پنج شنبه , ۰۶ اردیبهشت , ۱۴۰۳
پنج‌شنبه, آوریل 25

نامه سپیده قلیان, فعال مدنی محبوس در زندان قرچک ورامین

0
1809

حقوق بشر در ایران – سپیده قلیان, فعال مدنی, که در جریان تجمعات اعتراضی کارگران مجتمع نیشکر هفت تپه به همراه اسماعیل بخشی و ۵ تن دیگر از فعالان کارگری و رسانه ای بازداشت و در حال حاضر در زندان قرچک ورامین بسر می برد روز گذشته و بدنبال بی احترامی مسئولان زندان قرچک ورامین به خانواده وی که از دزفول به قرچک ورامین برای ملاقات فرزندشان مراجعه کرده بودند و همچنین به دلیل انتقال پی در پی وی به رندانهای مختلف دست به اعتصاب غذا زده است با انتشار نامه ای سرگشاده دلایل خود را از این اعتصاب غذا اعلام کرد. 

به گزارش حقوق بشر در ایران, امروز چهارشنبه ۲ مردادماه ۱۳۹۸, سپیده قلیان, فعال مدنی محبوس در بند زنان زندان قرچک ورامین درحالی که اولین روز از اعتصاب غذای اعتراضی خود را به دلیل آنچه که بی احترامی مسئولان زندان قرچک ورامین به خانواده وی و همچنین انتقال پی در پی این فعال مدنی از زندان شیبان به زندان اوین و از زندان اوین به زندان قرچک بود دست به اعتصاب غذ ای اعتراضی زده است با انتشار نامه ای سرگشاده به تفسیر کامل دلایل خود از این اعتصاب غذا اشاره کرده است. 

متن کامل نامه سپیده قلیان جهت انتشار در اختیار حقوق بشر در ایران قرار گرفته که در ادامه می آید؛ 

تجربه مشترک تمامی کسانی که زندانی سیاسی بوده و یا تحت تهدید نهادهای امنیتی زیسته‌اند، این است که توسط این نهادها به زندانی و خانواده‌اش گفته می‌شود که برای بدتر نشدن شرایط از هرگونه رسانه‌ای کردن وضعیت پرهیز کنند. این امر به وضوح تمایل نهادهای امنیتی به سکوت سرکوب شدگان را نشان می‌دهد. از این نقطه نظر، سکوت در مقابل زندانبان، همراهی با او در برابر بایکوت صدای زندانیان سیاسی و عقیدتی است.

رسانه‌های جریان اصلی و هم‌سو با قدرت نقش خود را با چشم بستن به روی حقایق و سکوت در مقابل این وضعیت ایجاد می‌کنند. اعتصاب غذا انتخاب من نیست. اما در این وضعیت تنها ابزار زندانی برای شکستن سکوت، هرچند در سطح محدود است. بنابراین ابتدا به ساکن هدف از اعتصاب من اعتراض به سرکوب و فشار بر زندانیان سیاسی است و از همین سو از روز گذشته اعتصاب غذای خود را آغاز کرده‌ام.

مساله دوم، اعتراض به وضعیت خوفناک زندانیان در زندان قرچک ورامین است. تهدید مداوم توسط زندانبانان، نداشتن امنیت جانی، محرومیت از داشتن حداقل نیازهای بهداشتی و قطعی مکرر آب، تنها گزاره‌های کوچکی برای توصیف وضعیت این زندان است. آنچه که در این زندان برای ندا ناجی و عاطفه رنگریز از بازداشت شدگان ۱ می (روز جهانی کارگر)، یاسمن آریانی، صبا کردافشاری و منیره عربشاهی اتفاق افتاده، دلیلی مضاعف برای اعتراض به وضعیت این زندان است.

