سازمان عفو بین الملل; خواستار آزادی بازداشت شدگان تجمع روز جهانی کارگر شد
سازمان عفو بین الملل با انتشار فراخوانی خواستار پشتیبانی جمعی از فعالان کارگری و مدنی بنامهای; آنیشا اسداللهی, عاطفه رنگریز, ندا ناجی و فعال رسانه ای و روزنامه نگار; مرضیه امیری از بازداشت شدگان در تجمع اعتراضی روز جهانی کارگر در مقابل ساختمان مجلس در تهران شد.
به گزارش حقوق بشر در ایران، امروز چهارشنبه ۱۹ تیرماه ۱۳۹۸، سازمان عفو بین‌الملل طی فراخوانی خواستار آزادی بی قید و شرط و فوری فعالان کارگری و مدنی ; ندا ناجی, عاطفه رنگریز و آنیشا اسداللهی و فعال رسانه ای و روزنامه نگار مرضیه امیری و لغو همه اتهامات امنیتی وارده به آنها شد. در این فراخوان به نگهداری طولانی مدت این افراد در سلول های انفرادی اشاره شده و از آن به عنوان ناقض قانون “نلسون ماندلا” و مصداق شکنجه، برخوردهای بیرحمانه و تحقیرآمیز یاد شده است. ضرب و شتم آنیشا اسداللهی در زمان بازداشت اول و تفتیش وسائل شخصی وی و خانواده اش در هنگام بازداشت دوم، نگه داری عاطفه رنگریز و ندا ناجی در زندان قرچک ورامین در کنار زندانیان سایر جرایم و نگهداری مرضیه امیری در سلول های انفرادی برای بیش از یک ماه از دیگر نکاتی است که در این بیانیه به آن پرداخته شده است.
متن کامل این بیانیه بنقل از سازمان عفو بین الملل در ادامه می آید؛
جناب آقای علی القاصی مهر، دادستان محترم تهران؛
سه فعال حقوق کارگران در ایران، به نام‌های آنیشا اسداللهی، عاطفه رنگریز و ندا ناجی و یک روزنامه‌نگار ایرانی به نام مرضیه امیری به شکل خودسرانه دستگیر شده‌اند و چندین هفته است که بدون دسترسی به وکیل در بازداشت به سر می‌برند؛ این افراد به شکل نابه‌جایی به اقدام علیه امنیت ملی متهم شده‌اند. این بازداشت‌شدگان زندانی عقیدتی به شمار می‌روند چرا که صرفاً در ارتباط با تجمع صلح‌آمیزی در روز جهانی کارگر در ۱۱ اردیبهشت ۱۳۹۸ در تهران دستگیر شده‌اند.
عاطفه رنگریز و ندا ناجی به دنبال دستگیری‌شان در روز ۱۱ اردیبهشت به مدت چند هفته و بدون ارتباط با خانوادههایشان در سلول‌های انفرادی در بند ۲۰۹ زندان اوین نگهداری شدند، که مصداق شکنجه یا سایر برخوردهای بیرحمانه، غیرانسانی و ترذیلی محسوب می‌شود. در روز ۱۵ تیر، این زندانیان بعد از مشاجره‌ای به دلیل امتناع از سر کردن چادر در راه انتقال به بهداری زندان، مورد ضرب و شتم مامور زندان قرار گرفتند. در نتیجه‌ی این برخورد، ندا ناجی به اختلال بینایی موقت دچار شد و بازو و شانه‌ی عاطفه رنگریز آسیب دید. ۱۷ تیرماه، بعد از هفته‌ها بازجویی توسط ماموران وزارت اطلاعات، عاطفه رنگریز و ندا ناجی را به دادسرای زندان اوین بردند و در آنجا اتهامات‌شان به این شرح اعلام شد: “اجتماع و تبانی علیه امنیت ملی”، “تبلیغ علیه نظام”، “اخلال در نظم عمومی” . “توهین به ماموران در حین انجام وظیفه”. دو نفر از اواخر خرداد ماه در زندان شهر ری به سر می‌برند که به لحاظ بهداشت در وضع نامناسبی است و زنانی که مرتکب جرایم سنگین و خشونتبار شده‌اند در آنجا نگهداری می‌شوند. گزارش‌های مکرری از خشونت علیه زندانیان در این زندان، چه از جانب سایر زندانیان و چه از جانب کارکنان زندان، منتشر شده است. این وضعیت عاطفه رنگریز و ندا ناجی را در معرض خطر حملات خشونت‌آمیز و همچنین ابتلا به بیماری‌های عفونی قرار داده است.
