سازمان عفو بین الملل, خواستار آزادی زندانیان سیاسی و عقیدتی در ایران شد

حقوق بشر در ایران – امروز دوشنبه ۱۱ فروردین ماه ۱۳۹۹, با توجه به شیوع ویروس کرونا و وسعت ابتلای به این ویروس در میان شهروندان ایران و برخی از زندانیان محبوس در زندانهای ایران سازمان عفو بین الملل با صدور فراخوانی از مسئولان قضائی ایران خواست تا به نسبت به اعطای آزادی مشروط به زندانیان محبوس در زندانهای ایران اقدام کند. 

به گزارش حقوق بشر در ایران, امروز دوشنبه ۱۱ فروردین ماه ۱۳۹۹, سازمان عفو بین الملل با صدور فراخوانی نسبت به در خطر بودن جان زندانیان محبوس در زندانهای ایران هشدار داد و خواستار آزادی بی قید و شرط آنها از زندانهای ایران شد.

این سازمان بین المللی مدافع حقوق بشر در این فراخوان خطاب به مسئولان قضائی ایران از آنها خواسته تا زمینه اعطای مرخصی و یا اعزام زندانیان را به مرخصی تا زمان اتمام شیوع این بیماری تاکید کرده است. دسترسی زندانیان محبوس در زندانهای ایران به اقلام ضد عفونی کننده و سایر لوازم بهداشتی برای در امان بودن آنها از ابتلا به این ویروس از دیگر تاکیدات سازمان عفو بین الملل به مسئولان قضائی ایران بوده است.  

متن فراخوان سازمان عفو بین الملل در ادامه می آید: 

“جناب آقای ابراهیم رئیسی، رئیس محترم قوه قضائیه

دلیل نگارش این نامه اخبار نگران کننده ای است که در مورد شیوع ویروس کرونا در زندانهای ایران میرسد. اینجانب، با وجود اطلاع از تدابیری که مقامها و مسئولان برای آزاد کردن بعضی از زندانیان به منظور مقابله با شیوع بیماری اعلام کرده‌اند، نگران آن هستم که صدها زندانی عقیدتی همچنان در زندان بمانند؛ منظور من مدافعان حقوق بشر، شرکت‌کنندگان در تظاهراتی مسالمت آمیز و سایر کسانی هستند که تنها به دلیل بهره گیری مسالمت آمیز از حقوق خود برای برخورداری از آزادی بیان و آزادی تجمع و یا تشکل به زندان افتاده اند. این افراد اصلا نباید زندانی می‌شدند.
در سطح وسیعتر، اینجانب نگران سالمت تمام زندانیان در ایران هستم. در چندین زندان در نقاط مختلف کشور، آزمایشهای انجام شده ابتلای تعدادی از زندانیان به ویروس کرونا را تأیید کرده است، و این موجب نگرانی شدید در مورد سالمت زندانیان همبند آنان می‌شود. به عقیده‌ی «سازمان جهانی بهداشت»، به نظر میرسد که بعضی از افراد به طور خاص در معرض خطر بیماری شدید یا مرگ بر اثر ابتلا به این ویروس هستند، از جمله افراد سالمند و کسانی که از قبل به مشکلات جسمی دیگری مبتلا بوده‌اند. چنین افرادی در میان زندانیان ایران وجود دارند. به علاوه، بعضی از زندانیان به طور پیوسته از دسترسی به مراقبتهای پزشکی مناسب محروم شده‌اند و این مسئله می‌تواند این افراد را در صورت ابتلای آنان به این بیماری، آسیب‌پذیرتر کند. سازمان عفو بین‌الملل به طور مستند گزارش داده است که در زندانهای ایران از سلب دسترسی به مراقبتهای پزشکی مناسب به عنوان یک اقدام تنبیهی برای مجازات زندانیان عقیدتی استفاده می‌شود.

تعداد زیادی از زندانیان در نقاط مختلف کشور از مسئولان درخواست کرده‌اند که به مسئله‌ی جمعیت بیش از حد ظرفیت، وضعیت ناسالم، و شرایط غیربهداشتی زندانها رسیدگی کنند؛ این مسئله خطر ابتلای زندانیان به ویروس کرونا را افزایش می‌دهد. همچنین، گزارش شده است که صابون یا سایر شوینده‌های بهداشتی به اندازه کافی در اختیار بعضی از زندانیان قرار نمیگیرد. بسیاری از خانواده‌های زندانیان نیز در مورد سالمت بستگانشان ابراز نگرانی کرده‌اند و معتقدند که مسئولان باید زندانیانی را که علائم ابتلا به ویروس کرونا در آنها دیده می‌شود به طور مرتب مورد آزمایش قرار دهند.

