سازمان عفو بین الملل؛ محرومیت آرش صادقی از دسترسی به خدمات پزشکی شکنجه است
حقوق بشر در ایران – روز گذشته,”سازمان عفو بین الملل”, با صدور فراخوانی, نسبت به وضعیت جسمانی “آرش صادقی”, زندانی سیاسی محبوس در زندان رجائی شهر کرج که در دسترسی به خدمات پزشکی محروم مانده ابراز نگرانی کرد و تداوم این محرومیت را از جمله مصادیق بارز شکنجه بر این زندانی سیاسی دانست.
به گزارش حقوق بشر در ایران, روز سه شنبه ۲۲ مردادماه ۱۳۹۸, در پی تداوم محرومیت “آرش صادقی”, زندانی سیاسی محبوس در زندان رجائی شهر کرج, “سازمان عفو بین الملل”, با صدور بیانیه ای تداوم این محرومیت از دسترسی این زندانی سیاسی برای اعزام به مرکز درمانی خارج از زندان را مصداق بارز شکنجه دانست.
در بخشی از این بیانیه آمده است؛ “آرش صادقی”، زندانی عقیدتی و مدافع حقوق بشر، به شدت بیمار است و با محروم شدن عامدانه و هدفمندانه از معالجات مربوط به سرطان، که درد و رنج فراوان او را موجب شده، تحت شکنجه قرار دارد. بازوی راست او به دلیل فقدان مراقبت های پزشکی در زندان به عفونت بعد از عمل مبتلا شده، به شدت ورم کرده، از کار افتاده و بی حس شده است. این زندانی همچنین از انجام آزمایش های مغز استخوان، به منظور تشخیص اینکه آیا سرطان در بدن او پخش شده یا نه، محروم مانده است. جان آرش صادقی در خطر است.
متن بیانیه منتشر شده سازمان عفو بین الملل در ادامه می آید:
وزیر بهداشت کشور، دکتر سعید نمکی
ساختمان ستاد مرکزی
بولوار ایوانک، بولوار فرحزادی، شهرک قدس
تهران، ایران
جناب دکتر سعید نمکی، وزیر محترم بهداشت جان آرش صادقی، مدافع حقوق بشر زندانی، به دلیل محرومیت از معالجات بعد از عمل سرطان در معرض خطر قرار دارد. این زندانی بیمار، که در زندان رجایی شهر کرج به سر می برد، بعد از ماه ها تأخیر در ۲۱ شهریور ۱۳۹۷ برای درآوردن یک غده سرطانی در بازوی راستش در بیمارستانی بیرون از زندان مورد عمل جراحی سنگین قرار گرفت. به رغم توصیه اکید پزشکان که گفته بودند آرش صادقی باید دست کم ۲۵ روز در بیمارستان بستری بماند و از مراقبت های شدید تخصصی برای جلوگیری از خطرات جدی که متوجه سلامت و جان او بوده برخوردار شود، مقام ها و مسئولان سه روز بعد، در ۲۴ شهریور، او را به زندان برگرداندند. عمل جراحی آرش صادقی به هزینه خانواده او انجام شد، با این که در موازین بین المللی تصریح شده است که دولت ها باید هزینه های پزشکی زندانیان را به طور کامل و بدون تبعیض گذاری تقبل کنند.
از زمان بازگشت آرش صادقی به زندان، وضع جسمی او به شدت رو به وخامت گذاشته است. به دلیل محرومیت از مراقبت های الزامی بعد از عمل، بازوی راست او به شدت دچار عفونت شده، متورم شده، از کار افتاده و بی حس شده است. از آخرین بار که یک پزشک متخصص سرطان این زندانی را معاینه کرده و آزمایش های حیاتیِ مغز استخوان در مورد او انجام شده ماه ها می گذرد و این در حالی است که این آزمایش ها باید هر دو ماه یک بار برای تشخیص این که آیا سرطان در بدن او پخش شده یا نه در مورد او انجام شود. او در حال حاضر به درد شدید در ناحیه کتف و شانه مبتلا شده اما مقام ها و مسئولان، به جای توجه به علل اصلی وضعیت این زندانی، به خانواده اش گفته اند که برای او مسکن قوی بخرند. علاوه بر این، آرش صادقی از مشکلات گوارشی رنج می برد که ناشی از اعتصاب غذای طولانی او در پاییز سال ۱۳۹۵ است. پزشکان زندان بارها اعلام کرده اند که این زندانی قادر به تحمل حبس نیست و باید به یک بیمارستان تخصصی در بیرون زندان منتقل شود، اما مقام ها و مسئولان این توصیه ها را نشنیده گرفته اند. پزشکان هشدار داده اند که بدون معالجات مستمر، از جمله شیمی درمانی، احتمال دارد که سرطان به سایر اعضای بدن او سرایت کند.