آنیشا اسداللهی که از ۲۸ خرداد، بدون ارتباط با خانواده و دسترسی به وکیل، در بند ۲۰۹ زندان اوین به سر می‌برد، در معرض خطر شکنجه و سایر بدرفتاری‌ها در این مکان قرار دارد. او در تجمع روز کارگر بازداشت شده و چهار روز بعد آزاد شده بود، اما بار دیگر در ۲۷ خرداد دستگیر شد. مرضیه امیری ۱۱ اردیبهشت، در پی تلاش برای کسب خبر در مورد دستگیرشدگان تجمع روز کارگر، بازداشت شد. او تا ۱۸ اردیبهشت در یک بازداشتگاه سری، که زیر نظر سپاه پاسداران اداره می‌شود، نگهداری می‌شد؛ بعد از آن به بند ۲۰۹ زندان اوین انتقال یافت و به مدت ۳۵ روز در سلول انفرادی حبس بود. ۱۸خرداد او را به بند زنان زندان اوین منتقل کردند. مرضیه امیری از بیماری صرع رنج می‌برد، و بیم آن می‌رود که فشارهای عصبی ناشی از حبس موجب عود کردن بیماری او و بروز تشنج شود. در حال حاضر، او به سرگیجه و کاهش فشار خون مبتلا شده است.
اینجانب مصرانه از شما درخواست می‌کنم که آنیشا اسداللهی، عاطفه رنگریز، ندا ناجی و مرضیه امیری را بی‌درنگ و بدون قیدوشرط آزاد کرده و تمام اتهامات واردشده به آنان را لغو کنید. خواهشمندم کسب اطمینان کنید که این زندانیان، تا هنگام آزادی‌شان، از امکان ملاقات مستمر با وکلا و خانواده‌های خود برخوردار می‌شوند، و مراقبت‌های پزشکی مناسب نیز در اختیار آنان قرار می‌گیرد. همچنین خواهشمندم عاطفه رنگریز و ندا ناجی را، تا زمان آزادی‌شان، به زندان اوین و به بندی منتقل کنید که سایر زندانیان سیاسی زن در آنجا نگهداری می‌شوند.
اطلاعات تکمیلی :
عاطفه رنگریز و ندا ناجی ۱۱ اردیبهشت ۱۳۹۸ در تجمع صلح‌آمیزی بازداشت شدند که به مناسبت روز جهانی کارگر در مقابل مجلس ایران در تهران تشکیل شده بود، تجمعی که نیروهای اطلاعاتی و امنیتی با خشونت آن را بر هم زدند. عاطفه رنگریز و ندا ناجی شب اول بازداشت را در بازداشتگاه وزرای تهران به سر برده، در آنجا مورد آزار و اذیت مأموران قرار گرفتند و سپس به زندان شهر ری منتقل شدند. بعد از سه روز، این دو زندانی را به بند ۲۰۹ زندان اوین منتقل کردند که زیر نظر وزارت اطلاعات قرار دارد و تا اواخر تیر ماه در آنجا، عمدتاً در سلول انفرادی، نگهداری شدند. ندا ناجی، بعد از آن که ۵ اردیبهشت به بند ۲۰۹ زندان اوین انتقال یافت، در اعتراض به ممانعت مقامها و مسئولان از تماس تلفنی او با خانواده‌اش، به مدت ۵ روز به اعتصاب غذا دست زد. سرانجام، ۱۴ روز بعد از انتقال ندا ناجی به زندان اوین، به او اجازه داده شد تا تماس تلفنی کوتاهی با خانواده‌اش داشته باشد. با این حال، تا حدود ۱۰ خرداد اجازه‌ی هیچ گونه ملاقات حضوری با خانواده‌اش به او داده نشد. عاطفه رنگریز و ندا ناجی در مدتی که در سلول انفرادی به سر می‌بردند، بدون حضور وکیل بازجویی شده و زیر فشار قرار گرفتند تا به برنامه‌ریزی اعتراضات به منظور اخلال در امنیت ملی اعتراف کنند. ندا ناجی تا ۱۰ روز از دسترسی به اسپری آسم خود محروم بود، و این موجب ناراحتی جسمی و اضطراب روانی او شده بود. این دو زن در تاریخ ۱۷ تیرماه به دادسرای اوین احضار شده و در آنجا رسما به “اجتماع و تبانی علیه امنیت ملی”، “تبلیغ علیه نظام”، “اخلال در نظم عمومی” . “توهین به ماموران در حین انجام وظیفه” متهم شدند. اتهام آخر به این دلیل وارد شده بود که آن دو، در جلسات بازجویی جداگانه، به بدرفتاری‌های بازجویان‌شان اعتراض کرده بودند.
