سازمان عفو بین الملل؛ ساناز الهیاری در وضعیت جسمی نامناسبی قرار دارد!
حقوق بشر در ایران – سازمان عفو بین الملل, با انتشار فراخوانی, نسبت به وضعیت ساناز اللهیاری, امیرحسین محمدی فر و امیرامیرقلی, سه تن از فعالان رسانه ای و عضو هیت تحریریه نشریه اینترنتی گام واکنش نشان داد. در متن این بیانیه ضمن تاکید بر بی گناهی هر ۳ نفر این فعالان رسانه ای نسبت به وضعیت جسمی و وخامت حال ساناز اللهیاری و امیرحسین محمدی فر, زوج فعال رسانه ای نیز ابراز نگرانی کرد.
به گزارش حقوق بشر در ایران, امروز جمعه ۲۸ تیرماه ۱۳۹۸, با توجه به تداوم اعتصاب غذای ساناز اللهیاری و امیرحسین محمدی فر, زوج فعال رسانه ای و امیر امیرقلی, دیگر همکار این زوج روزنامه نگار که در جریان تجمعات اعتراضی کارگران مجتمع نیشکر هفت تپه از سوی ماموران وزارت اطلاعات بازداشت شدند ابراز نگرانی کرد.
در این بیانیه ضمن تاکید بر بی گناهی و محرومیت امیرحسین محمدی فر, ساناز الهیاری و امیر امیرقلی ۳ فعال رسانه ای محبوس در زندان اوین خواستار آزادی بی قید و شرط خبرنگارانی شد که صرفا به دلیل پوشش خبری اعتراضات کارگران هفت تپه بازداشت و در زندان هستند. سازمان عفو بین الملل از مقامات ایران خواست که این خبرنگاران فورا و بدون قید و شرط آزاد شوند. در قسمتی از این بیانیه با اشاره به وضعیت سلامتی، شرایط نگهداری و روند ناعادلانه بازداشت و دادرسی این افراد، بازداشت آن ها خودسرانه خوانده شده و علت آن استفاده مسالمت آمیز از حق آزادی بیان، حق تجمع و اجتماع آزادانه و خبررسانی در مورد تجمعات کارگران در کارخانه نیشکر هفت تپه، در اعتراض به عدم پرداخت حقوق و شرایط کاری نامناسب این کارگران عنوان شده است.
همچنین بر وضعیت وخیم ساناز اللهیاری که در یازدهمین روز از اعتصاب غذا بدنبال ضعف شدید جسمانی و کم شدن علائم حیاتی وی و تذکر پزشکان بهداری زندان اوین مبنی بر افزایش خطر جانی ساناز اللهیاری و احتمال هرگونه اتفاق جانی برای وی نیز برحق ساناز اللهیاری بر دسترسی به خدمات پزشکی و همچنین آزادی وی و فراهم نمودن امکان دادرسی عادلانه برای هر ۳ نفر این فعالان رسانه ای را خواستار شد.
متن کامل این بیانیه عیناً در ادامه می آید:
جناب آقای علی القاصی مهر، دادستان محترم تهران؛
ساناز الهیاری و امیرحسین محمدیفر، خبرنگاران ایرانی، از ۱۳ تیر در اعتراض به ادامهی بازداشتشان به اعتصاب غذا دست زده اند. این دو، به همراه خبرنگار دیگری به نام امیر امیرقلی، از اوایل زمستان سال گذشته در بازداشت به سر میبرند؛ بازداشت این خبرنگاران صرفاً به دلیل خبررسانی درباره تجمعات کارگران در کارخانه نیشکرهفت تپه در استان خوزستان، در اعتراض به پرداخت نشدن حقوقشان، صورت گرفته است. چنان که پزشکان زندان در ۲۳ تیرماه ۱۳۹۸ اعلام کردند، ساناز الهیاری، با توجه به وضعیت جسمی بسیار نامناسبی که در زندان به آن دچار شده، در معرض خطر ایست تنفسی قرار دارد، که میتواند به ضایعات مغزی و حتی مرگ منجر شود.