امتناع عامدانه مقام ها و مسئولان از فراهم آوردن مراقبت های پزشکی برای آرش صادقی، بنا به قوانین بین المللی مصداق شکنجه به شمار می رود، چرا که چنین محرومیتی عمدا موجب درد و رنج شدید این زندانی شده است، از قرار معلوم به منظور مجازات کردن او به عنوان یک مدافع حقوق بشر شناخته شده و همچنین به تلافی اعتصاب غذای او در پاییز و زمستان ۱۳۹۵ که موجب جلب توجه گسترده و برانگیخته شدن حساسیت افکار عمومی نسبت به وضعیت وی شد. محروم کردن آرش صادقی از مراقبت های پزشکی حیاتی همچنین ناقص «حق حیات» او است.
عفو بین الملل مصرانه از شما می خواهد که مراقبت های پزشکی تخصصی و مورد نیاز آرش صادقی، از جمله معالجات مربوط به سرطان، را به هزینه دولت و در بیمارستان مناسبی بیرون از زندان، در اختیار او قرار دهید. همچنین، از شما درخواست می کنم که این زندانی را بی درنگ و بدون قید و شرط آزاد کنید، چرا که او یک زندانی عقیدتی است که منحصراً به دلیل استفاده مسالمت آمیز از حقوق خود برای برخورداری از آزادی بیان و آزادی اجتماع و تشکل به زندان افتاده است. سرانجام این که، مصرانه از شما می خواهم تحقیقات مستقل و مؤثری در مورد شکنجه شدن آرش صادقی به عمل آورید و کسانی را که مسئول محرومیت مستمر او از مراقبت های پزشکی بوده اند، با رعایت موازین بین المللی در خصوص محاکمه عادلانه، به مجازات برسانید.
اطلاعات تکمیلی
آرش صادقی، که از سال ۱۳۹۵ در زندان به سر می برد، بنا به اتهامات واهی در خصوص اقدام علیه امنیت ملی، که علناً به فعالیت های حقوق بشری او مربوط می شود، در دو پرونده جداگانه، جمعا به ۱۹ سال حبس محکوم شده است. در خرداد ۱۳۹۷، آرش صادقی مطلع شد که غده ای که در بازوی راست او رشد کرده ممکن است سرطانی باشد و باید بلافاصله مورد آزمایش سرطان استخوان قرار گیرد. این در حالی بود که این زندانی در ۱۸ ماه گذشته درد مستمری در ناحیه آرنج و شانه احساس می کرد و از این جهت نیز مورد بی اعتنایی مسئولان قرار گرفته بود. در پی تأخیرهای طولانی، سرانجام آرش صادقی در مرداد ۱۳۹۷ مورد آزمایش های پزشکی قرار گرفت و مشخص شد که به نوع نادری از سرطان به نام کندروسارکوم مبتلا شده است. پزشکان متعاقبا توصیه کردند که او بلافاصله در انستیتوی سرطان بیمارستان امام خمینی تهران بستری شود و برای درآوردن غده مورد عمل جراحی قرار گیرد. با این حال، مقام های دادستانی و مسئولان زندان تا اواسط شهریور از صدور اجازه انتقال او به بیمارستان خودداری کردند. ۱۷ شهریور ۱۳۹۷، پزشکان بیمارستان امام خمینی برای انتقال آرش صادقی به این بیمارستان و انجام عمل جراحی، تماس های مکرری با مسئولان زندان برقرار کردند. پزشکان بیمارستان به دنبال آن بودند تا آرش صادقی دست کم سه روز قبل از عمل جراحی در آنجا بستری شود، تا وضعیت او را به لحاظ آمادگی برای این عمل سنگین زیر نظر داشته باشند. با این حال، مسئولان زندان او را در آخرین فرصت، در ۲۰ شهریور، به بیمارستان انتقال دادند. عمل جراحی ۲۱ شهریور انجام شد و بیش از هفت ساعت طول کشید.
