گزارشی از وضعیت رضا مهرگان, زندانی سیاسی محبوس در اندرزگاه ۴ زندان اوین
حقوق بشر در ایران – امروز چهارشنبه ۲۷ فروردین ماه ۱۳۹۹, رضا مهرگان, زندانی سیاسی محبوس در اندرزگاه ۴ سالن ۳ زندان اوین از دسترسی به امکانات پزشکی و اعزام به مرکز درمانی تخصصی محروم شده است. این زندانی سیاسی در حال تحمل دوران محکومیت حبس تعزیری ۵ ساله خود می باشد.
به گزارش حقوق بشر در ایران, امروز چهارشنبه ۲۷ فروردین ماه ۱۳۹۹, رضا مهرگان, فعال مدنی و زندانی سیاسی محبوس در اندرزگاه ۴ سالن ۳ زندان اوین در حالی که از بیماری فشارخون بالا و بیماری قلبی رنج می برد از اعزام به مرکز درمانی تخصصی محروم مانده است. این زندانی سیاسی در حال تحمل دوران محکومیت حبس تعزیری ۵ ساله خود می باشد.
بنقل از یک منبع مطلع در گفتگو با گزارشگر حقوق بشر در ایران ضمن اعلام این خبر گفت: “در حالی که رضا مهرگان از قرص Lozartan برای کنترل فشار خون بالای خود استفاده می کند اما کماکان فشار خون وی ۱۷ روی ۱۱ یا ۱۵ روی ۱۱ است. همچنین با توجه به گرفتگی عروق قلب از قرص Pelavix استفاده می کند اما استفاده این داروها تاثیری به روند درمان وی نداشته و باید به مرکز درمانی خارج از زندان اوین اعزام شود”.
لازم به ذکر است, رضا مهرگان, فعال مدنی و از امضا کنندگان بیانیه استعفای علی خامنه ای موسوم به « بیانیه ۱۴ کنشگر مدنی » در تاریخ ۱۸ اسفند ماه ۱۳۹۸, توسط شعبه ۳۶ دادگاه تجدید نظر استان تهران, به ریاست “احمد زرگر” و مستشار شعبه مذکور”خسرو خلیلی مهد برجی”, از بابت اتهامات اجتماع و تبانی به قصد برهم زدن امنیت ملی به تحمل ۵ سال حبس تعزیری و از بابت اتهام تبلیغ علیه نظام هم به تحمل ۱ سال حبس تعزیری محکوم شد. این فعال مدنی همچنین از بابت اتهام اخلال در نظم و آسایش عمومی هم تبرئه شد. با اعمال ماده ۱۳۴ از قانون مجازات اسلامی « تجمیع جرائم », مجازات اشد یعنی ۵ سال حبس تعزیری برای رضا مهرگان اجرائی
- بیشتر بخوانید: محکومیت قطعی رضا مهرگان, فعال مدنی به تحمل ۶سال حبس تعزیری
این فعال مدنی و زندانی سیاسی, در تاریخ ۲۳ دی ماه ۱۳۹۸, توسط شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب تهران به ریاست ایمان افشار, از بابت اتهامات اجتماع و تبانی به قصد برهم زدن امنیت ملی, تبلیغ علیه نظام, اخلال در نظم و آسایش عمومی مورد محاکمه قرار گرفته بود طی حکمی در مجموع به تحمل ۷ سال حبس تعزیری و ۷۴ ضربه شلاق و بعنوان مجازات تکمیلی هم ۲ سال تبعید به روستای جعفرآباد, از توابع شهرستان آرین واقع در استان خراسان جنوبی محکوم شده بود.
حقوق بشر در ایران, در تاریخ ۵ دی ماه ۱۳۹۸, با انتشار گزارشی با مضمون تداوم بلاتکلیفی رضا مهرگان در اندرزگاه ۴ زندان اوین, تداوم بازداشت و بلاتکلیفی این فعال مدنی را در اندرزگاه ۴ زندان اوین اطلاع رسانی کرده بود.
- بیشتر بخوانید؛ رضا مهرگان: تداوم بلاتکلیفی در اندرزگاه ۴ زندان اوین
لازم به ذکر است, در تاریخ ۶ شهریور ماه ۱۳۹۸, رضا مهرگان, فعال مدنی و از اعضای امضا کننده بیانیه استعفای علی خامنه ای, موسوم به بیانیه ۱۴ فعال مدنی و سیاسی در پی یورش ماموران اطلاعت سپاه پاسداران به محل سکونت وی که در یکی از روستاهای شهرستان رامسر بود با رفتاری خشن پس از تفتیش منزل و ضبط لوازم شخصی بازداشت شد.
این فعال مدنی, پیش از آن و در تاریخ ۱۴ تیرماه ۱۳۹۸, از سوی ۳ نفر افراد ناشناس درحالی که در خیابان در حال تردد بود بشدت مورد ضرب و شتم قرار گرفت و آسیبهای فیزیکی بسیاری به سر و صورت وی وارد شده بود.
“ابراهیم رئیسی”, رئیس قوه قضائیه, در تاریخ ۱۲ آبان ماه ۱۳۹۸, با حضور در جلسه شورای عالی حقوق بشر در جمهوری اسلامی که با حضور “علی شمخانی” و “غلامحسین محسنی اژه ای” دو تن دیگر از اعضای ارشد در قوه قضائیه و شورای عالی امنیتی ملی جمهوری اسلامی برگزار شده بود از حکومت جمهوری اسلامی با عنوان حکومتی یاد کرد که در ریشه و بطن ساختاری برابری کامل با اصول حقوق بشر دارد!
- بیشتر بخوانید؛ ادعای ابراهیم رئیسی؛ دفاع از حقوق بشر در ذات حکومت ایران است
همچنین علی خامنه ای, رهبر جمهوری اسلامی, به دفعات در صحبتهای خود ادعا کرده که در ایران هیچ شهروندی به صرف انتقاد مورد پیگرد قضائی و بازداشت قرار نمی گیرد که اینگونه رفتارهای قهرآمیز حقیقت ماجرا از سرکوب و گسترش فضای امنیتی در ایران را نشان می دهد و گویای این امر است که حاکمان جمهوری اسلامی اساتید بزرگ در سفسطه, مغالطه و تفسیر به رای هستند.
مجموعه دلایل بازداشت فعالان مدنی در ایران, در زمره اتهامات مرتبط با سرکوب آزادی بیان و عقیده میباشد که در اسناد بین المللی حقوق بشر از جمله ماده ۱۹ اعلامیه جهانی حقوق بشر و همچنین ماده ۱۹ میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسی مصوب ۱۶ دسامبر ۱۹۶۶به صراحت بر حق افراد بر برخورداری از آن تاکید شده است. اما از آنجائی که حکومت جمهوری اسلامی تاب شنیدن انتقادات شهروندان را ندارد فقط وانمود به احترام اصل آزادی بیان و قلم میکند ولی در اصل مطلب به طور سیستماتیک اقدام به سرکوب گسترده شهروندان در زمینه آزادی بیان و قلم میکند.
همچنین برخورداری افراد از حق روند دادرسی عادلانه توسط دادگاهی بی طرف و با حضور هیئت منصفه از جمله حقوق سلب نشدنی میباشد که در ماده ۱۰ اعلامیه جهانی حقوق بشر نیز بر آن تاکید شده است.