کارگران ابنیه فنی راه آهن، از ابتدائی ترین حقوق شهروندی خود محروم هستیم
حقوق بشر در ایران – امروز چهارشنبه ۳۰ مهر ماه ۱۳۹۹، کارگران شاغل در ابنیه فنی راه آهن و خطوط ریلی کشور از بی توجهی مسئولان به مطالبات و نیازهای آنها ابراز نارضایتی می کنند.
به گزارش حقوق بشر در ایران به نقل از ایلنا، کارگران ابنیه فنی راه آهن و خطوط ریلی کشور که در پوشش شرکتهای پیمانکاری در امر تعمیر و نگهداری و حفاظت فنی از خطوط ریلی فعال هستند علاوه بر محرومیت از حقوق اقتصادی از حق امنیت شغلی، بهداشت و درمان و تامین ابراز و تجهیزات لازم در محل کارشان هم به شدت در محدودیت هستند. این کارگران به دفعات تجمعات اعتراضی را برگزار کردند اما مسئولان امر هیچگونه توجهی به مطالبات به حق این شهروندان نمی کنند.
این کارگران در تشریح مشکلات خود اعلام کردند: ” برخی از پیمانکاران طرف قرارداد با شرکت راه‌آهن از مدتی پیش به منظور انجام تعهدات اجرایی، نظارت و رعایت اصول بهداشت و حفاظت فنی و ایمنی کار را جدی نمی‌گیرند.”
کارگران ابنیه راه آهن در مورد وضعیت فعلی آنها برای دسترسی به خدمات بهداشت و حقوق اقتصادی آنها افزودند: “نبود پزشک و اورژانس در همه واحدها، نداشتن لباس کار، ماسک استاندارد، دستکش، کفش و چکمه، پایین بودن حقوق و مزایا و نپرداختن به موقع آن، عدم پرداخت پاداش و به حساب نیاوردن ضریب کاری برای همکاران ریلی خود، در ادامه گفتند: علاوه بر نداشتن امکانات رفاهی و وضعیت معیشتی مناسب، کم‌کاری مسئولان نیز موجب شده تا شاهد اتفاقاتی تامل‌برانگیز همچون از دست دادن همکاران در این مجموعه باشیم.”
- بیشتر بخوانید: کارگران ابنیه راه آهن: به دلیل عدم پرداخت ماهها معوقه مزدی قادر به تامین امنیت در خطوط ریلی نیستیم
آنها یادآور شدند:”طی سالهای متوالی شاهد بروز حوادث دلخراش برای همکاران خود در مناطق مختلف ریلی بوده‌ایم. در ۶تا ۷ماه گذشته نیز به دلیل شیوع ویروس کرونا کارگران دایم در معرض ابتلا به این ویروس بوده‌اند.”
کارگران اظهار داشتند:”برخی کارگران ابنیه فنی که دچار بیماری کرونا شده‌اند به دلیل پرداخت نشدن حق بیمه دفترچه‌هایشان فاقد اعتبار شده و با مشکل روبرو هستند. از طرفی پایین بودن حقوق و نپرداختن به موقع آن درکنار نداشتن بیمه تکمیلی و به حساب نیاوردن ضریب کاری آنهم باتوجه به اینکه باید هر ساله ایمنی و امکانات مناسب در این زمینه لحاظ بشود، باعث شده کارگران دچار مشکل باشند.”
آنها تاکید کردند: ” مسئولان تنها به فکر بازدهی محدوده کار خود هستند و به کارگری که بایستی ساعت‌ها در فصول گرم و سرد سال امنیت خطوط ریلی کشور را تامین کند، فکر نمی‌کنند و ما به دفعات در برابر این شرایط تبعیض آمیز تجمعاتی برگزار کردیم اما نتیجه‌ای نداشته است.”
کارگران با اشاره به تکلیف کارفرما در زمینه تامین ملزومات کار نیز گفتند:”بیش از ۲سال است که برخی مدیران بخش پیمانکاری راه‌آهن از تحویل لوازم ایمنی فردی و لباس کار به پرسنل خودداری می‌کنند. عرف کارگاه‌های راه‌آهن اینگونه است که هر شش ماه یکبار لباس ایمنی و هر سال یکبار کفش ایمنی به کارگران داده می‌شود اما شرکتهای پیمانکاری به دلیل مشکلات مالی یا هر دلیل دیگری این عرف را رعایت نمی‌کنند و این هزینه‌ها از جیب کارگران پرداخت می‌شود.”
لازم به ذکر است؛ کارشناسان بهداشت کار پیشتر از وزارت کار درخواست کرده بودند در راستای حفاظت بهداشتی از کارگران، بخشنامه‌ای الزام‌آور ابلاغ کنند تا کارفرمایان موظف شوند هم به کارگران تجهیزات ایمنی بدهند و هم محیط کارگاه را ضدعفونی کنند؛ آنها معتقدند باید از ورود و شیوع ویروس کرونا به کارگاه‌ها جلوگیری کرد.
دسترسی افراد به امکانات پزشکی و بهداشتی از جمله موارد مورد تاکید در ماده ۲۵ اعلامیه جهانی حقوق بشر می باشد و بر محق بودن افراد بر تامین اجتماعی مناسب به لحاظ؛ بهداشت, درمان, خوراک, مسکن, پوشاک و برخورداری از خدمات حمایتی اجتماعی در مواقع بیکاری ، بیماری ، نقص اعضا ، بیوگی ، پیری یا در تمام موارد دیگری که به علل خارج از اراده انسان ، وسایل امرار معاش او از بین رفته باشد از شرایط آبرومندانه زندگی برخوردار شود.
اشتراک گذاری
