پنج شنبه , ۰۶ اردیبهشت , ۱۴۰۳
پنج‌شنبه, آوریل 25

بازداشت فرنگیس مظلوم, مادر سهیل عربی توسط نیروهای امنیتی

0
909

حقوق بشر در ایران – ساعاتی پیش, فرنگیس مظلوم, مادر سهیل عربی, زندانی سیاسی محبوس در زندان تهران بزرگ, در منزل بستگانش از سوی نیروهای امنیتی بازداشت و به مکان نامعلومی منتقل شد. 

به گزارش حقوق بشر در ایران, عصر امروز دوشنبه ۳۱ تیرماه ۱۳۹۸, فرنگیس مظلوم, مادر سهیل عربی زندانی سیاسی محبوس در تیپ۱ سالن ۹ زندان تهران بزرگ, در پی یورش نیروهای امنیتی به منزل خواهر فرنگیس مظلوم, وی را بازداشت و به مکان نامعلومی منتقل کردند. بازداشت وی بدون تفهیم اتهام صورت گرفته و نیروهای امنیتی اقدام به ضبط گوشی های تلفن همراه وی و خواهرش کردند. بازداشت فرنگیس مظلوم در حالی صورت گرفت که سهیل عربی, فرزند وی در زندان تهران بزرگ در سایه عدم توجه به درخواستهای این زندانی سیاسی به دلیل ضرب و شتم از سوی بازجوی قرارگاه ثارلله سپاه پاسداران کماکان از دسترسی به خدمات پزشکی و اعزام به مرکز درمانی محروم مانده است.

بنقل از یک منبع نزدیک به فرنگیس مظلوم در گفتگو با گزارشگر حقوق بشر در ایران ضمن اعلام این خبر گفت؛ فرنگیس مظلوم, در حالی که روز جاری در منزل خواهرش بود پس از مراجعه ۸ تن از نیروهای امنیتی به آن مکان از سوی نیروهای امنیتی بازداشت شد. 

این منبع مطلع همچنین گفت؛ نیروهای امنیتی در زمان بازداشت فرنگیس مظلوم, از بدو ورود به منزل خواهر وی اعلام کردند که به دنبال سی دی و فلش مموردی می گردند و سپس گوشی های تلفن همراه وی و خواهرش را ضبط کردند و پس از تفتیش کامل منزل و ضبط اقلامی دیگر از قبیل چند کتاب, بدون ارائه دلیل وی را بازداشت و به مکان نامعلومی منتقل کردند. فقط به حاضرین در آن مکان گفته شد که فرنگیس مظلوم به شعبه ۶ بازپرسی دادسرای امنیت تهران « دادسرای مقدس » مستقر در زندان اوین منتقل میشود. 

این منبع مطلع در ادامه گفت؛ علیرغم پیگیریهای بستگان فرنگیس مظلوم و پیگیریهای صورت گرفته از طرف آنها تا این لحظه دلیل بازداشت وی و مکان نگهداری وی و یا حتی اتهامات احتمالی وی مشخص نشده است. 

فرنگیس مظلوم در حالی بازداشت شده که فرزندش سهیل عربی, در تیپ ۱ سالن ۹ زندان تهران بزرگ در حال سپری کردن دوران محکومیت حبس ۱۱ ساله خود از بابت اتهامات مرتبط با سرکوب آزادی بیان و عقیده می باشد. 

 سهیل عربی از تاریخ ۲۵ خرداد ۱۳۹۸, در اعتراض به “رفتارهای خشونت آمیز از سوی مسئولان زندان”, “گسترش استفاده از انواع موادمخدر دربین زندانیان”, “نامناسب بودن محل نگهداری و بند زندان”, “اعتراف گیری با شوکر و باتوم از زندانیان”, “عدم رعایت اصل تفکیک جرائم”, “عدم وجود امکانات اقامتی و بهداشتی”, “محرومیت از حق درمان” و “وجود ساس و شپش” در این زندان دست به اعتصاب غذای اعتراضی زده است. این اعتصاب غذا به دلیل درخواستهای مکرر این زندانی سیاسی برای مرتفع کردن نیازهایش و عدم توجه از سوی مسئولان زندان صورت گرفته. 