اواخر خرداد ماه، عاطفه رنگریز و ندا ناجی بار دیگر به زندان شهر ری منتقل شدند، که هم به لحاظ امنیت و هم به لحاظ سلامت با خطرات جدی در آنجا مواجه‌اند. در این زندان، زنانی که مرتکب جرایم سنگین و خشونتبار شده‌اند در فضای پرتراکم و غیر بهداشتی به سر می‌برند. گزارش‌های مکرری از خشونت علیه زندانیان در این زندان، چه از جانب سایر زندانیان و چه از جانب کارکنان زندان و همچنین شیوع بیماری‌های روانی، خودزنیِ زندانیان و رواج مصرف مواد مخدر منتشر شده است. بنا به گزارش‌ها، آب زندان شور است و قابل آشامیدن نیست، و هیچ راهی برای زندانیان به جز این نمی‌ماند که بطری‌های آب آشامیدنی را به قیمت بسیار بالاتر از قیمت اصلی از فروشگاه زندان بخرند. غذای زندان هم غیرقابل خوردن گزارش شده است و بسیاری از زندانیان ترجیح می‌دهند غذای‌شان را از فروشگاه زندان خریداری کنند، که عمدتاً شامل محصولات کنسرو شده است. زندانیان معمولاً از خانوادههایشان کمک مالی می‌گیرند یا در زندان کار می‌کنند تا بتوانند آب و غذا بخرند. شمار دیگری از مشکلات رایج به این شرح است: قطع مکرر برق، فقدان وسایل تهویه‌ی هوا و تجهیزات گرمایشی و سرمایشی، دستشویی‌های کثیف و ناکافی، فشار بسیار کم آب در حمام‌ها، و کمبود شدید تخت، به طوری که بسیاری از زندانیان روی زمین می‌خوابند. زندانیان به خدمات پزشکی مناسب نیز دسترسی ندارند و این موجب شیوع امراض مسری مانند سل و هپاتیت عفونی شده است. بنا به قوانین بین المللی که در “استانداردهای حداقلی سازمان ملل برای برخورد با زندانیان” (موسوم به مقررات نلسون ماندلا) منعکس شده است، مسئولان زندان باید خوراک مغذی و همچنین آب آشامیدنی و فضای پاکیزه و بهداشتی برای زندانیان فراهم کنند.
آنیشا اسداللهی ۱۱ اردیبهشت ۱۳۹۸ در تجمع روز جهانی کارگر دستگیر شد. گفته می‌شود که او به هنگام دستگیری مورد ضرب و شتم قرار گرفته، و آثار آن بر بدنش مشهود بوده است. آنیشا اسداللهی شب اول بازداشت را در بازداشتگاه وزرای تهران به سر برد، که در آنجا مورد آزار و اذیت مأموران قرار گرفت، و متعاقباً به زندان شهر ری منتقل شد. او ۱۵ اردیبهشت از زندان آزاد شد اما بار دیگر، در ۲۸ خرداد، ۱۲ مأمور وزارت اطلاعات او را در خانهاش دستگیر کردند. مأموران خانه و وسایل متعلق به آنیشا اسداللهی و خانواده‌اش را مورد تفتیش گسترده قرار داده، و وسایل مختلفی از جمله لوازم الکترونیکی، آلبوم‌های عکس و کتاب‌های آنها را ضبط کردند. آنیشا اسداللهی از آن زمان در بند ۲۰۹ زندان اوین، در سلول انفرادی به سر می‌برد. با وجود درخواست‌های مکرر خانواده‌ی آنیشا اسداللهی برای ملاقات با او، مقامها و مسئولان گفته‌اند که تا هنگامی که او در مرحله‌ی بازجویی قرار دارد اجازه‌ی این کار را نمی‌دهند. او فقط دو بار اجازه پیدا کرده است تا با خانواده‌اش تماس تلفنی بگیرد: بار اول در روز دستگیری، و بار دوم بعد از ۱۴ روز. در هردو مورد، تماس تلفنی او فقط چند دقیقه طول کشید و در حضور مأموران امنیتی انجام شد، به گونه‌ای که او امکان آزادانه حرف زدن نداشت.
