بیانیه دوم ۱۴ تن از فعالان مدنی و سیاسی در جهت استعفای رهبر جمهوری اسلامی
چهارده تن از فعالان مدنی و سیاسی با انتشار بیانیه دوم خود خواستار استعفای “علی خامنه ای”, رهبر جمهوری اسلامی شدند. این ۱۴ فعال مدنی و سیاسی با ذکر دلایلی که مبتنی بر اسناد بین المللی حقوق بشر و میثاق های بین المللی است بر محق بودن شهروندان ایران در برخورداری از حقوق شهروندی و تامین اجتماعی متناسب با شرایط اقتصادی حال حاضر در ایران و متناسب با شخصیت انسانی شهروندان منطبق بر “ماده ۵ اعلامیه جهانی حقوق بشر” تاکید کردند.
به گزارش حقوق بشر در ایران, امروز شنبه ۸ تیر ماه ۱۳۹۸, چهارده تن از فعالان مدنی و سیاسی سرشناس از شهرهای مختلف کشور با امضاء و انتشار دومین بیانیه که در آن با ذکر دلایل و مستندات و توضیحات کافی بر عدم کفایت آیت الله خامنه ای رهبر جمهوری اسلامی مهر تائید زدند خواستار استعفای وی از سمت رهبری در ایران شدند. پیش از این و در تاریخ ۲۱ خرداد ماه ۱۳۹۸ این ۱۴ فعال مدنی و سیاسی در بیانیه اول خود نیز با اعلام موضع و هدفشان از این بیانیه به صراحت بر استعفای علی خامنه ای از سمت رهبری در ایران تاکید کردند.
لازم به ذکر است که در متن بیانیه دوم منتشره از سوی این ۱۴ فعال مدنی و سیاسی با ذکر دلایل و آوردن توضیحات مستند با توجه به شرایط حال حاضر ایران در زمینه اقتصادی و اجتماعی و و دیپلماسی که نشعات گرفته از سوء مدیریت حکومت حال حاضر ایران است خواستار استعفای رهبر جمهوری اسلامی شدند.
در ماده ۲۵ از اعلامیه جهانی حقوق بشر بر حق شهروندان در برخورداری از تامین اجتماعی مناسب و همچنین رفع نیازهای روز مره و برخورداری هر شهروند از رفاه اجتماعی و همچنین برخورداری از تامین اجتماعی مناسب افراد در مواقع بیکاری و یا بازنشستگی, بیوگی و یا از کار افتادگی که در خور و مناسب مقام انسانی افراد باشد تاکید شده است.
متن بیانیه دوم ۱۴ تن از فعالان سیاسی و مدنی جهت انتشار در اختیار حقوق بشر در ایران قرار گرفته که در ادامه می آید؛
ای همه ی آزادگان ایران و جهان
چهل سال است که ما ایرانیان گرفتار بدخیم ترین سرطان تاریخیم. سرطانی که از همان چهل سال پیش، بجان مردم ایران خزیده و دارایی های پولی و شعوری و آبرومندی شان را جویده است. این مالیخولیای ضد بشر، برای گسترش حوزه ی حضورش، پیوسته پای از مرزهای ایران بدر می برد و به دیگر کشورهای منطقه سرک می کِشد و می کُشد و ویران می کند و به اسم مردم ایران، با دنیا می گلاویزد.
از شما مردم دنیا و دولت ها و سازمان های مدنی و حقوق بشری می خواهیم که جمهوری اسلامی را، هرگز نماینده ی مردم ایران ندانید. جمهوری اسلامی، آیا نماینده ی ملتی است که در این چهل سال، حیاتِ شعوری و انسانیِ خودِ مردم ایران را انکار کرده و دارایی هایشان را مکیده است؟
هرگز!
جمهوری اسلامی آیا نماینده ی ملتی است که جز صلح و دوستی با مردم دنیا نمی خواهد؟
هرگز!
ما با صدای بلند فریاد بر می آوریم که هرگز خواستار کشتار و ویرانگری در سوریه و عراق و یمن و افغانستان نبوده و نیستیم. ویرانگری در این کشورها، در امتداد شیعه گستری شخص “علی خامنه ای” و رویای ابلهانه «هلال شیعی» ملایان و سرداران سپاه است و هیچ به ما مردم ایران مربوط نیست. ما خود اسیر این هیولای «ایرانخوار»یم.