این زندانی سیاسی با انتشار نامه ای سرگشاده: تحریم خرید از فروشگاه های زندان و نخوردن غذای زندان که حدود بیش از ۲۴۰ هزار زندانی در ایران داریم که هر کدام حداقل هر کدام ۳۰ هزار تومان پول نقد در صندوق سازمان زندان ها می ریزند برای خرید کردن که اگر ما بتوانیم این را تحریم کنیم اینها به جای ساخت زندان ها مجبور می شوند، ببینند درد مردم چیست که بیش از ۱۸ میلیون پرونده قضائی داریم و بیش از هزار زندانی سیاسی داریم که منکر آن هستند و کتمان می کنند که اصلا زندانی سیاسی دارند.

 سهیل عربی بارها از مسئولان زندان تقاضای انتقال به زندان اوین را کرده است ولی هربار با توجه به ممانعت و عدم توجه به درخواست این زندانی سیاسی برای وی راهی به جز اعتصاب غذا برای بیان و احقاق حق وی باقی نمانده است. 

 سهیل عربی در حالی دست به اعتصاب غذای اعتراض زد که “علیرضا شیرمحمدعلی” در شامگاه مورخ ۲۰ خردادماه ۱۳۹۸, توسط ۲ زندانی با جرائم غیر سیاسی با ضربات پرتعداد چاقو « تیزی» به قتل رسید. قتل علیرضا شیرمحمدعلی ناشی از عدم رعایت اصل تفکیک جرائم در زندان تهران بزرگ و از سوی دیگر بی توجهی و عدم مسئولیت پذیری مسئولان شیفت این زندان از جمله افسر نگهبان تیپ ۱ اندرزگاه ۱۱ که منجر به بروز این فاجعه انسانی شد بوده است. 

سهیل عربی در حالی دوران محکومیت حبس خود را در تیپ ۱ سالن ۹ زندان تهران بزرگ سپری می کند که این زندان فاقد امکانات و استانداردهای لازم اقامتی برای افراد می باشد و از همه مهمتر این که زندانیان محبوس در زندان تهران بزرگ بدون رعایت اصل تفکیک جرائم بصورت ادغام در حال سپری کردن دوران محکومیت حبس خود می باشند. 

این زندانی سیاسی پیش از این در تاریخ ۹ اردیبهشت ماه ۱۳۹۸ پس از انتقال به بیمارستان فیروزآبادی واقع در شهرری منتقل شده بود بدون انجام هیچگونه درمان و یا معاینه از سوی پزشک متخصص بعد از گذراندن ساعتها معطلی در این مرکز درمانی بدون هیچگونه درمان به زندان تهران بزرگ بازگردادنده شده بود. 

علت بروز این بیماری در سهیل عربی به نامه سرگشاده ای برمیگردد که وی در اواخر فروردین ماه ۱۳۹۸ با موضوع « در حاشیه » به وضعیت فقر در مناطق جنوبی تهران و حومه پرداخته بود صورت گرفت. 

سهیل عربی در نامه خود به محبوس شدن بسیاری از افراد با جرائم مالی که بدلیل فقر قادر به پرداخت مبالغ ناچیز بعنوان رد مال نبوده و در تیپ یک زندان تهران بزرگ محبوس شده بودند اشاره کرده بود. همزمان با انتشار این نامه در فضای مجازی و تاثیر مثبت آن بر جامعه و افراد خیرخواهی که جهت پرداخت مبالغ رد مال برای زندانیان مورد اشاره در نامه سهیل عربی به زندان تهران بزرگ مراجعه کرده و متقاضی پرداخت مبلغ ردمال برای این دسته از زندانیان دربند شده بودند. همزمان با مراجعه بسیاری از افراد متمکن مالی جهت پرداخت مبالغ جهت رد مال این دسته از زندانیان,  این مورد باعث ناراحتی و عصبانی شدن ارگانهائی مثل اطلاعات سپاه پاسداران شد. 

پیرامون جلسه بازجوئی سهیل عربی از “سید موسی موسوی” که بعنوان بازجوی قرارگاه ثارالله سپاه است در طی بازجوئی سهیل عربی را به دلیل فعالیتهای این زندانی سیاسی در داخل بند که از جمله میتوان به یاد دادن زبان انگلیسی و فرانسه به سایر زندانیان است مورد تمسخر قرار داده بود. 

همچنین در طی روند بازجوئی فرد مذکور افدام به ضرب و شتم شدید سهیل عربی کرد و همین مورد باعث آسیب دیدگی شدید سهیل عربی از ناحیه بیضه به دلیل لقدی که از سوی سید موسی موسوی به بیضه وی زده شد و از سوی دیگر مشتی که بر بینی سهیل عربی زد که باعث ترک برداشتن تیغه بینی این زندانی سیاسی و بروز آسیبهای جسمی شدیدی در وی شده است و این زندانی سیاسی از حق دسترسی به مرکز درمانی جهت مداوا با توجه به له شدگی بیضه و شکستگی بینی محروم مانده است. 

در تاریخ ۹ اردیبهشت ماه ۱۳۹۸, سهیل عربی زندانی سیاسی محبوس در زندان تهران بزگ به بیمارستان فیروزآبادی تهران به جهت درمان آسیب دیدگی وی از ناحیه بیضه بود که به بهانه عدم وجود تخت خالی در بیمارستان این زندانی سیاسی بدون تکمیل مراحل درمان به زندان تهران بزرگ بازگردانده شد. 

حقوق بشر در ایران در تاریخ ۱۲ اردیبهشت ماه ۱۳۹۸, در گفتگوئی با مادر این زندانی سیاسی وخامت اوضاع جسمی سهیل عربی و محرومیت وی از حق درمان را اطلاع رسانی کرده بود. 

سهیل عربی در تاریخ ۱۶ آبان ۱۳۹۲ توسط ماموران قرارگاه ثارالله سپاه پاسداران در تهران بازداشت و تا به امروز حتی یک بار هم به مرخصی نیامده است. 

 سپس توسط  شعبۀ ۷۶ دادگاه کیفری استان تهران به ریاست قاضی سیامک مدیرخراسانی به دلیل نوشته‎هایش در فیسبوک به اتهام سب النبی (توهین به پیامبر) به اعدام محکوم شد. پس از آن وکلای او به شعبۀ ۳۶ دیوان عالی کشور درخواست تجدید نظر فرستادند و ماده‌ی ۲۶۳ قانون مجازات اسلامی را با توجه به شرایط پرونده و اقرارهای خود متهم برای عفو او مطرح کردند.
بر اساس مادۀ ۲۶۲ قانون مجازات اسلامی اگر شخصی به پیامبر اسلام توهین کند مجازاتش اعدام خواهد بود اما مادۀ ۲۶۳ این قانون تاکید کرده که «اگر متهم در دادگاه ادعا کند که حرف‌های توهین‌آمیز را بر اساس عصبانیت، نقل قول یا سهو قلم و سهو زده است، حکم اعدام او به مجازات ۷۴ ضربه شلاق تبدیل می‎شود.»

پس از اعتراض وکیل سهیل عربی به حکم اعدام صادر شده توسط شعبه ۷۶ دادگاه گیفری تهران و ارجاع آن به شعبۀ ۳۶ دیوان عالی کشور، این شعبه اتهام «افساد فی الارض» را نیز به پرونده اضافه و حکم اعدام این زندانی را تایید کرد. طبق آنچه در متن حکم آمده، سهیل عربی به دلیل «تعدد صفحات فیسبوک» به “افساد فی الارض” نیز محکوم شد، اما در نهایت درخواست اعاده دادرسی از سوی دیوان عالی کشور پذیرفته شد و این بار شعبه ۳۴ دیوان عالی کشور حکم اعدام را لغو و پرونده را برای رسیدگی مجدد به یکی از دادگاه‌های بدوی فرستاد. دادگاه در رسیدگی مجدد اتهام “سب النبی” را حذف کرد و سهیل عربی را به هفت سال و نیم زندان و دو سال تحقیقات مذهبی (برای اثبات پشیمانی) و دو سال ممنوع الخروجی پس از آزادی محکوم کرد.