اینجانب مصرانه از شما می‌خواهم که تمام زندانیان عقیدتی، از جمله مدافعان حقوق بشر و کسانی را که به دلیل شرکت در اعتراضات مسالمت‌آمیز در آبان ماه و دی ماه  ۱۳۹۸, بازداشت شدند، بیدرنگ و بدون قید و شرط آزاد کنید. همچنین، مصرانه از شما می‌خواهم آزادسازی زندانیان دیگر را نیز مد نظر قرار دهید، به ویژه بازداشتشدگان منتظر محاکمه و کسانی که ویروس کرونا خطرات بیشتری برای آنها دارد. به علاوه، از شما درخواست میکنم که تدابیر لازم برای حفاظت از سالمت تمام زندانیان، از جمله دسترسی برابر به آزمایش کرونا را اتخاذ کنید.

با احترام

اطلاعات تکمیلی

نگرانیهایی در مورد شیوع ویروس کرونا در داخل زندانهای ایران و کوتاهی مقامها و مسئولان در اتخاذ تدابیر مناسب برای حمایت از زندانیان کشور وجود دارد. خبرگزاری هرانا, که در خارج از ایران فعالیت میکند، گزارش داده است که: در زندان شهر ری, قرچک, در شهر ورامین، دو زندانی که در روزهای اخیر در حبس انفرادی به سر می‌بردند و از مراقبتهای پزشکی و اعزام به بیمارستان محروم شده بودند، بر اثر ابتلا به ویروس کرونا درگذشته اند؛ پیشتر در همین زندان، با وجود این که نتیجه آزمایش کرونا در مورد تعدادی از زندانیان مثبت بوده، فقط زندانیان را به لحاظ دمای بدن کنترل کرده و برای ضدعفونی کردن محیط آب ژاول به آنها داده بودند که، به گفته زندانیان، بخار متصاعد شده از آن موجب مشکلات ریوی برایشان شده بود؛ در زندان مرکزی کرج، هرروز موارد جدیدی از ابتلا به ویروس کرونا گزارش می‌شود، و زندانیان در اعتراض به کمبود شوینده‌های بهداشتی و عدم اتخاذ تدابیر لازم برای جلوگیری از شیوع ویروس در داخل زندان دست به اعتصاب غذا زده‌اند؛ در زندان ارومیه، اواسط اسفند ماه، بیش از صد نفر از زندانیان در یکی از بندها در اعتراض به کمبود شوینده‌های بهداشتی، به رغم وجود موارد مشکوک به ابتلا به ویروس کرونا در میان زندانیان، دست به اعتصاب غذا زدند؛ در زندان اوین تهران، زندانیان از این جهت ابراز نگرانی میکنند که یکی از نگهبانان بند زنان مبتلا به ویروس کرونا تشخیص داده شده و بند زنان را ضدعفونی کرده‌اند، در حالی که پیشتر مایع ضدعفونی کننده این بند در بندهای دیگر مورد استفاده قرار گرفته بود. «سازمان حقوق بشر اهواز» نیز گزارش داده است که دو زندانی در زندان مرکزی اهواز به ویروس کرونا مبتلا شده‌اند، و این در حالی است که زندانیان همبند آنان مورد آزمایش ابتلا به کرونا قرار نگرفته‌اند. تعدادی از زندانیان عقیدتی نیز در زندان اوین، در اعتراض به امتناع مسئولان از اعطای مرخصی به آنان، دست به اعتصاب غذا زده‌اند.

شرایط حبس در بسیاری از زندانهای ایران بسیار پایینتر از استانداردهای بین‌المللی است؛ بسیاری از این زندانها جمعیتی بیش از حد ظرفیت دارند، سیستم مناسب تهویه هوا در آنها وجود ندارد، دسترسی به آب گرم در فصل زمستان محدود است، غذا و جای خواب به اندازه کافی وجود ندارد، و محیط زندانها پر از حشرات موذی است برای اطلاعات بیشتر در این زمینه به اینجا و اینجا مراجعه کنید. چنین شرایطی زندانها را به شدت مستعد شیوع بیماریهای واگیردار میکند.

