زندان مرکزی کرج
براساس اطلاعاتی که در اختیار حقوق بشر در ایران قرار گفته :
- زندان مرکزی کرج در واقعا فاز ۵ زندان قزلحصار است که در سال ۱۳۸۲ با هدف نگهداری سارقان بازداشتی و محکومیت یافته استان تهران در یک مرکز بنا گردید. این زندان یکی از کثیف ترین، شلوغ ترین، پرحادثه ترین زندانهای کشور است. زندان ندامتگاه کرج در مجموع حدود ۸۰۰۰ زندانی را در خود جای داده است. آمار هر سالن به طور متوسط بین ۷۰۰ تا ۱۰۰۰ زندانی است که در اتاق هایی به مساحت ۲۰ متر مربع بین ۴۰ تا ۵۰ زندانی جاسازی شده اند. به هنگام شب و فرارسیدن زمان خواب، کف سالن ها و حسینیه و هرگوشه و کنجی جهت خوابیدن اشغال می شود و هموار برای تصاحب محل خواب میان زندانیان زد وخورد و درگیری اتفاق می افتد. کف خواب ها نیز به علت کمبود فضا ناچارند به صورت کتابی و فشرده در کنار یکدیگر بخوابند.
در این گزارش به گوشه ای از وضعیت این زندان را به لحاظ رسیدگی پزشکی و بهداشت و غذا پرداخته شده است.
- مراجعه به دکتر و پیگیری درمان، امری لوکس
بر اساس گزارش یک منبع موثق؛ در زندان مرکزی کرج مراجعه به دکتر و درمان لوکس محسوب میشود. درمان تقریباًً وجود ندارد. در مراجعه زندانیان بیمار به بهداری به آنها گفته میشود که دارو و الزامات درمان وجود ندارد. در نمونه‌یی یکی از زندانیان که از درد دندان بی‌تاب شده بود پس از مراجعه به بهداری به وی گفته شد: «نه مواد داریم که دندانت را پر کنیم و نه آمپول سر کننده داریم که دندانت را بکشیم». نوبت دیدار با پزشک عمومی برای هر زندانی ماهی یکبار است. بهداری برای درمان بعضی از زندانیان پول مطالبه می‌کند تا به بیمارستان بیرون از زندان اعزام شوند و اگر کسی پول نداشته باشد با خطر مرگ روبه‌رو است. - غذای غیرقابل استفاده و حذف لبنیات و میوه از جیره غذایی
این وضعیت درمان در زندان مرکزی کرج در شرایطی است که غذای زندان قابل خوردن نیست. کمیت و کیفیت غذا در حد صفر است. پیش از این، هر چند وقت یکبار کمی ماست به زندانیان داده می‌شد که هم‌اکنون آن را نیز قطع کرده‌اند. شیر؛ ماست و میوه و غذای قابل خوردن جهت جلوگیری از سوءتغذیه می‌بایست از فروشگاه زندان خریداری شود. حتی زندانیانی که از خانواده‌ها پول دریافت میکنند؛ نمی‌توانند همه مایحتاج خود را خریداری کنند. گرانی که در بیرون از زندان در جامعه بیداد می‌کند؛ خود را در زندان به شکل بی‌رحمانه‌تری بارز می‌کند و تاثیر شدیدتری روی زندانیان دارد. زندانیانی که پول ندارند در شرایط اسفناکی قرار گرفته‌اند. - تراکم بالا، کمبود آب و مواد شوینده و شرایط ناگوار بهداشتی
تراکم زندانیان در زندان مرکزی کرج بالاست. در سلول انفرادی تا ۶نفر زندانی نگهداری میشود. شرایط بهداشتی ناگوار است. پیش از این، میزان کمی تاید به زندانیان داده می‌شد که همین میزان نیز کمتر شده است. در بین زندانیان مبتلایان به بیماریهایی هم‌چون سل، بیماریهای خونی، هپاتیت و ایدز به‌صورت فراوان دیده میشود. زندانیان بیمار، از سایر زندانیان جدا و قرنطینه نمی‌شوند. آب در داخل زندان مستمرا قطع میشود. در تابستان مشکلات سرمایش و آب حل نمی‌شود و زندانیان از گرما رنج می‌برند. - پاسخ اعتراض، ضرب و شتم و نقض عضو
در این بین هیچیک از مسئولان زندان پاسخگوی مشکلات زندانیان نیستند. کارهای داخلی زندان به برخی از زندانیان سپرده شده است. این افراد از بین زندانیان قلدر؛ کسانی‌که در مافیای زندان دارای قدرت هستند و در زدوبند و معامله با مسئولان زندان انتخاب می‌شوند. همین موضوع مشکلات موجود زندانیان را چند برابر می‌کند. هر گونه اعتراض زندانیان به چنین وضعیت ناهنجاری، با خشونت پاسخ داده میشود. در نمونه‌هایی ضرب و شتم زندانیان با نقض عضو یا ضایعه در یک عضو و شکستگی همراه بوده است.
لازم به ذکر است که وضعیت زندان های ایران، وضعیتی غیرانسانی و حتی خارج از استانداردهای تعریف شده در رژیم ایران است. کیفیت زندگی در زندان‌ها به شدت پایین و غیر قابل تحمل است. تعداد زیاد زندانیان در زندانهای با گنجایش ناکافی موجب شده است که سطح بهداشت و درمان نیز به شدت پایین بیاید. در برخی موارد مشکلات درمانی حتی موجب مرگ زندانیان نیز شده است. وضعیت غذای زندانیان از مشکلات همیشگی و جدی زندان است. گویا مسئولان و مدیران زندان و برنامه ریزان از رده های بالا تا پایین این مجموعه، معتقدند که نباید زندانی با غذای کافی و با کیفیت تغذیه شود. بهترین غذایی که به زندانیان داده میشود که به همت خیرین در بیرون زندان آن را نذر زندانیان میکنند. این اتفاق هم فقط یکی یا دو وعده در سال دیده می شود.
