حکم اعدام یک زندانی با اتهام قتل در زندان وکیل آباد مشهد اجرا شد
حقوق بشر در ایران – امروز دوشنبه ۲۷ مرداد ماه ۱۳۹۹, حکم اعدام یک زندانی با اتهام قتل عمد, محبوس در زندان وکیل آباد مشهد اجرا شد.
به گزارش حقوق بشر در ایران بنقل از روزنامه خراسان, سحرگاه یکشنبه ۲۶ مرداد ماه ۱۳۹۹, مجتبی – « نام خانوادگی نامشخص », متولد: ۱۳۶۳, با اتهام قتل عمد, فردی با نام محمدرضا صداقت که برادر همسر سابق وی بود در زندان وکیل آباد مشهد اعدام شد. این قتل در ساعات اولیه صبح ۱ آبان ماه سال ۱۳۹۷, در خیابان طلوع ۱۳ مشهد رخ داد و محمدرضا صداقت با ضربات چاقوی مجتبی – « نام خانوادگی نامشخص », متهم به قتل که تغییر چهره داده بود به قتل رسید. حکم اعدام مجتبی, در شعبه ۴ دادگاه کیفری۱ مشهد صادر و در شعبه ۴ دیوان عالی کشور تائید شد.
این قتل در تاریخ ۱ آبان ماه سال ۱۳۹۷ در خیابان طلوع ۱۳ مشهد هنگامی رخ داد که جوان ۲۵ سالهای به نام محمدرضا صداقت, هدف ضربات چاقوی جوانی قرار گرفت که با تغییر چهره و پوشیدن لباس گشاد، تلاش کرده بود تا شناسایی نشود.
اما با مرگ محمدرضا صداقت, بی درنگ پلیس وارد ماجرا شد و با حضور قاضی ویژه قتل عمد در صحنه جنایت، تحقیقات ادامه یافت. بررسیهای مقدماتی حکایت از آن داشت که داماد ۳۴ ساله سابق خانواده با انگیزه انتقام, اقدام به تلافی کرده است بنابراین در حالی دستور بازداشت وی از سوی قاضی کاظم میرزایی صادر شد که او یک روز بعد از این ماجرا خود را تسلیم قانون کرد و قتل برادر زنش را به گردن گرفت.
متهم این پرونده جنایی در جلسات بازپرسی و در تشریح جزئیات این حادثه تلخ به قاضی میرزایی گفت: “همه بدبختیهای من از سال ۱۳۸۹ آغاز شد چرا که آن زمان به خاطر اعتیاد شدید به مواد مخدر و برای آن که همسرم از من طلاق نگیرد، وکالت بلاعزلی را به همسرم دادم تا در صورت تکرار چنین خلافکاریهایی به صورت یک طرفه از من طلاق بگیرد. با وجود این او تا سال ۱۳۹۶ با من زندگی کرد، ولی از زمانی که برای تامین هزینههای اعتیادم دست به سرقت زدم، دیگر خانواده او از من رویگردان شدند و سال گذشته همسرم با همان وکالت طلاق گرفت. بعد از این ماجرا خیلی تلاش کردم که او را به زندگی ام بازگردانم، ولی پدرزنم اجازه نمیداد. آنها دختر هشت ساله ام را نیز نزد خود برده بودند و من ۱۰ ماه بود که نتوانسته بودم دخترم را ببینم!”
این فرد متهم به قتل در ادامه افزود: “حتی مادرزنم را تهدید کردم که روی او یا همسرم اسید میپاشم،ولی باز هم نتوانستم کاری بکنم تا این که تصمیم گرفتم برادر زن ۲۵ ساله ام را با چاقو بترسانم چرا که پدر زنم تک پسرش را خیلی دوست داشت.متهم به قتل ۳۴ ساله در اعترافاتش افزود: منزلی را در بولوار میرزاکوچک خان اجاره کرده بودم چرا که پدرم نیز از من رویگردان بود و در واقع اهمیتی به من نمیداد.”
