اهالی توابع نیکشهر درگیر فقر، بی هویتی و بی سوادی رو به گسترش و قربانی وعده های بی عمل مسئولان
حقوق بشر در ایران – امروز چهارشنبه ۱۰ دی ماه ۱۳۹۹، بسیاری از شهروندان ساکن در روستاهای توابع شهرستان نیکشهر از توابع استان سیستان و بلوچستان علاوه بر فقر گسترده از حق برخورداری از اسناد هویتی و همچنین امکانات آموزشی و سایر خدمات رفاهی محروم هستند.
به گزارش حقوق بشر در ایران به نقل از ایلنا، امروز چهارشنبه ۱۰ دی ماه ۱۳۹۹، عبدالعزیز بلوچ زهی، رئیس شورای شهر شهرستان نیکشهر از توابع استان سیستان و بلوچستان از محرومیت بسیاری از شهروندان ساکن روستاهای توابع و حتی خود این شهرستان از حق دارا بودن اسناد هویتی از قبیل شناسنامه و کارت ملی خبر داد و در ادامه از گسترش بی سوادی در این روستاها به علت فقر و عدم برخورداری از تامین اجتماعی و عدم دسترسی به امکانات آموزشی برای کودکان، عدم دسترسی به امکانات زیرساخت از قبیل آب آشامیدنی و مشکلات بهداشتی و درمانی سخن گفت.
رئیس شورای شهر سابق نیکشهر در تشریح وضعیت این روستاها گفت: “اهالی روستاهای شهرستان نیکشهر در استان سیستان و بلوچستان علاوه بر مشکل نداشتن شناسنامه از کمبود آب شرب و مشکلات بهداشتی و درمانی در رنج هستند. بیش از ۲۰ سال است که در مدیریت شهری استان سیستان و بلوچستان مسئولیت داشتم در در طی این سال‌ها هرچه برای مشکل شناسنامه دار شدن مردم منطقه تلاش کردم متاسفانه بی ثمر بود. متاسفانه مسئولان ما ظرفیت انتقاد ندارند و مدام دوست دارند از آنها برای کارهای نصفه نیمه و یا انجام نشده تعریف کنند.”
بلوچ زهی در ادامه افزود: “هر کجا ما شورایی ها واقعیتی را از مشکلات استان گفتیم به ضررمان تمام شد. بعنوان مثال روستای بن با ۵۰۰۰ نفر جمعیت فاقد هرگونه راه ارتباطی است و بسیاری از زنان باردار، به دلیل ناهمواری و دست اندازهای زیاد هنوز به بیمارستان نرسیده زایمان می کنند. راههای ارزون و زیردان ۱۵ سال است بلا تکلیف مانده، در سال ۱۳۹۸، پیش یکی از نهادها قرار بود راه های ارتباطی روستا را بازسازی کند، اعتبارش نیز تأمین شد اما با کمال تاسف اصلا جاده ای ساخته نشد. به دلیل همین جاده‌های نامناسب در منطقه روستای بن که تنها کانون کشاورزی و محل کسب مردم شهرستان نیکشهر است هر کامیونی که برای بارگیری هندوانه رفت و آمد می‌کند آسیب می بیند بار مردم هم به موقع به مقصد نمی رسد. این جاده نیازمند تعمیر و بازسازی است اما تا کنون هیچ کسی به فکر آن نیست.”
عضو ارشد شورای شهر نیشکهر خاطرنشان کرد: “با گذشت ۴۲ سال از انقلاب هنوز خطوط مخابراتی در شهرستان نیکشهر درست نشده و با کوچکترین باد و بارندگی قطع می شود. فقط هنگام انتخابات و جمع کردن رای مردم استان، سیستان و بلوچستان عزیز می شود. بارها برای بهبودی و بازسازی خطوط مخابراتی و راه های ارتباطی جنوب استان به مسئولان در دوره ای که در شورا مشغول خدمت بودم نامه نگاری کردم اما کوچکترین اهمیتی به این درخواست ها داده نشد.”
او گفت: “شناسایی کردن مردم بدون شناسنامه در استان وظیفه مسئولان است. مردم زیردان تا چند ماه پیش شناسنامه نداشتند و به تازگی برای آنها شناسنامه صادر می شود. متاسفانه افراد بدون هویت هیچ شغل و کاری نمی توانند داشته باشند و با فقر و نداری زندگی می کنند. عده ای به دلیل همین مشکلات گرفتار قاچاق مواد مخدر و عده ای برای صیادی به دریا می روند و زنان این خانواده ها با سوزن دوزی و کارهای دستی روزگار می گذرانند.”
رئیس سابق شورای شهر نیکشهر اضافه کرد: “آمار بی سوادی در بین افراد بدون شناسنامه بالا است چرا که کودکان بدون شناسنامه نمی توانند تحصیل کنند و مجبورند کارگری کنند. این افراد آنقدر ناامید هستند که می گویند حتی اگر به ما شناسنامه هم بدهند هیچ انگیزه ای برای باسواد شدن نداریم زیرا سواد هیچ دردی از درهای بی شمار ما را دوا نمی کند. هنوز بسیاری از شهرهای استان سیستان و بلوچستان مردم برای شناسنامه دار شدن بلاتکلیف مانده اند.”