سلب حق ملاقات من با خانواده‌ام و تحمیل رنج مضاعف پدر و مادر پیرم هرچند که سلب یک حق طبیعی و مسلم است؛ اما در قیاس بر آنچه در این ماه‌ها بر من و خانواده‌ام گذشت و در قیاس با صورت خونین برادرم مهدی، هنگام دستگیری من در دی ماه بی اهمیت جلوه می‌کند. با تکیه بر این دلایل و همبستگی با ساناز اله یاری که در زندان اوین شاهد دردها و رنج‌های او بودم و همچنین در حمایت از امیرحسین محمدی فرد، از صبح دیروز سه شنبه ۱ مردادماه ۹۸، اعتصاب غذای خود را آغاز نموده‌ام. پیام اعتصاب غذای من همفکری و هماهنگی ما علیه ظلم است. ظلمی که بر زندانیان سیاسی و خانواده‌های آنان روا داشته‌اند.

سپیده قلیان / ۲ مرداد ۱۳۹۸ / زندان قرچک ورامین

لازم به ذکر است؛ سپیده قلیان, در تاریخ ۱ مردادماه ۱۳۹۸, در اعتراض به رفتار نامناسب مسئولان زندان قرچک با وی و خانواده اش و همچنین جابجائی های پی در پی در زندانهای مختلف تا روز برگزاری دادگاه دست به اعتصاب غذا زد.

جلسه دادرسی بر پرونده سپیده قلیان ساعت ۱۰ صبح روز ۱۲ مرداد ماه ۱۳۹۸, به همراه سایر بازداشت شدگان این پرونده بنامهای؛ اسماعیل بخشی, امیر امیرقلی, امیرحسین محمدی فر, سانازاله یاری, علی نجاتی و عسل محمدی , فعالان مدنی و رسانه ای و کارگری که در جریان تجمعات اعتراضی کارگران مجتمع نیشکر هفت تپه در زمستان ۱۳۹۷ از سوی نیروهای امنیتی بازداشت شده بودند از سوی شعبه ۲۸ دادگاه انقلاب تهران به ریاست “محمد مقیسه” برگزار خواهد شد. 

سپیده قلیان, برای اولین بار در تاریخ ۲۷ آبان ۱۳۹۷ به همراه دستکم ۱۹ تن از جمله تمامی اعضای مجمع نمایندگان کارگری نیشکر هفت‌تپه و چند فعال کارگری و تعدادی از شاغلین و مدیران شرکت که جهت پیگیری وضعیت بازداشت‌شدگان در پلیس امنیت شوش بازداشت و پس از اتمام مراحل بازجوئی در تاریخ ۲۷ آذر ماه ۱۳۹۷ با قرار وثیقه تا پایان مراحل دادرسی آزاد شده بود.

این فعال مدنی در تاریخ ۳۰ دی ماه ۱۳۹۷ و برای دومین بار متوالی در پی یورش نیروهای امنیتی به منزل پدری وی بازداشت و به بازداشتگاه اداره اطلاعات در اهواز منتقل شد. همزمان با بازداشت سپیده قلیان, اسماعیل بخشی دیگر هم پرونده ای وی نیز توسط نیروهای امنیتی بازداشت شد. 

بازداشت سپیده قلیان در حالی صورت گرفته بود که تلویزیون ایران شب ۲۹ دی ماه در فیلمی با عنوان “طراحی سوخته” اعترافاتی از اسماعیل بخشی، سپیده قلیان و علی نجاتی، عضو هیئت مدیره سندیکای کارگران نیشکر هفت‌تپه که در جریان بازداشت و بازجویی پیشین آنها ضبط شده بود را نمایش داد که در آن گفته بودند با “گروه‌های مارکسیستی و برانداز در خارج از ایران” ارتباط دارند.

در تاریخ ۸ اردیبهشت ۱۳۹۸, با توجه به ارجاع پرونده سپیده قلیان, فعال مدنی به همراه اسماعیل بخشی و امیر«علی» امیرقلی از زندان سپیدار و زندان شیبان اهواز به زندان اوین در تهران منتقل شدند. این فعال مدنی در انتظار برگزاری جلسه دادرسی از سوی دادگاه انقلاب تهران میباشد. 

در تاریخ ۹ اردیبهشت ۱۳۹۸, اولین جلسه بازپرسی “سپیده قلیان” فعال مدنی به همراه  دو متهم دیگر این پرونده “امیرامیرقلی فعال رسانه ای” و “اسماعیل بخشی” فعال کارگری بدون حضور وکلای مدافع این افراد در شعبه ۷ دادسرای زندان اوین برگزار شده بود.