مرضیه امیری روزنامه‌نگاری است که با روزنامه‌ی شرق همکاری می‌کند. او روز ۱۱ اردیبهشت ۱۳۹۸ و بعد از آن دستگیر شد که برای کسب خبر در مورد وضعیت ده‌ها نفری که در تجمع روز جهانی کارگر بازداشت شده بودند، به پلیس امنیت کشور مراجعه کرده بود. مرضیه امیری شب اول بازداشت را در بازداشتگاه وزرای تهران به سر برد و سپس به مکان نامعلومی منتقل شد. ۱۳ اردیبهشت، مأموران وزارت اطلاعات او را به منزل مسکونی‌اش برده و ضمن تفتیش گسترده، تعدادی از وسایل متعلق به او و خانواده‌اش، از جمله گوشی‌های تلفن همراه، لپتاپها و کتاب‌های آنها را ضبط کردند. همان روز، مرضیه امیری به خانواده‌اش گفته بود که او را به یک بازداشتگاه سری، زیر نظر سپاه پاسداران، برده‌اند. ۱۸ اردیبهشت، مرضیه امیری به بند ۲۰۹ زندان اوین منتقل شد، و در آنجا به مدت ۳۵ روز در سلول انفرادی نگهداری شده و مورد بازجویی قرار گرفت. ۱۸ خرداد، او را بند زنان زندان اوین منتقل کردند. مرضیه امیری از بیماری صرع رنج می‌برد و بیم آن می‌رود که فشارهای عصبی ناشی از حبس موجب عود کردن بیماری او و بروز تشنج شود. در حال حاضر، او به سرگیجه و کاهش فشار خون مبتلا شده و حدود ۷ کیلو از وزن خود را از دست داده است.
حبس انفرادی به مدت طولانی ناقض مقررات نلسون ماندلا است و مصداق شکنجه و سایر بدرفتاری‌ها به شمار می‌رود. به علاوه، مقام‌های مسئول موظف اند که زندانیان پرخشونت یا خطرآفرین را از سایر زندانیان دور نگه دارند و زندانیان محاکمه نشده را فضایی مجزا از زندانیان محکوم‌شده نگهداری کنند”.
عاطفه رنگریز و ندا ناجی, در تاریخ ۱۱ اردیبهشت ماه سالجاری درجریان تجمع اعتراضی که به مناسبت روز جهانی کارگر در مقابل ساختمان مجلس در تهران برگزار شده بود در پی یورش نیروهای امنیتی به همراه بیش از ۴۰ تن دیگر از فعالان مدنی و کارگری بازداشت و به بازداشتگاه پلیس امنیت در تهران و سپس به جهت بازجوئی به بند امنیتی ۲۰۹ زندان اوین تحت نظارت وزارت اطلاعات منتقل شدند و بمدت ۴۶ روز در آنجا بسر بردند.
- بیشتر بخوانید؛ بازداشت پرتعداد تجمع کنندگان در مقابل مجلس در تهران
عاطفه رنگریز و ندا ناجی از اواسط خرداد ماه ۱۳۹۸ در زندان قرچک ورامین به سر می‌برند، که هم به لحاظ امنیت و هم به لحاظ سلامت با خطرات جدی در آنجا مواجه‌اند. در این زندان، زنانی که مرتکب جرایم سنگین و خشونتبار شده‌اند در فضای پرتراکم و غیر بهداشتی نگهداری می‌شوند. گزارش‌های مکرری از خشونت علیه زندانیان در این زندان، چه از جانب سایر زندانیان و چه از جانب کارکنان زندان و همچنین شیوع بیماری‌های روانی، خودزنیِ زندانیان و رواج مصرف مواد مخدر منتشر شده است.. این وضعیت را در معرض خطر حملات خشونت‌آمیز و همچنین ابتلا به بیماری‌های عفونی قرار داده است.
در تاریخ ۱۵ تیرماه ۱۳۹۸، این زندانیان بعد از مشاجره‌ای به دلیل امتناع از سر کردن چادر در راه انتقال به بهداری زندان، مورد ضرب و شتم مامور زندان قرار گرفتند. در نتیجه‌ی این برخورد، ندا ناجی به اختلال بینایی موقت دچار شد و بازو و شانه‌ی عاطفه رنگریز آسیب دید.
آنیشا اسداللهی که از تاریخ ۲۸ خردادماه ۱۳۹۸، بدون ارتباط با خانواده و دسترسی به وکیل، در بند امنیتی ۲۰۹ زندان اوین به سر می‌برد، در معرض خطر شکنجه و سایر بدرفتاری‌ها در این مکان قرار دارد. شب سه‌شنبه ۲۸ خردادماه ۱۳۹۸, آنیشا اسداللهی، از بازداشت شدگان روز جهانی کارگر که چند روز پس از بازداشت با تودیع قرار از زندان آزاد شده بود مجدداً بازداشت و به بند ۲۰۹ زندان اوین منتقل شد. پرونده آنیشا اسداللهی هم‌اکنون در شعبه ۲ بازپرسی اوین تحت بررسی است. با وجود درخواست‌های مکرر خانواده‌ی آنیشا اسداللهی برای ملاقات با او، مقامها و مسئولان گفته‌اند که تا هنگامی که او در مرحله‌ی بازجویی قرار دارد اجازه‌ی این کار را نمی‌دهند.
- بیشتر بخوانید؛ بازداشت پرتعداد تجمع کنندگان در مقابل مجلس در تهران
- بیشتر بخوانید؛ بازداشت آنیشا اسداللهی, توسط نیروهای امنیتی در تهران
مرضیه امیری , فعال رسانه ای و روزنامه نگار روزنامه شرق, شب ۱۲ اردیبهشت ماه ۱۳۹۸, در پی حضور در مقر پلیس امنیت تهران برای کسب خبر در مورد بازداشت شدگان شدگان تجمع اعتراضی روز جهانی کارگر، بازداشت شد. این فعال رسانه ای تا تاریخ ۱۸ اردیبهشت ماه ۱۳۹۸ در یک بازداشتگاه سری، که زیر نظر سپاه پاسداران اداره می‌شود، نگهداری می‌شد؛ بعد از آن به بند امنیتی ۲۰۹ وزارت اطلاعات در زندان اوین منتقل شد و به مدت ۳۵ روز در سلول انفرادی حبس بود.
- بیشتر بخوانید: گزارشی از آخرین وضعیت بازداشت شدگان تجمعات اعتراضی روز جهانی کارگر
- بیشتر بخوانید: انتقال مرضیه امیری, فعال رسانه ای به زندان اوین
مرضیه امیری در تاریخ ۱۸ خردادماه ۱۳۹۸ به بند زنان زندان اوین منتقل شد. این فعال رسانه ای از بیماری صرع رنج می‌برد، و بیم آن می‌رود که فشارهای عصبی ناشی از حبس موجب عود کردن بیماری او و بروز تشنج شود. در حال حاضر، او به سرگیجه و کاهش فشار خون مبتلا شده است.
حقوق بشر در ایران تاریخ ۱۸ اردیبهشت ماه ۱۳۹۸, با انتشار گزارشی بنقل از ایسنا, منتشر کرده بود در آن گزارش غلامحسین اسماعیلی, سخنگوی قوه قضائیه گفته بود مرضیه امیری عمل مجرمانه در حوزه امنیت به مرضیه امیری نسبت داده شده است و در این زمینه هر وکیلی نمی‌تواند وکالت پرونده وی را قبول کند. اشاره این مقام قضائی به ممانعت از حق انتخاب وکیل بر پرونده این فعال رسانه ای اعمال تبصره ماده ۴۸ آئین دادرسی کیفری می باشد.
اشتراک گذاری