من که دیگر به فکر انتقام از خانواده همسر سابقم بودم، از ۱ ماه قبل هر روز صبح به محل زندگی آنها میرفتم تا برادر زنم را تنبیه کنم! ولی شرایط فراهم نمیشد یکی دو بار هم که فرصت مناسبی پیش آمد خودم ترسیدم به او حمله ور شوم تا این که در تاریخ ۱ آبان ماه, ساعت ۵ صبح از خانه بیرون آمدم و پیاده به طرف منزل آنها حرکت کردم. وقتی به حدود ۱۵ متری منزل پدر زنم رسیدم، کنار درختی روی زمین نشستم کلاه لبه داری را سرم گذاشته بودم و یک عینک به چشمانم زده بودم با وجود این برای آن که شناسایی نشوم یک ورق روزنامه را هم جلوی صورتم گرفتم تا همسایگان مرا نشناسند. حدود ساعت ۶:۳۰ صبح وقتی برادر زنم با خودرو از حیاط بیرون آمد و پیاده شد تا در حیاط را ببندد من به سرعت به طرف او قدم برداشتم، ولی یک لحظه او مرا شناخت و با دست به عینک ام زد که عینک از چهره ام افتاد. چاقوی اول را به بازویش زدم که درگیری شروع شد پریدم و با لگد به شکم اش زدم که دور خودش چرخید و در این هنگام چند ضربه دیگر هم با چاقو به نقاط مختلف بدنش زدم. وقتی روی زمین افتاد، تیغه چاقو را به قفسه سینه اش فرو بردم. او سرش را از روی زمین بلند کرد و به سینه خون آلود خود نگاهی انداخت و دوباره سرش روی زمین افتاد. با خودم گفتم او فقط زخمی شد! بلافاصله از آن جا گریختم و به اطراف خیابان طبرسی رفتم. بعد از ظهر به صورت مخفیانه به محل بازگشتم. هیچ پارچه سیاهی نصب نبود. فهمیدم که او زنده است، ولی روز بعد وقتی که دوباره به محل زندگی آنها بازگشتم تا اطلاعاتی کسب کنم پارچههای سیاه را دیدم و متوجه شدم که او را کشته ام!”
به دنبال اعترافات صریح «مجتبی» به قتل برادر زنش، این پرونده جنایی پس از انجام بازسازی صحنه جنایت و صدور کیفرخواست در دادسرای عمومی و انقلاب مشهد به شعبه ۴ دادگاه کیفری ۱ خراسان رضوی ارجاع و مورد رسیدگی قرار گرفت. پس از تشکیل جلسات دادگاه که با حضور وکیل مدافع متهم و اولیای دم در مشهد برگزار شد قضات دادگاه ارتکاب قتل عمد را محرز دانستند و این جوان ۳۴ ساله را به قصاص نفس محکوم کردند.
این پرونده پس از ارجاع و تایید حکم قصاص نفس در شعبه ۲ دیوان عالی کشور، به اجرای احکام دادسرای عمومی و انقلاب مشهد ارجاع شد تا این که مقدمات اجرای حکم با دستور قاضی محمدرضا دشتبان, « معاون دادستان مرکز خراسان رضوی », در حالی فراهم شد که اولیای دم حاضر به گذشت نشدند و بر قصاص نفس اصرار کردند.
بر اساس گزارش سالانه سازمان عفو بین الملل، در سال ۲۰۱۹ میلادی, حکومت ایران دست کم ۲۵۱ نفر را اعدام کرده و دستکم ۴ نفر از اعدام شدگان در زمان وقوع جرم کمتر از ۱۸ سال سن داشتند. با این حال، به دلیل عدم شفافیت مقامات، پی بردن به تعداد واقعی اعدامها در این کشور دشوار است و ممکن است بسیار بالاتر از رقم اعلام شده باشد.
با توجه به اسناد بین المللی حقوق بشر و همچنین ماده ۵ اعلامیه جهانی حقوق بشر هیچ فردی نباید مورد رفتاری قرار بگیرد که منجر به تنزل مقام انسانی وی بشود.
براساس آمارهای منتشره از سوی سازمانهای مدافع حقوق بشر ایران از جمله کشورهایی است که دارای سرانه اعدام بسیار زیادی است و در رتبه جهانی ایران بعد از چین بالاترین تعداد اعدامهای سالیانه را دارا می باشد.
در تاریخ ۲۹ بهمن ماه ۱۳۹۸, سازمان عفو بین الملل, با انتشار گزارشی که به تفسیر موارد نقض حقوق بشر در ایران پرداخته بود در بخشی از این گزارش پیرامون صدور و اجرای احکام اعدام اعلام کرد: “حکم اعدام همچنان برای اعمالی در نظر گرفته شد که در قوانین بین المللی حقوق بشر مجاز به شمار میروند، اعمالی که از جمله شامل رابطه جنسی افراد همجنس با رضایت متقابل و روابط جنسی خارج از چارچوب زناشویی می شد؛ صدور حکم اعدام همچنین برای جرایمی از قبیل توهین به پیامبر اسلام , محاربه و افساد فی الارض, ادامه یافت که تعریف بسیار مبهمی دارند”.