ساناز الهیاری دست کم دو ماه است که دچار کاهش وزن و لرزش شدید دست و پا شده است و از درد معدهی مزمن رنج میبرد و به درمان فوری نیاز دارد. خانوادهی او پیوسته از مقامهای دادستانی و مسئولان زندان اوین تقاضا کردند که او را برای آزمایشهای پزشکی به درمانگاهی در بیرون زندان منتقل کنند و۲ نامه نیز در همین رابطه به جنابعالی و دادستان کل کشور، محمدجعفر منتظری، نوشتند. با این وجود، درخواستهای این خانواده بی جواب مانده است. ۱۷ تیرماه ۱۳۹۸، ساناز الهیاری در پی وخامت وضع جسمانی اش به بهداری زندان اوین منتقل شد. پزشکان در صدد تزریق سرم به او برآمدند که با ممانعت وی مواجه شدند. در تاریخ ۲۴ تیرماه ۱۳۹۸, نیز این زندانی برای دقایقی از هوش رفت. در تاریخ ۲۳ تیرماه ۱۳۹۸، امیرحسین محمدی فر, مورد ضرب وشتم زندانیانی قرار گرفت که محکوم به جرایم خشونت بار شده اند. این واقعه نگرانی های سابقه دار در این باره را تشدید میکند که نگهداری زندانیان عقیدتی در کنار زندانیانی که مرتکب جرایم خشونت بار شده اند سلامت و امنیت آنان را به مخاطره می اندازد.
گزارشهای مکرری از زندان اوین و سایر زندانها موجود است مبنی بر این که برخوردهای خشونت بار با زندانیان در بندهای مخصوص محکومان جرایم خشونت بار، هم از جانب سایر زندانیان و هم از جانب کارکنان زندان، به شدت رواج دارد. بنا به “استانداردهای حداقلیِ سازمان ملل در مورد نحوهی رفتار با زندانیان”، مقام ها و مسئولان موظف هستند که زندانیان پرخشونت و خطرساز را از سایر زندانیان دور نگه دارند و زندانیان را بر اساس سوابق کیفری و موجبات حقوقی و قانونیِ زندانی شدن شان دسته بندی و تفکیک کنند. مقامهای ایرانی علناً این موازین را زیر پا میگذارند و بنابراین در مورد رفتار بیرحمانه، غیرانسانی و تحقیرآمیزی که با امیرحسین محمدیفر شده مسئول هستند.
اینجانب مصرانه از شما درخواست میکنم که “ساناز الهیاری”، “امیرحسین محمدیفر” و “امیر امیرقلی” را فورا و بدون قیدوشرط آزاد کنید زیرا آنها زندانیان عقیدتی هستند که تنها به دلیل خبررسانی درباره اعتراضات مسالمت آمیز کارگران در کارخانه نیشکر هفت تپه بازداشت شدند. خواهشمندم اطمینان حاصل کنید که “ساناز الهیاری” و “امیرحسین محمدیفر”، تا زمان آزادیشان، از مراقبتهای پزشکی مورد نیاز برخوردار می شوند و این مراقبتها مطابق با موازین اخلاقی پزشکی، از جمله اصول رازداری، استقلال رأی و عمل و رضایت آگاهانه خواهد بود.
با احترام
اطلاعات تکمیلی;
ساناز الهیاری و همسرش امیرحسین محمدی فر ۱۹ دی ماه ۱۳۹۷ در تهران بازداشت شده و به بند ۲۰۹ زندان اوین منتقل شدند که زیر نظر وزارت اطلاعات قرار دارد. بعد از گذراندن یک دوره حبس انفرادی ساناز الهیاری به بند زنان زندان اوین منتقل شد و امیرحسین محمدیفر به بند ۴ همین زندان انتقال یافت. در طول این دوره، این دو زندانی بدون حضور وکیل مورد بازجویی قرار گرفتند. همچنین، به خانواده های آنان گفته شد که وکیلی از بین وکلای مورد تأیید رئیس قوه قضائیه انتخاب کنند، اما این خانواده ها از پذیرش این محدودیت امتناع کردند.