همچنین در تاریخ ۲۲ اردیبهشت ماه ۱۳۹۸, اسماعیل بخشی, سپیده قلیان, امیرحسین محمدی فر و ساناز اله یاری از سوی شعبه ۷ بازپرسی دادسرای مقدس مستقر در زندان اوین از بابت اتهامات جدید تفهیم اتهام شدند و همچنین آخرین دفاعیات خود را ارائه دادند. 

لازم به ذکر است, “ارتباط با یکی از گروه‌های مخالف نظام” از جمله اتهامات جدیدی بود که در ارتباط با هر ۷ نفر این افراد  در این جلسات دادرسی مطرح شده بود و اتهامات “نشر اکاذیب به قصد تشویش اذهان عمومی” و نشر اکاذیب  نیز به اتهامات سپیده قلیان و اسماعیل بخشی اضافه شد. 

سپیده قلیان در ساعت ۱۰ صبح روز ۱۲ مرداد ماه ۱۳۹۸, به همراه  اسماعیل بخشی, امیر امیرقلی, امیرحسین محمدی فر, سانازاله یاری, علی نجاتی و عسل محمدی , فعالان مدنی و رسانه ای و کارگری که در جریان تجمعات اعتراضی کارگران مجتمع نیشکر هفت تپه در زمستان ۱۳۹۷ از سوی نیروهای امنیتی بازداشت شده بودند از سوی شعبه ۲۸ دادگاه انقلاب تهران به ریاست “محمد مقیسه” مورد محاکمه قرار خواهند گرفت. 

جلسات ابلاغ کیفرخواست به متهمان این پرونده در تاریخهای ۲۲ خردادماه, ۵ تیرماه, ۱۱ تیرماه و ۱۷ تیرماه سالجاری از سوی شعبه مذکور به ایشان برگزار شده بود. 

سپیده قلیان متولد ۱۳۷۴و فعال مدنی اهل اهواز پیشتر نیز در تاریخ ۶ اسفند ۹۵ در منزل پدری بازداشت و در تاریخ ۱۱ اسفندماه همان سال با قرار وثیقه ۲۰۰ میلیون تومانی و تا پایان مراحل دادرسی از بازداشتگاه اداره اطلاعات اهواز آزاد شده بود.

سرکوب فعالان مدنی در ایران ناقض اصل آزادی بیان و همچنین اسناد بین المللی حقوق بشر, ماده ۱۹ اعلامیه جهانی و همچنینماده ۱۹ میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسی مصوب ۱۶ دسامبر ۱۹۶۶ نیز میباشد. با تتوجه به مفهوم اصل آزادی بیان هر انسانی محق است تا به هر طریق ممکن بتواند عقاید و نظریات و دیدگاههای خود را بدون ملاحظات مرزی و به هر شکل ممکن منتشر کند.

برخورداری افراد از حق دادرسی عالادنه توسط دادگاهی بیطرف از جمله موارد مود تاکید در اسناد بین المللی حقوق بشر و همچنین ماده ۱۰ اعلامیه جهانی حقوق بشر و ماده ۱۴ میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسی مصوب ۱۶ دسامبر ۱۹۶۶ نیز میباشد. 

در ماده ۵ از قانون آئین دادرسی کیفری که از جمله قوانین جاری در دادگاههای کیفری ایران میباشد و متهمان سیاسی و امنیتی بر مبنای آن مجموعه قوانین مورد محاکمه قرار میگیریند به صراحت کلام بر اطلاع یافتن متهم از اتهامات منتسبه و همچنین ادله اتهام انتسابی و فراهم آوردن امکانات دفاعی برای متهم در دفاع از خود در زمان محاکمه مورد تاکید قرار گرفته است. 

پاسخی بگذارید

این سایت از اکیسمت برای کاهش هرزنامه استفاده می کند. بیاموزید که چگونه اطلاعات دیدگاه های شما پردازش می‌شوند.

Discover more from حقوق بشر در ایران

Subscribe now to keep reading and get access to the full archive.

Continue reading