از هنگامی که در، بهمن ماه، شیوع ویروس کرونا در ایران رسماً اعلام شد، بسیاری از خانواده‌های زندانیان در مورد سالمت بستگانشان ابراز نگرانی کرده، و خواهان آزادی زندانیان عقیدتی و سایر زندانیانی شده‌اند که با اتهامات سیاسی به زندان افتاده‌اند. این خانواده‌ها بارها ابراز نگرانی کرده‌اند که در دسترس نبودن شوینده‌های بهداشتی و شرایط مناسب زندانها زندانیان را در معرض خطر بیشتر قرار می‌دهد. این افراد همچنین از مسئولان «سازمان زندانهای کشور» که زیر نظر قوه قضائیه قرار دارد، درخواست کرده‌اند که به ضدعفونی کردن زندانها به طور مرتب، در اختیار گذاشتن ماسکهای بهداشتی، قرنطینه کردن زندانیان مشکوک به ابتلا به ویروس کرونا و اعطای مرخصی به تعداد هرچه بیشتری از زندانیان اقدام کنند. قوه قضائیه از برنامه‌های متعددی برای جلوگیری از شیوع کرونا در زندانها، شامل طرحهایی برای آزادسازی هزاران زندانی به طور موقت و با اخذ وثیقه و همچنین عفو گروههای خاصی از زندانیان، خبر داده است؛ با این حال، صدها زندانی عقیدتی همچنان در زندان می‌مانند. برای اطلاعات بیشتر به اینجا مراجعه کنید. 

به گفته مسئولان «کمیته بین‌المللی صلیب سرخ»، زندانیان به ویژه در معرض خطر ابتلا به بیماریهای واگیردار نظیر کرونا هستند و شرایط حبس می‌تواند مخاطرات در این زمینه را تشدید کند. از جمله این مخاطرات انتقال وسیعتر بیماریها است، به ویژه در شرایطی که جمعیت زندانیان بیش از حد ظرفیت زندانها و سطح خدمات بهداشتی در آنها پایینتر از محیط بیرون باشد. در چارچوب قوانین بین‌المللی که در «موازین حداقلی سازمان ملل در مورد برخورد با زندانیان» قوانین نلسون ماندلا منعکس شده، مسئولان زندانها باید کسب اطمینان کنند که همه زندانیان از دسترسی فوری به مراقبتهای پزشکی و خدمات بهداشتی برخوردار می‌شوند. تأمین خدمات بهداشتی برای زندانیان از مسئولیتهای دولت به شمار میرود. زندانیان باید از همان سطحی از خدمات بهداشتی برخوردار باشند که برای سایر شهروندان در جامعه از جمله در خصوص آزمایش، پیشگیری، و درمان ویروس کرونا فراهم می‌شود. در مواردی که زندانها مراکز درمانی خاص خود را دارند، این مراکز باید کارکنان و امکانات کافی برای ارائه خدمات درمانی مناسب به زندانیان را داشته باشند. زندانیانی که نیازمند جراحی یا درمان تخصصی هستند باید به مراکز درمانی تخصصی یا بیمارستانهای بیرون از زندان انتقال داده شوند.

زبان مناسب برای نامه نوشتن به فرد مورد نظر فارسی و انگلیسی است.

لطفاً در اولین فرصت و تا قبل از ۱۸ اردیبهشت ۱۳۹۹ مصادف با  ۷ ماه می سال ۲۰۲۰ اقدام کنید”.

طی هفته های اخیر با توجه به شیوع ویروس کرونا و وسعت ابتلای این بیماری در میان زندانیان محبوس در زندانهای کشور با توجه به زندگی دسته جمعی این شهروندان در محیطهای آلوده زندان و محرومیتهای گسترده در دسترسی زندانیان به اقلام بهداشتی و نبود سایر امکانات درمانی و بهداشتی در بهداری زندانهای کشور موجی از نارضایتی را در میان زندانیان بوجود آورده است.  

دسترسی افراد به امکانات پزشکی و بهداشتی از جمله موارد تاکید شده در ماده ۲۵ اعلامیه جهانی حقوق بشر می باشد و بر محق بودن افراد بر تامین اجتماعی مناسب از نظر بهداشت, درمان, خوراک, مسکن, پوشاک و برخورداری از خدمات حمایتی اجتماعی در مواقع بیکاری ، بیماری ، نقص اعضا ، بیوگی ، پیری یا در تمام موارد دیگری که به علل خارج از اراده انسان، وسایل امرار معاش او از بین رفته باشد از شرایط آبرومندانه زندگی برخوردار شود.