بنا به اطلاعاتی که سازمان عفو بین الملل به دست آورده، ساناز الهیاری در سلول تاریکی نگهداری شده، از دسترسی به نور طبیعی محروم بوده و مجبور بوده روی زمین بخوابد. همچنین، با وجود این که عینک این زندانی_شکسته شد_، مسئولان برای مدت طولانی از فراهم کردن عینک دیگری برای او خودداری کردند. نخستین ملاقات ساناز الهیاری با خانواده اش ۲۰ روز بعد از دستگیری او و از پشت شیشه انجام شد. در ملاقات بعدی در اسفند ۱۳۹۷ خانواده اش متوجه شده اند که چشم های او به شدت ورم کرده است. از آن زمان، ساناز الهیاری به مشکلات جسمی دیگری، از جمله درد معده ی مزمن و لرزش شدید دست و پا، متبلا شده و حدود ۱۰ کیلو از وزن خود را هم از دست داده است. خانواده ساناز الهیاری پیوسته از مقام های دادستانی و مسئولان زندان تقاضا کرده اند که او را برای آزمایش های پزشکی به درمانگاهی در بیرون زندان منتقل کنند و دو نامه نیز در همین رابطه به دادستان تهران، علی القاصی مهر و دادستان کل کشور، محمدجعفر منتظری نوشته اند. درخواست های این خانواده بیجواب مانده است.
۲۴ دی ۱۳۹۷ امیر امیرقلی هم به همین نحو توسط مأموران وزارت اطلاعات در شهر بابلسر در استان مازندران بازداشت شد و به بند ۲۰۹ زندان اوین انتقال یافت. این زندانی به مدت ۴۰ روز در سلول انفرادی نگهداری شده و متعاقباً به زندان شیبان در اهواز، منتقل شد. این انتقال ظاهراً به درخواست مسئولان وزارت اطلاعات و مقام های دادستانی شوش در استان خوزستان، انجام گرفت که از اواسط پاییز ۱۳۹۷ چندین فعال حقوق کارگران را در رابطه با اعتراضات صلح آمیز کارگران کارخانه ی نیشکر هفت تپه بازداشت کرده اند. امیر امیرقلی ۸ اردیبهشت ۱۳۹۸ به زندان اوین بازگردانده شد.
۹ اردیبهشت ۱۳۹۸، ساناز الهیاری، امیرحسین محمدی فر و امیر امیرقلی جداگانه جهت تفهیم اتهام به دادسرای واقع در زندان اوین احضار شدند. اتهامات آن ها به قرار زیر است: ” اجتماع و تبانی علیه امنیت ملی “، ” تبلیغ علیه نظام”، ” نشر اکاذیب” و ” تشکیل گروه با هدف بر هم زدن امنیت ملی”. این اتهامات علناً به این دلیل علیه این خبرنگاران مطرح شده است که به صورت مسالمت آمیز از حق آزادی بیان خود و حق تجمع و اجتماع آزادانه استفاده کرده اند تا در مورد تجمعات کارگران در کارخانه ی نیشکر هفت تپه، در اعتراض به عدم پرداخت حقوقشان و شرایط کاری نامناسب، خبررسانی کنند. این سه زندانی در حال حاضر در انتظار محاکمه در شعبه ی ۲۸ دادگاه انقلاب تهران به سر می برند.
دست کم ۳ نفر دیگر از فعالان حقوق کارگران، به نام های اسماعیل بخشی، سپیده قلیان و علی نجاتی و همچنین یک خبرنگار دیگر به نام عسل محمدی در ارتباط اعتراضات صلح آمیز در کارخانه نیشکر هفت تپه در معرض تعقیب کیفری قرار گرفته اند. اسماعیل بخشی و سیپیده قلیان از ۳۰ دی ماه ۱۳۹۷ در بازداشت به سر می برند. دستگیری این دو بعد از آن صورت گرفت که درباره شکنجه هایی که به گفته شان در طول دوره بازداشت قبلی شان از اواسط تا آخر پاییز ۱۳۹۷ متحمل شده بودند، سخن گفتند. علی نجاتی، رییس پیشین و از اعضای فعلی سندیکای کارگران هفت تپه، ۸ آذرماه ۱۳۹۷ بازداشت شده و ۸ بهمن ماه به قید وثیقه تا زمان برگزاری محاکمه آزاد شد. عسل محمدی، یکی دیگر از اعضای تحریریه نشریه “گام”، ۱۷ آذر ۱۳۹۷ بازداشت شده و ۱۵ دی به قید وثیقه، تا زمان برگزاری محاکمه آزاد شد. بر اساس اطلاعات عفو بین الملل مسئولان دادستانی یک ، پرونده ی مشترک برای اسماعیل بخشی، امیرحسین محمدی فر، امیر امیرقلی، علی نجاتی، ساناز الهیاری و سپیده قلیان تشکیل داده اند و همگی احتمالا به اتفاق هم مورد محاکمه قرار خواهند گرفت.
