آیدا نجفلو، نوکیش مسیحی با تودیع وثیقه آزاد شد

حقوق بشر در ایران ـ امروز یکشنبه ۳۰آذر ماه ۱۴۰۴، آیدا نجف لو، نوکیش مسیحی با تودیع وثیقه آزاد شد.

به گزارش حقوق بشر در ایران، امروز یکشنبه ۳۰ آذر ماه ۱۴۰۴، آیدا نجف لو، نوکیش مسیحی و دگراندیش مذهبی محبوس و بلاتکلیف در زندان اوین، پس از طی مراحل دادرسی اولیه با تودیع قرار وثیقه بطور موقت آزاد شد. 

سعیده حسین زاده، وکل مدافع این آیدا نجفلو ضمن اعلام این خبر در صفحه شخصی خود تشریح کرد:”آیدا نجفلو که به موجب حکم دادگاه بدوی به تحمل ۱۰ سال حبس محکوم شده با پذیرش قرار وثیقه ای به ارزش ۱۰ میلیارد تومان، موقتا از زندان آزاد شد.” 

لازم به ذکر است، جلسه اول دادرسی به کیفرخواست صادره بر علیه آیدا نجفلو، در تاریخ ۱۵ شهریور ماه ۱۴۰۴، توسط قاضی ابوالقاسم صلواتی ـ رئیس شعبه ۱۵دادگاه انقلاب تهران، برگزار و این دگراندیش مذهبی، بخشی از دفاعیات خود را ارائه کرد و در آذر ماه ۱۴۰۴، ایدا نجفلو، از بابت اتهام «اقدام علیه امنیت ملی» به تحمل ۱۰ سال حبس تعزیری، «فعالیت تبلیغی علیه نظام» به تحمل ۲ سال حبس تعزیری و به اتهام «اجتماع و تبانی علیه امنیت داخلی/خارجی» هم به تحمل ۵ سال حبس تعزیری محکوم شده بود. 

پیشتر هم در تاریخ ۲۰ خرداد ماه ۱۴۰۴، آیدا نجفلو، توسط مجتبی جابریان ـ بازپرس شعبه ۳ دادسرای ناحیه ۳۳ تهران، از بابت اتهامات «فعالیت تبلیغی علیه نظام»، «اجتماع و تبانی بر ضد امنیت داخلی و خارجی» تفهیم اتهام شده بود. 

آیدا نجف لو هم در بهمن ماه ۱۴۰۳، توسط ماموران وزارت اطلاعات، در تهران، دستگیر و پس از انتقال به بند ۲۰۹ آن نهاد امنیتی و طی مراحل بازجویی ها در تاریخ ۲۴ فروردین ماه ۱۴۰۴، پس از تشکیل چند جلسه بازپرسی در شعبه دادسرای ناحیه ۳۳ قضایی تهران، به بند عمومی(زنان) زندان اوین، منتقل و مدتی را در بلاتکلیفی بسر برده بود.  

در ایران، نوکیشان مسیحی و دیگر دگراندیشان مذهبی با مجموعه‌ای از محدودیت‌ها و فشارهای ساختاری مواجه‌اند که در تعارض با استانداردهای بین‌المللی حقوق بشر، از جمله اعلامیه جهانی حقوق بشر و میثاق بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی است.

۱. سرکوب و محدودیت آزادی دین و عقیده
تغییر دین، تبلیغ باورهای مذهبی غیررسمی و شرکت در اجتماعات مذهبی خانگی (کلیساهای خانگی) غالباً با اتهاماتی از قبیل «اقدام علیه امنیت ملی» یا «تبلیغ علیه نظام» مواجه می‌شود. چنین برخوردهایی نقض مستقیم حق آزادی دین و عقیده است که در ماده ۱۸ اسناد بین‌المللی تضمین شده است.

۲. بازداشت‌های فراقانونی و بازجویی‌های فشرده
نوکیشان مسیحی و پیروان مذاهب غیررسمی معمولاً بدون ارائه دلیل روشن و گاهی بدون حکم قضایی بازداشت می‌شوند. در مراحل اولیه بازجویی نیز غالباً از حق دسترسی فوری به وکیل محروم می‌مانند که ناقض حق دادرسی عادلانه و منع بازداشت خودسرانه است.

۳. پرونده‌سازی قضایی و اتهامات امنیتی
در بسیاری از پرونده‌ها، فعالیت‌های صرفاً مذهبی مانند شرکت در مراسم عبادتی، عضویت در گروه‌های دینی یا داشتن انجیل به زبان فارسی به‌عنوان مصادیق جرایم امنیتی تلقی می‌شود. این روند، اصل قانونی‌بودن جرایم و مجازات‌ها و ممنوعیت تعقیب افراد به دلیل باور و عقیده را نقض می‌کند.

۴. فشارهای اجتماعی و محدودیت‌های شغلی و مدنی
نوکیشان مسیحی ممکن است با تهدید، احضارهای مکرر، فشار بر خانواده و محدودیت‌هایی در کار، تحصیل و فعالیت اجتماعی روبه‌رو شوند. این موارد، نقض آشکار اصل برابری و منع تبعیض مذهبی است.

۵. عدم تضمین دادرسی عادلانه
جلسات دادگاه غالباً غیرعلنی، بدون رعایت استانداردهای بی‌طرفی و بدون امکان دفاع کامل برگزار می‌شوند. احکام نیز معمولاً بر مبنای گزارش‌های امنیتی صادر می‌شود نه دلایل قضایی مستقل.

جمع‌بندی
این الگوی بازداشت، سرکوب و پرونده‌سازی به‌وضوح با اصول بنیادین حقوق بشر، به‌ویژه آزادی دین و عقیده، آزادی تجمع، منع تبعیض، و حق دادرسی عادلانه، در تعارض است. چنین اقداماتی نشان‌دهنده محدودسازی نظام‌مند آزادی‌های مذهبی و برخورد امنیتی با عقاید متفاوت دینی در ایران است.

Please follow and like us: