قوه قضاییه می گوید انحام نداده است. تنها در راستای حقوق عمومی و شخصی خود فعالیت کرده ام و خواستار این حق بوده ام.
در خواستم از شما که در این جایگاه هستید به عنوان حامی، کمک به این شرایط اسفبار و پایان دادن به آن است، می خواهم مرا ازین مرگ تدریجی که برایم در نظر گرفته اند برهانید.
باز هم می گویم در آخر سلام بر شما و تمامی آنهایی که در راستای حق گام بر می دارید. درود.
ای کاش و ای کاش نمی گفتیم … و هیچ نمی گفتیم
از عشق که در بندیم…

چنگیز قدم خیری/ بهمن ماه ۹۷/ زندان مسجد سلیمان”.

پیرامون وضعیت چنگیز قدم خیری,  زندانی سیاسی محبوس در زندان مسجد سلیمان لازم به توضیح است که نامبرده  متولد ۱۳۶۷ که سال ۱۳۹۰ بازداشت و به زندان مرکزی سنندج منتقل شده بود، پس از تحمل دو سال حبس به زندان مسجد سلیمان تبعید شد. این زندانی طی برگزاری چند جلسه محاکمه از سوی دادگاه انقلاب سنندج به ریاست قاضی بابایی به ۴۰ سال حبس تعزیری محکوم شد. پس از بازداشت خانواده وی بعد از ماه ها بی خبری و نگرانی از دستگیری فرزندشان مطلع شدند. وی که در زمان بازداشت، زخمی شده بود، با وجود گذشت بیش از پنج سال از زمان بازداشت همچنان ترکش از بدنش خارج نشده است. با توجه به شرایط نامناسب جسمانی و محرومیت از درمان وی از اول اردیبهشت سال ۹۷ الی ۱۱ اردیبهشت ۹۷ دست به اعتصاب غذا زده بود.