امیرحسین محمدی فر و ساناز الهیاری در حالی دست به اعتصاب غذای اعتراضی زدند که پیش از این و در تاریخ ۱۱ تیرماه ۱۳۹۸, امیرحسین محمدی فر در نامه ای خطاب به “محمد مقیسه” رئیس شعبه ۲۸ دادگاه انقلاب تهران و “باقری” رئیس اندرزگاه ۴ زندان اوین اعلام کرده بود که در صورت عدم توجه یا مرتفع نکردن خواسته آنها از تاریخ ۱۳ تیرماه ۱۳۹۸ دست به اعتصاب غذا خواهند زد.
لازم به ذکر است, امیرحسین محمدی فر، سردبیر نشریه اینترنتی گام و فعال رسانه ای به همراه همسرش ساناز الهیاری که از دی ماه سال ۱۳۹۷ و در جریان تجمعات اعتراضی کارگران “نیشکر هفت تپه” و “گروه ملی فولاد اهواز” توسط نیروهای امنیتی بازداشت و در زندان اوین بسر میبرند در اعتراض به آنچه که عدم توجه مسئولان قضائی و مسئولان زندان اوین به درخواست این زوج فعال رسانه ای در محرومیت “ساناز الهیاری” از دسترسی به خدمات پزشکی و عدم تبدیل قرار بازداشت آنها به قرار وثیقه از سوی دستگاه قضائی و امنیتی دست به اعتصاب غذا زدند.
ساناز اللهیاری, در تاریخ ۲۳ تیرماه ۱۳۹۸, در حالی یازدهمین روز از اعتصاب غذای خود را به همراه همسرش “امیر حسین محمدی فر” پشت سر گذاشت که به دلیل “ضعف جسمانی شدید”, “افت فشار خون” و “کم آبی بدن” پس از مراجعه به بهداری زندان اوین بنا به گفته پزشک بهداری, علائم حیاتی ساناز الهیاری به حداقل رسیده بود و احتمال اخلال در تنفس وی بسیار زیاد شده بود و هر لحظه احتمال هرگونه اتفاق جانی برای این فعال رسانه ای محتمل شده است.
حقوق بشر در ایران در تاریخ ۲۰ خرداد ماه ۱۳۹۸, با انتشار گزارشی از محرومیت ساناز الهیاری از دسترس یه خدمات پزشکی و عدم اعزام وی به مرکز درمانی خارج از زندان اطلاع رسانی کرده بود.
در آن گزارش بنقل از یک منبع مطلع در گفتگو با گزارشگر حقوق بشر در ایران ضمن اعلام آن خبر و بحرانی توصیف کردن وضعیت جسمی این فعال رسانه ای گفته بود؛ علیرغم بروز بیماریهائی چون؛ ضعف جسمانی شدید, مشکلات گوارشی, درد شدید معده و همچنین لرزش اندامها بدن از قبیل دست و پا که منجر به کاهش ۱۰ کیلوگرم از وزن وی شده است نیاز مبرم به اعزام به مرکز درمانی خارج از زندان اوین دارد.