او در بخش دیگری از صحبت های خود به وضعیت بی آبی در جنوب استان سیستان و بلوچستان نیز اشاره کرد و گفت: “مردم استان و بخصوص جنوب استان سیستان و بلوچستان از وضعیت بی آبی رنج می‌برند و به صورت سقایی به آنها آبرسانی می‌شود. در حوزه دشتیاری هم مردم از بی آبی بیشتری رنج می برند بیش از یک هزار خانوار در این منطقه از داشتن آب شرب محرومند.”
بلوچ زهی در پایان افزود: “مسئولان شعارها را کنار گذاشته و به مشکلات مردم سیستان و بلوچستان رسیدگی کنند .بیخودی پروژه‌ها را برای افتتاح کلنگ نزنند بلکه برای ساختن و عمل به وعده‌هایشان بیل به دست بگیرند. اگر به فکر مشکلات مردم هستند با احساسات مردم بازی نکنند و با وعده‌های توخالی آنها را امیدوار نکنند.”
حقوق بشر در ایران، در تاریخ ۲۹ آبان ماه ۱۳۹۹، با انتشار گزارشی به نقل از روزنامه اعتماد به تشریح وضعیت بی شناسنامگی و محرومیت بسیاری از شهروندان ساکن استان سیستان و بلوچستان از حق ذاتی شهروندیشان اطلاع رسانی کرده بود. شهروندان ساکن استان سیستان و بلوچستان علاوه بر سایر محرومیتهای گسترده شهروندی از حق برخورداری از اسناد هویتی شامل شناسنامه و کارت ملی محروم هستند. این افراد، فرزندان حاصل از ازدواج زنان و مردان ایرانی با اتباع کشورهای دیگر و یا حتی شهروندانی هستند که مادر و پدر آنها ایرانی هست اما در سایه بی توجهی مسئولان از این حق محروم هستند.
همچنین در تاریخ ۱۰ آبان ماه ۱۳۹۹، یک منبع مطلع در تشریح وضعیت هویتی شهروندان در مناطقی از قبیل سیستان و بلوچستان به حقوق بشر در ایران گفت: “مافیای هویت در ایران، که خود نهادهای امنیتی بانی آن هستند برای متفرّق کردن قومیت های ایرانی، فعالان مذهبی و عشایر از مناطق مرزی کشور صورت می گیرد. این کارها به بهانه اینکه این افراد ملیت ایرانی ندارند مدارک هویتی آنها را در عین اینکه پیشتر توسط سازمان ثبت احوال پس از تائید هویت ایرانی آنها صادر شده بود و این فرد نزدیک به ۶۰ یا ۸۰ سال زندگی در ایران با هویت ایرانی دریافت کرده علاوه بر ابطال شناسنامه و کارت ملی فرد مذکور اوراق هویتی فرزندان و کل نوه های وی را باطل می کنند. از سوی دیگر شاهد هستیم شهروندانی که از ملیت افغانستان، پاکستان، سوریه، عراق، لبنان و چندین کشور دیگر هستند و تنها وجه اشتراک آنها شیعه بودن این افراد هست پس از صدور مدارک و اوراق هویتی ایرانی این افراد را در استانهای خراسان شمالی، رضوی و جنوبی، قم، تهران و افرادی که از کشور عراق هستند را هم در استان خوزستان و کردستان بعنوان شهروند ایران اسکان دادند.”
- بیشتر بخوانید: گزارشی از مافیای هویت در ایران
حمیدرضا درخشانی، مدیرکل آموزش و پرورش سیستان و بلوچستان در تاریخ ۲۱ آذر ماه ۱۳۹۹، از محرومیت دستکم ۱۴۱ هزار کودک ساکن این استان از حق دسترسی به خدمات آموزشی و تحصیل خبر داد و علت این محرومیت گسترده را مشکلات اقتصادی ذکر کرد.
- بیشتر بخوانید: سیستان و بلوچستان: محرومیت دستکم ۱۴۱ هزار کودک از حق تحصیل
محرومیت از تامین اجتماعی شهروندان در حالی رو به گسترش است که در ماده ۲۵ اعلامیه جهانی حقوق بشر که ایران از امضا کنندگان این سند معتبر بین المللی می باشد بر محق بودن افراد بر تامین اجتماعی مناسب به لحاظ؛ خوراک, مسکن, پوشاک و برخورداری از خدمات حمایتی اجتماعی تاکید شده ولی در ایران بسیاری از شهروندان از این حق بطور سیستماتیک محروم هستند.
همچنین در اهداف مطروحه سند ۲۰۳۰ یونسکو، به صراحت به حق همه انسانها از برخورداری محیط زندگی سالم و استاندارد، متناسب با شان و مقام انسانی آنها و در هدف چهارم از این سند معتبر بین المللی، به تضمین کیفیت آموزش فراگیر و عادلانه و ایجاد فرصت های یادگیری مادام العمر برای همه و دسترسی انسانها به امکانات آموزشی تاکید شده است اما در ایران پس از تصویب این سند برای اجرا در پی مخالفت علی خامنه ای و اعلام وی با این جمله که « آقایان بدون اجازه ما سندی را امضا کردند » اجرای این سند معتبر بین المللی به طور کامل از دستور کار در ایران خارج و با آن به شدت مخالفت شد.
اشتراک گذاری