سهیل عربی علاوه بر حکمی که شعبه ۷۶ دادگاه کیفری تهران برای او به اتهام سب النبی صادر کرده است، در اردیبهشت ماه ۱۳۹۳ به اتهام توهین به رییس وقت دانشگاه علامه طباطبایی، آیت‌الله احمد جنتی و غلامعلی حدادعادل از طریق نوشته‌هایش در فیسبوک در شعبه ۱۰ دادگاه ویژۀ کارکنان دولت به ۵۰۰ هزار تومان جریمه نقدی و ۳۰ ضربه شلاق محکوم شد. او همچنین در شهریورماه ۱۳۹۳ به اتهام “توهین به علی خامنه‌ای، رهبر جمهوری اسلامی” و “تبلیغ علیه نظام” در شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب به ریاست قاضی ابوالقاسم صلواتی به ۳ سال حبس محکوم شد که این حکم نیز به فاصله کوتاهی در شعبه ۵۴ دادگاه تجدیدنظر تایید شد.
این زندانی عقیدتی در تاریخ ۱۵ آذر ماه ۱۳۹۷ از سوی شعبه ۱۱۶۶ دادگاه کیفری تهران به اتهام اخلال در نظم عمومی و تخریب عمدی اموال دولتی به تحمل یک سال و نیم حبس تعزیری محکوم شد و با ارجاع پرونده به دادگاه تجدیدنظر عین حکم صادره در دادگاه بدوی تائید و به این زندانی سیاسی ابلاغ گردید. 

این عکاس و شهروند خبرنگار زندانی، در آبان ماه ۱۳۹۶ برنده جایزه شهروند خبرنگار ۲۰۱۷ گزارشگران بدون مرز شده بود. 

بازداشت افراد و عدم بدون تفهیم اتهام فرد در زمان بازداشت و عدم امکان دسترسی به وکیل برای متهم از جمله موارد ناقض اسناد بین المللی حقوق بشر, ماده ۹ اعلامیه جهانی حقوق بشر و همچنین ماده ۹ میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسیمصوب ۱۶ دسامبر ۱۹۶۶ نیز مورد تاکید قرار گرفته است. 

همچنین برخورداری افراد از حق روند دادرسی عادلانه از جمله حقوق سلب نشدنی میباشد که در ماده ۱۰ اعلامیه جهانی حقوق بشر نیز بر آن تاکید شده است.

در اکثر موارد بازداشتهای فراقانونی و خودسرانه با اتهاماتی واحی و در راستای سرکوب آزادی بیان و عقیده افراد می باشد که در اسناد بین المللی حقوق بشر, ماده ۱۹ اعلامیه جهانی و همچنین ماده ۱۹ میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسی مصوب ۱۶ دسامبر ۱۹۶۶ نیز بر عدم سرکوب افراد بر مبنای آزادی بیان و عقیده تاکید شده است. با توجه به مفهوم اصل آزادی بیان هر انسانی محق است تا به هر طریق ممکن بتواند عقاید و نظریات و دیدگاههای خود را بدون ملاحظات مرزی و به هر شکل ممکن منتشر کند. 

 در ماده ۵ از قانون آئین دادرسی کیفری بر اطلاع یافتن متهم در اسرع وقت از اتهامات انتسابی و فراهم کردن حق دسترسی به وکیل . سایر حقوق دفاعی مذکور در قانون نیز مورد تاکید قرار گرفته است اما برخوردهای فراقانونی از سوی ارگانهای امنیتی ناقض قوانینی است که خود تدوینگر آن بودند و ادعای عمل بر آن را دارند.

پاسخی بگذارید

این سایت از اکیسمت برای کاهش هرزنامه استفاده می کند. بیاموزید که چگونه اطلاعات دیدگاه های شما پردازش می‌شوند.

Discover more from حقوق بشر در ایران

Subscribe now to keep reading and get access to the full archive.

Continue reading