همچنین امیرحسین محمدی فر, همسر ساناز الهیاری که در بند ۴ زندان وین در اعتصاب غذا بسر می برد, در تاریخ ۲۳ تیرماه ۱۳۹۸, در پی اعتراض به محرومیت از نبود امکانات و محدود کردن امکانات داخل زندان برای بابک زنجانی که این مساله منجر به درگیری و ضرب و شتم از سوی زندانیان جرائم غیرسیاسی, که از نزدیکان به بابک زنجانی بودند شد و بنا به دستور رئیس و مسئولان زندان اوین به سالن دیگری در بند۴ زندان اوین منتقل شد. طی این درگیری تعدادی از زندانیان سیاسی از جمله آرشام رضائی و امیر امیرقلی نیز از امیرحسین محمدی فر حمایت کرده و پس از ضرب و شتم امیرحسین محمدی فر, بنا به دستور رئیس بند ۴, امیر امیرقلی هم بعنوان تنبیه به سالنی دیگر در بند ۴ زندان اوین منتقل شدند.
لازم به ذکر است که در آذر ماه سال ۱۳۹۷و همزمان با تجمعات اعتراضی گسترده کارگران “گروه ملی فولاد اهواز” و کارگران “مجتمع نیشکر هفت تپه” در شوش و اهواز, نشریه گام به دلیل پوشش خبری وسیع و انتشار مسائل و اخبار کارگری ایران تحت پیگیرد قرار گرفت و در تاریخ ۱۹ دی ماه ۱۳۹۷, “ساناز اللهیاری”، “امیرحسین محمدی فر” توسط نیروهای امنیتی بازداشت شدند و بعد از انتقال به زندان اوین در سلولهای انفرادی بند ۲۰۹ این زندان تحت بازجوئی و شدیدترین فشارهای روحی و روانی قرار گرفتند.
بازداشت ساناز الهیاری در حالی ادامه دارد که شرایط جسمی او به دلیل ابتلا به بیماری نامشخصی که باعث کاهش وزن، ضعف جسمی و لرزش شدید اندام ها شده است نگران کننده است. وی همچنین در دستگاه گوارشی نیز دچار مشکل جدی شده و از درد شدید معده رنج می برد.
این زوج فعال رسانه ای در اردیبهشت ماه ۱۳۹۸, با توجه به اتمام مراحل بازجوئی و تکمیل پرونده پس از گذشت چند ماه بلاتکلیفی در بند امنیتی ۲۰۹ وزارت اطلاعات به بند عمومی زندان اوین منتقل شدند.
سرکوب فعالان رسانه ای و روزنامه نگاران ناقض اصل آزادی بیان و همچنین اسناد بین المللی حقوق بشر, ماده ۱۹ اعلامیه جهانی و همچنینماده ۱۹ میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسی مصوب ۱۶ دسامبر ۱۹۶۶ نیز میباشد. با توجه به مفهوم اصل آزادی بیان هر انسانی محق است تا به هر طریق ممکن بتواند عقاید و نظریات و دیدگاههای خود را بدون ملاحظات مرزی و به هر شکل ممکن منتشر کند.
بازداشت خودسرانه و بلاتکلیف نگه داشتن افراد و همچنین عدم تفهیم اتهام فرد در زمان بازداشت و عدم امکان دسترسی به وکیل برای متهم از جمله موارد ناقض اسناد بین المللی حقوق بشر, ماده ۹ اعلامیه جهانی حقوق بشر و همچنین ماده ۹ میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسی مصوب ۱۶ دسامبر ۱۹۶۶ نیز مورد تاکید قرار گرفته است.
همچنین در ماده ۵ قانون آئین دادرسی کیفری بر اطلاع یافتن متهم در اسرع وقت از اتهامات انتسابی و فراهم کردن حق دسترسی به وکیل . سایر حقوق دفاعی مذکور در قانون نیز مورد تاکید قرار گرفته است اما برخوردهای فراقانونی از سوی ارگانهای امنیتی ناقض قوانینی است که خود تدوینگر آن بودند و ادعای عمل بر آن را دارند.
سازمان عفو بین الملل پیش از این و در تاریخ ۱۴ تیرماه ۱۳۹۸, با انتشار فراخوانی نسبت به وخامت وضعیت جسمی ساناز اللهیاری و امیرحسین محمدی فر واکنش نشان داد و همچنین بازداشت امیرامیرقلی دیگر هم پرونده ای این زوج فعال رسانه ای را ناعادلانه و روند برخوردهای قهرآمیز و سرکوب این ۳ فعال رسانه ای را محکوم کرده بود.
اشتراک گذاری