ما هرگز خواهان جنگ، چه در ایران و چه در هر کجای جهان نیستیم. ایرانیانِ ملازده را چاره ای نمانده جز این که به جراحی این بیماریِ بدخیم خیزش کنند. ایرانیان، نمی خواهند شاهد مرگِ تدریجیِ خویش و شاهد مرگِ غرور ملی و تاریخیِ خویش باشند.
ما امضاء کنندگان این بیانیه، در کوران تحریم ها و تهدیدها، دو خواسته ی خویش را بر کف دست می نهیم. یکی برای ایرانیان ، و یکی برای مردمان جهان:
از ایرانیان می خواهیم که برای مقابله با سرطانِ جمهوری اسلامی، رهایی ایران زمین را در کانونِ محوری ترین خواسته های خویش جای دهند، و با امضای «نه به جمهوری اسلامی»، به ترسیم فردایی آباد و آزاد خیزش کنند.
ما همگی، نه با خشونت، که با همین نافرمانی های پیوسته ی مدنی، از شرّ جمهوری اسلامی خلاصی خواهیم یافت، و در یک رفراندوم سراسری، و پیش چشمِ سازمانهای بین المللی، خود برای سرنوشت خویش تصمیم خواهیم گرفت، و بهسازیِ ایران مچاله شده را بدست خوبان و خردمندان و متخصصان و وطن دوستان و نوعدوستان ایرانی خواهیم سپرد. هموطنان، دردِ مشترکِ عبور از سرطانِ جمهوری اسلامی، هرگز جدا جدا، درمان نمی شود.
نیز از مردمان جهان، و از مجامع حقوق بشریِ جهان، و بویژه از همه ی دولت های جهان می خواهیم که سرانِ جمهوری اسلامی را، بویژه “علی خامنه ای” و سرداران سپاه و دولتمردان و نمایندگان مجلسِ وابسته به خامنه ای را هرگز نمایندگان مردم ایران ندانند، و بکلی روابط خود را با این سرانِ سرطانی قطع کنند و مردم ایران را در « عبور» حتمی از جمهوری اسلامی حمایت و همراهی کنند.
نمایندگان واقعی مردم ایران، همه ی آنانی اند که در این سالهای وحشت، نیک‌بختی و رشد و رهایی و آزادی مردم ایران را فریاد کشیده اند. و بخاطر ابراز همین آرزوهای خوب، چه در زندان و چه در بیرون زندان، شکنجه شده و از پای درآمده اند و از بدیهی ترین حقوق خود بازداشته شده اند و اموال و آبرویشان به تاراج رفته یا بناچار از سرزمین شان دل کنده و به جایی دیگر کوچیده اند!
بله، نمایندگان واقعی مردمان ایران، اینانند! با اینان مراوده بر پا کنید.
امضاء کنندگان :
۱- زرتشت احمدی راغب, ۲- محمد رضا بیات, ۳- کمال جعفری یزدی, ۴- هاشم خواستار, ۵- محمد حسین سپهری, ۶- گوهرعشقی( مادر ستار بهشتی), ۷- جواد لعل محمدی, ۸– حوریه فرج زاده (خواهر “شهرام فرجزاده” از کشته های عاشورای ۸۸), ۹– محمد کریم بیگی (پدر “مصطفی کریم بیگی” از کشته شدگان عاشورای ۸۸), ۱۰- شهین مهین فر(مادر “امیر ارشد تاجمیر” از کشته شدگان عاشورای ۸۸), ۱۱- محمد مهدوی فر, ۱۲- رضا مهرگان, ۱۳- محمد نوری زاد, ۱۴- عباس واحدیان شاهرودی.
لازم به ذکر است که بیانه اول این ۱۴ فعال مدنی و سیاسی, در تاریخ ۲۱ خرداد ماه ۱۳۹۸, منتشر شده بود و این شهروندان در آن بیانیه همانند بیانیه دوم خود به صراحت کلام بر خواسته ای که برخواسته از دل بیش از ۹۰ درصد شهروندان دیگر ایران است خواستار استعفای “علی خامنه ای”, رهبر جمهوری اسلامی و برگذاری رفراندوم آزاد شدند.
اشتراک گذاری