بعد از انجام عمل، پزشکان در نظر داشتند تا آرش صادقی را دست کم به مدت یک ساعت در اتاق احیا نگه دارند. اما مأموران امنیتی او را پیش از موعد و در حالی که هنوز بیهوش بود، از اتاق بیرون بردند و به دست چپ و پای چپ او دستبند و پابند زدند. مأموران امنیتی سپس، به رغم اعتراضات کارکنان بیمارستان، فضای دور تخت او را احاطه و مسدود کردند و این مانع از آن شد که تیم پزشکی بتواند سرکشی های مرسوم بعد از عمل را انجام دهد. چنین رفتاری، از منظر قوانین بین المللی، ناقض ممنوعیت اکید شکنجه و سایر برخوردهای بی رحمانه، غیرانسانی، و ترذیلی است؛ مقام ها و مسئولان ایرانی موظف اند که مراقبت های پزشکی مناسب را برای زندانیان فراهم آورند و همچنین با زندانیان به شیوه محترمانه و بنا به شأن ذاتی و انسانی شان رفتار کنند.
۲۴ شهریور ۱۳۹۷ ،کمتر از سه روز بعد از عمل جراحی، آرش صادقی را به زندان رجایی شهر برگرداندند. این اقدام به رغم توصیه پزشکان بیمارستان بود، مبنی بر این که این بیمار باید دست کم به مدت ۲۵ روز بعد از عمل جراحی بستری بماند، تا پزشکان متخصص قادر به بررسی وضعیت او باشند. پزشکان اعلام کرده بودند که آرش صادقی باید این دوره نقاهت بعد از عمل را پشت سر بگذارد تا نتیجتا آنها بتوانند در این باره تصمیمگیری کنند که به شیمی درمانی، پرتودرمانی یا عمل جراحی دیگری نیاز دارد یا نه. ۳۱ شهریور ۱۳۹۷، آرش صادقی وقت ملاقاتی با پزشک جراح خود داشت، که شیفت پیش از ظهر را برای نوبت ویزیت او مشخص کرده بود. اما نگهبانان زندان آرش صادقی را بعدازظهر به بیمارستان بردند و در آن زمان پزشک معالج او دیگر در دسترس نبود. در عوض، یک پزشک عمومی او را معاینه کرد و تشخیص داد که زخم جراحی او دچار عفونت جدی شده است. ارزیابی پزشک عمومی این بود که اگر او در بیمارستان مانده بود، احتمال بسیار کمتری داشت که به آن عفونت مبتلا شود. بنا به «موازین حداقلی سازمان ملل برای رفتار با زندانیان» موسوم به «قوانین نلسون ماندلا»، تصمیمات پزشکی فقط باید از جانب متخصصان بهداشت و سلامت اتخاذ شود و هیچ یک از کارکنان غیرپزشکی زندان نباید آن تصمیمات را نقض کند یا نادیده بگیرد.
۲۱ مهر ۱۳۹۷، به دنبال درخواست های مبرم و مکرر خانواده آرش صادقی، مسئولان زندان دوباره او را به بیمارستان منتقل کردند تا پزشکی که این زندانی را عمل کرده او را مورد معاینه قرار دهد. پزشک جراح اعلام کرد که آرش صادقی باید شیمی درمانی شود، اما تا زمانی که این بیمار در زندان به سر می برد و مخصوصاً با توجه به رویه مسئولان در به تأخیر انداختن یا لغو کردن نوبت انتقال او به بیمارستان، انجام شیمی درمانی امکانپذیر نیست. بنا به اطلاعاتی که عفو بین الملل به دست آورده، در بیمارستان، مأموران امنیتی آرش صادقی را مورد تعرض فیزیکی قرار داده، دست چپ او را پیچانده اند و با مشت به بازوی راست اش، در ناحیه ای که مورد عمل جراحی قرار گرفته، ضرباتی زدند. گفته می شود که مأموران امنیتی، در مقابل اعتراض کارکنان بیمارستان، اعلام کرده اند که برخوردشان «عین دستور رئیس زندان» است.
آرش صادقی و خانواده او اجازه دسترسی به پرونده پزشکی اش را پیدا نکرده اند، و مسئولان به آنها گفته اند که پرونده پزشکی او در اختیار سپاه پاسداران است. بنا به «قوانین نلسون ماندلا»، تمام زندانیان و منصوب شدگان از طرف آنان باید، در صورت درخواست، اجازه دسترسی به پرونده های پزشکی شان را پیدا کنند.
