محرومیت علی بدرخانی, زندانی سیاسی محبوس در زندان مرکزی ارومیه از حق درمان
علی بدرخانی, زندانی سیاسی محبوس در زندان مرکزی ارومیه علیرغم ابتلا به بیماری نارسائی کلیه از دریافت خدمات درمانی در بهداری این زندان بستری و از اعزام وی به مراکز درمانی خارج از زندان توسط مسئولان زندان ممانعت بعمل آمده است.
به گزارش حقوق بشر در ایران، علی بدرخانی، زندانی سیاسی محبوس در زندان ارومیه از رسیدگی پزشکی و اعزام به بیمارستان خارج از زندان محروم مانده است. مسئولین زندان علاوه بر بی توجهی به درخواستهای مکرر وی جهت اعزام به بیمارستان، این زندانی را بدون در نظر گرفتن اصل تفکیک جرایم در یکی از بندهای عمومی زندان ارومیه نگهداری میکنند. لازم به ذکر است که این زندانی سیاسی، با توجه به درخواست های مکرر از اعزام به مراکز درمانی خارج از زندان محروم مانده است و همچنین به بهداری داخل زندان نیز اعزام نشده است. بی توجهی به وضعیت نامناسب جسمی و بیماری وی در حالی صورت میگیرد که شرایط سخت نگهداری این زندانی در بند کارگران زندان ارومیه بر مشکلات جسمی وی دامن زده است. گفته میشود بند کارگران زندان ارومیه که یکی از بندهای مربوط به زندانیان با جرائم عمومی است بیش از سه برابر ظرفیت زندانی در خود دارد. علی بدرخانی پیش از این در زمستان سال ۹۳ بازداشت و پس از چند ماه با تودیع قرار وثیقه آزاد شد، آقای بدرخانی پس از آزادی در ترم آخر دوره فوق لیسانس دانشگاه تهران از ادامه تحصیل محروم شد.
وی تحت عنوان اقدام علیه امنیت ملی، توسط شعبه یک دادگاه انقلاب ارومیە به تحمل ۳ سال حبس محکوم شد. حکم صادره در تاریخ ۲۶ اسفندماه ۹۵ به وی ابلاغ و در بهار ۹۶ بازداشت و جهت اجرای حکم به زندان ارومیه منتقل شد.
وی در مردادماه سال جاری در اعتراض به عدم رعایت اصل تفکیک جرائم و نگهداری وی در بند عمومی این زندان دست به اعتصاب غذا زده بود و به سلول انفرادی این زندان منتقل شده بود. آقای بدرخانی پس از مدتی با وعده مساعد مسئولین به اعتصاب خود پایان داد ولی علیرغم وعده مسئولین در ارتباط با رسیدگی به خواستهاش مجددا به بند کارگران زندان ارومیه بازگردانده شد.
- بیشتر بخوانید: اعتصاب غذای زندانی سیاسی علی بدرخانی در زندان ارومیه
این زندانی پس از انتقال مجدد به این بند توسط تعدادی از زندانیان تحت امر مسئولین زندان مورد ضرب و جرح قرار گرفته و به بهداری زندان ارومیه منتقل شده بود.
علی بدرخانی معروف به شوان، نویسنده کرد تابعیت عراقی-ایرانی دارد. از جمله تالیفات و آثار این نویسند میتوان به «ترکیه, دموکراسی و کردها، گفتگوی اندیشه، پناهنده عشق، حکایت و افسانههای کردی» اشاره کرد.
زندانیان سیاسی در زندانهای ایران با کلکسیونی از موارد گسترده نقض حقوق بشر دست و پنجه نرم میکنند. از یک سو محرومیت آنها از حق دادرسی عادلانه که در ماده ۱۰ اعلامیه جهانی حقوق بشر بر آن تاکید شده است و از سوی دیگر بیماریها و آسیب های جسمی گوناگون که میتوان گفت اکثر این افراد این بیماریها را از زمانی که در زندان محبوس گردیده اند به آن مبتلا شده اند اما مسئولان قضائی و امنیتی در زندانهای ایران از این مسئاله بعنوان یک اهرم فشار در جهت تفهیم نظریات و یا اتهامات وارده بر افراد استفاده میکنند که این مورد ناقض ماده ۵ اعلامیه جهانی حقوق بشر میباشد.