طی روز گذشته و امروز, با توجه به گسترش نارضایتی شهروندان در شهرهای مختلف ایران از موارد مختلف نقض حقوق شهروندی در بسیاری از زمینه های اقتصادی, اجتماعی و فرهنگی که در راستای مطالبات به حق این شهروندان, جمعی از کارگران پیمانکاری شرکت پتروشیمی تندگویان در بندر ماهشهر، سهامداران شرکت “چهل بازه” در مشهد و تعدادی از کارگران کارخانه سیمان کرمان، در تجمعاتی اعتراضی خواستار رسیدگی به مطالبات خود شدند.
به گزارش حقوق بشر در ایران به نقل از ایلنا، امروز دوشنبه ۳ تیر ۱۳۹۸, در ادامه تجمعات اعتراضی روزانه شهروندان در اقصی نقاط ایران که ناشی از سوء مدیریت حکومت جمهوری اسلامی در بخشهای مختلف اقتصادی, اجتماعی, فرهنگی و محیط زیستی و مطالبات مالی و دیگر موارد مدیریتی کشور را در بر میگیرد, جمعی از کارگران پتروشیمی تندگویان بندر ماهشهر در اعتراض به وضعیت شغلی خود مقابل دفتر مرکزی این شرکت دست به تجمع زدند.
بر اساس این گزارش، بیش از ۱۵۰ نفر از کارگران پیمانکاری شرکت پتروشیمی شهید تندگویان بندر ماهشهر در این تجمع صنفی خواستار تبدیل وضعیت استخدامی خود از پیمانکاری به قرارداد مستقیم با این شرکت شدند.
کارگران معترض در این تجمع بهرهمندی از خدمات رفاهی و تبدیل وضعیت استخدامی خود را از مدیر عامل این شرکت خواستار شدند.
این کارگران پس از ساعتی به منظور جلوگیری از ایجاد خلل در روند فعالیت و تولید شرکت پتروشیمی تندگویان به تجمع خود پایان داده و به محل کار خود برگشتند.
تلاش خبرنگار ایرنا برای پاسخگویی مدیران شرکت پتروشیمی شهید تندگویان بی حاصل ماند.
یکی از کارگران پتروشیمی شهید تندگویان در اعتراض به وضعیت شغلی خود هفته گذشته در این شرکت خود را حلق آویز کرد که نجات یافت.
تجمع سهامداران شرکت چهل بازه در مشهد
به گزارش حقوق بشر در ایران بنقل از تسنیم، امروز دوشنبه سهامداران شرکت “چهل بازه” در اعتراض به استنکاف مدیران از اجرای دستور قضایی در خصوص انتقال سند املاک شان، مقابل اداره کل ثبت اسناد و املاک خراسان رضوی تجمع کردند.
سهامداران شرکت «چهل بازه» که ۱۵ سال درگیر کش و قوسهای قضایی بودهاند تا بتوانند رأی مثبت برای انتقال سند زمینهای خود را بگیرند هم اکنون با استنکاف مدیران از اجرای دستور قضایی روبهرو هستند.
«چهل بازه» یکی از سرشاخههای رودخانه کشفرود در مشهد است که به طول ۱۵ کیلومتر طولانیترین مسیل در این کلانشهر به شمار میرود و در محدوده شهری شمال غربی مشهد واقع است.
در ۲ دهه گذشته بر سر مالکیت زمینهای حاشیه این مسیل درگیریهای بسیاری به وجود آمد چرا که در ابتدا این سال پیش توسط فردی که اموالش مصادره شده بود به ۵۰۰۰ نفر فروخته شد از سوی دیگر شرکت آب منطقهای خراسان رضوی مدعی شده که بستر و حریم رودخانهها متعلق به دولت و وزارت نیرو است و در این بین مشکلاتی به وجود آمده است.
هادی ذاکری یکی از سهامداران این شرکت گفت: “هم اکنون ۱۵ سال است که ۵۰۰۰ نفر سهامدار این شرکت درگیر اختلاف هستند و کش و قوسهای قضایی برای گرفتن زمینهای خود دارند”.
وی ادامه گفت: “اقدامات قضایی برای این اختلافات ادامه داشت تا سال گذشته رأی بدوی مبنی بر محق بودن سهام داران صادر شد و بعد از آن نیز در اردیبهشتماه رأی نهایی با تأیید رأی بدوی صادر شد و این رأی به ثبت اسناد ارجاع داده شده و مدیرکل نیز آن را به شعبه ۶ ارجاع داد که زمینها را به نام بنیاد شهید ثبت کنند اما شعبه ۶ از انتقال سندها استنکاف میکند”.
تجمع کارگران کارخانه سیمان کرمان
به گزارش حقوق بشر در ایران بنقل از ایلنا، امروز ۳ تیر ۹۸ کارگران کارخانه سیمان کرمان در اعتراض به انتقال خطوط گاز از زمینهای معادن این کارخانه، در محل کار خود تجمع کردند.
منابع خبری در کارخانه سیمان کرمان گفتند: “گروهی از کارگران این کارخانه؛ امروز (دوشنبه سوم تیرماه) بار دیگر به انتقال خطوط گاز از زمینهای معادن این کارخانه اعتراض کردند”.
کارگران معترض با بیان اینکه انتقال خطوط گاز از زمینهای معادن این کارخانه و ممنوعیت انفجار امنیت شغلی آنها را به خطر میاندازد،گفتند: “از ماهها قبل به علت عبور دو خطوط لوله گاز به طول ۷ کیلومتر در زمینهای دو معدن استخراج سنگ آهک و آلوویوم امکان بهرهبرداری و فعالیت خطوط تولیدی کارخانه سیمان کرمان را محدود کرده است”.
آنها با بیان اینکه امنیت شغلی کارگران با محدود شدن فعالیت کارخانه تهدید شده است، افزود: “علارغم مخالفت مسئولان کارخانه و اعتراض کارگران، هیچیک از مسئولان شهرستانی به صورت جدی پیگیر موضوع مشکل کارخانه سیمان نمیشوند”.
به گفته کارگران، مسئولان اداره گاز مدعیاند انفجار در معادن تحت مالکیت کارخانه مانعی ندارد اما مسئولیت این ادعا را بر اساس درخواست کتبی کارخانه نمیپذیرند. در نتیجه هم کارخانه و هم ما کارگران بلاتکلیف شدهاند.
طبق اظهارات کارگران؛ مسئولان باید قبل از شروع هر طرح عمرانی همه جوانب آن را در نظر بگبرند و بیتوجهی به اشتغال تعداد زیادی کارگر که معیشت آنها در گرو فعالیت این واحد بزرگ تولیدی است، درست نیست.