مقام ها و مسئولان ایرانی از زمانی که آرش صادقی در آبان ۱۳۹۵، در اعتراض به زندانی شدن همسرش گلرخ ابراهیمی ایرایی، اقدام به اعتصاب غذا کرد، به طور مستمر او را از دسترسی به مراقبت های پزشکی مناسب محروم کرده اند.
حقوق بشر در ایران, در تاریخ ۷ تیرماه ۱۳۹۸, با انتشار گزارشی نسبت به تداوم محرومیت آرش صادقی از دسترسی به خدمات پزشکی اطلاع رسانی کرده بود.
آرش صادقی, زندانی سیاسی محبوس در زندان رجائی شهر کرج به دلیل تورم شدید دست راست که بیش از قبل شده و از کتف تا انگشتان دست راست وی متورم شده با خطر جدی و آسیب از ناحیه دست و از کارافتادگی دست را خود مواجه شده و دست وی عملا هیچ حرکتی نمی کند. این زندانی سیاسی علاوه بر این مشکل با مشکلات عدیده جسمانی دیگری هم دست و پنجه نرم می کند ولی علیرغم همه این بیماریها و نیاز فوری به اعزام به مرکز درمانی خارج از زندان رجائی شهر از دسترسی به حق درمان محروم مانده است. پس از تشخیص پزشکان مبنی بر ایتلای وی به بیماری سرطان استخوان از نوع کندروسارکوما در تاریخ ۲۱ شهریور ماه ۱۳۹۷ تحت عمل جراحی قرار گرفت و تنها ۳ روز پس از عمل جراحی و علیرغم نظر پزشکان متخصص مبنی بر لزوم تحت نظر ماندن، به زندان بازگردانده شد .
- بیشتر بخوانید؛ آرش صادقی تحت عمل جراحی قرار گرفت/ گزارشی از آخرین وضعیت وی در بیمارستان
- بیشتر بخوانید؛ آرش صادقی بدون تکمیل دوره درمان به زندان رجایی شهر بازگردانده شد
مجموعه اتهامات منتسبه بر آرش صادقی, فعال حقوق بشر و زندانی سیاسی دربند, در زمره اتهامات مرتبط با سرکوب آزادی بیان و قلم و عقیده میباشد که در اسناد بین المللی حقوق بشر از جمله ماده ۱۹ اعلامیه جهانی حقوق بشر و همچنین ماده ۱۹ میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسی مصوب ۱۶ دسامبر ۱۹۶۶به صراحت بر حق افراد بر برخورداری از آن تاکید شده است. اما از آنجائی که حکومت جمهوری اسلامی تاب شنیدن انتقادات شهروندان را ندارد فقط وانمود به احترام اصل آزادی بیان و قلم میکند ولی در اصل مطلب به طور سیستماتیک اقدام به سرکوب گسترده شهروندان در زمینه آزادی بیان و قلم میکند.
لازم به ذکر است که صادق لاریجانی, رئیس وقت قوه قضائیه ایران در تاریخ ۱۵ بهمن ۱۳۹۷ در نشستی که با مسئولان قضائی داشت گفته بود هیچ فردی به دلیل انتقاد مورد بازداشت و محاکمه قرار نمیگیرد! پرونده آرش صادقی و سایر فعالان مدنی نمونه ای بارز و آشکار از سرکوب آزادی بیان و قلم و نقض گسترده و سیستماتیک حقوق بشر در ایران میباشد.
زندانیان سیاسی در زندانهای ایران با کلکسیونی از موارد گسترده نقض حقوق بشر دست و پنجه نرم میکنند. از یک سو محرومیت آنها از حق دادرسی عادلانه که در ماده ۱۰ اعلامیه جهانی حقوق بشر بر آن تاکید شده است و از سوی دیگر بیماریها و آسیب های جسمی گوناگون که میتوان گفت اکثر این افراد این بیماریها را از زمانی که در زندان محبوس گردیده اند به آن مبتلا شده اند اما مسئولان قضائی و امنیتی در زندانهای ایران از این مسئاله بعنوان یک اهرم فشار در جهت تفهیم نظریات و یا اتهامات وارده بر افراد استفاده میکنند که این مورد ناقض ماده ۵ اعلامیه جهانی حقوق بشر میباشد.
اشتراک گذاری
