خودکشی دستکم ۶ دانش آموز در شهرستان رامهرمز طی ۱ ماه اخیر

حقوق بشر در ایران – امروز دوشنبه ۲۶ آبان ماه ۱۳۹۹، از ابتدای ماه جاری، دستکم ۶ دانش آموز در شهرستان رامهرمز خودکشی کردند. 

به گزارش حقوق بشر در ایران به نقل از عصر ایران، در ساعات پایانی جمعه ۲۲ آبان ماه ۱۳۹۹، یک دختر دانش آموز – متولد: ۱۳۸۴ – در شهرستان رامهرمز بر اثر خودکشی و محرومیت از حق امید به زندگی جان خود را از دست داد. طی یک ماه اخیر دستکم ۵ خودکشی مشابه در میان دانش‌آموزان این شهرستان رخ داده است.

براساس اعلام فردین آذریان، فعال رسانه ای و خبرنگار خودکشی های سریالی میان دانش آموزان نوجوان رامهرمزی در استان خوزستان خبر داده که موجی از نگرانی را در جامعه ایجاد کرده است.

برهمین اساس این دختر ۱۵ ساله ساکن شهرستان رامهرمز پس از حلق آویز کردن خود به زندگی اش پایان داد. 

از اول آبان ماه ۱۳۹۹ تا به امروز دستکم ۵ خودکشی مشابه در میان دانش‌آموزان این شهرستان رخ داده است.

در همین زمینه، رستمی، رئیس آموزش و پرورش رامهرمز اختلافات خانوادگی، تعصبات کورکورانه، تعرضات فکری و عاطفی و عدم پاسخگویی به نیازها و اقتضائات زیستی را از علت‌های این رخداد تلخ‌ عنوان کرده است.

او گفته از ۲۷ هزار دانش آموزان شهرستان رامهرمز دستکم ۴ هزار دانش‌آموز از داشتن تلفن همراه هوشمند برای ادامه تحصیل در سال ۱۴۰۰- ۱۳۹۹ محروم هستند. 

رئیس اداره آموزش و پرورش رامهرمز همچنین به صراحت دلیل خودکشی یکی از دانش‌آموزان دختر را ناتوانی خانواده برای تهیه تلفن همراه و عدم امکان ادامه تحصیل این نوجوان عنوان کرده است.

اغلب موارد خودکشی و یا اقدام به آن از سوی شهروندان ایران که روند رو به افزایش هم دارد در سایه نبود امید به زندگی و فشارهای روحی و روانی بر اثر مشکلات اقتصادی، معیشتی و گسترش فزآینده سرکوب آزادی بیان و عقیده در ایران است. 

در تاریخ ۳۱ خرداد ماه ۱۳۹۹, مسعود قادی‌پاشا, معاون پزشکی و آزمایشگاهی سازمان پزشکی قانونی کشور از خودکشی ۵ هزار و ۱۴۳ نفر از شهروندان ایران در سال ۱۳۹۸ خبر داد و این رقم را در مقایسه با مدت مشابه سال ۱۳۹۷ با ۸ دهم درصد رشد اعلام کرد.

• بیشتر بخوانید: بیش از ۵ هزار خودکشی در میان شهروندان ایران در سال ۱۳۹۸

افزایش میزان خودکشی شهروندان در نقاط مختلف کشور به مثابه نبود امید به زندگی است. محرومیت از تامین اجتماعی شهروندان در حالی رو به گسترش است که در  ماده ۲۵ اعلامیه جهانی حقوق بشر که ایران از امضائ کنندگان این سند معتبر بین المللی می باشد بر محق بودن افراد بر تامین اجتماعی مناسب به لحاظ؛ خوراک, مسکن, پوشاک و برخورداری از خدمات حمایتی اجتماعی در مواقع بیکاری، بیماری، نقص اعضا، بیوگی، پیری یا در تمام موارد دیگری که به علل خارج از اراده انسان ، وسایل امرار معاش او از بین رفته باشد از شرایط آبرومندانه زندگی برخوردار شود را مورد تاکید قرار داده اما برخوردهای قهرآمیز ارگانهای امنیتی و قضائی با شهروندان ایران و بیان اتهامات امنیتی بر خواسته های این افراد مصداق بارز نقض حقوق بشر نیز می باشد.