https://wp.me/p6xuBy-yyM
حقوق بشر در ایران ـ امروز پنجشنبه ۱۵تیر ماه ۱۴۰۲، افسانه بایگان، هرمند سینما و تلویزیون، به شعبه ۱۰۸۸ دادگاه کیفری ۲ تهران احضار شد.
به گزارش حقوق بشر در ایران، روز شنبه ۱۷ تیر ماه ۱۴۰۲، افسانه بایگان، هنرمند و بازیگر سینما و تلویزیون، ساکن تهران، در پی شکایت دادستان تهران و تشکیل پرونده قضایی بر علیه وی مرتبط با (کشف حجاب) در شعبه ۱۰۸۸ دادگاه کیفری ۲ تهران محاکمه خواهد شد.
این هنرمند سینما و تلویزیون، ضمن اعلام این خبر در صفحه شخصی خود نوشت:”دو ماه قبل برای دیدن تئاتر(کافه عاشقی)در سالن اجرای شهرزاد شرکت کردم در حالیکه کلاهی بر سر داشتم که بخش عمده ای از سرم را پوشانده بود و تنها کمی از مو و گردنم دیده می شد و در پی آن من متهم شدم به (در معرض عموم قرار دادن شیئی بر خلاف عفت و اخلاق عمومی) مستند به ماده ۶۴۰ قانون مجازات اسلامی. فلدا، نتیجه میگیریم که بنده در این تعبیر در حد یک شیئی بررسی میشوم.”
افسانه بایگان در ادامه همچنین نوشت:”در کیفر خواست نوشته اند مجازات مندرج در تبصرهٔ ماده۶۳۸برای من کم است و برخورد شدید ضرورت دارد، چرا چون یک هنرمندم. پرونده بنده را به شعبهٔ ۱۰۸۸ارجاع دادند یعنی همان شعبه ای که یک قاضی را از محتمع قضایی بعثت برای ساعاتی به مجتمع قضایی ارشاد می آورند تا چند رأی سنگین بدهد و بازگردد. شنبه ۱۷تیر ماه ساعت۸صبح در دادگاه حاضر خواهم شد.”
لازم به اشاره است، افسانه بایگان، در تاریخ ۱۲ اردیبهشت ماه ۱۴۰۲، پس از حضور در یک مراسمی بدون (حجاب اجباری) با پرونده سازی از سوی قوه قضائیه مواجه و با اتهامات(کشف حجاب) و (تشویش اذهان عمومی) مورد تفهیم قرار گرفت و سپس پرونده وی به شعبه دادسرای ارشاد در تهران ارجاع شد.
اعتراض به این روند فزآینده سرکوب شهروندان و معترضان به حجاب اجباری در گزارشات دوره ای سازمانهای بین المللی مدافع حقوق بشر در امور ایران به دفعات مد نظر قرار گفته که از جمله آن در تاریخ ۸ فروردین ماه ۱۴۰۲، سازمان عفو بین الملل، در گزارش سالیانه خود اینگونه برخوردها با شهروندان را به شدت محکوم کرد.
همچنین، جاوید رحمان، گزارشگر ویژه حقوق بشر سازمان ملل متحد، در تاریخ ۱۹ اسفند ماه ۱۴۰۱، در گزارش دوره ای خود که مربوط به ۶ ماهه دوم سال ۱۴۰۱ خورشیدی بود در خصوص محرومیت سرکوب زنان و دختران و محرومیت آنها از حق انتخاب پوشش هشدار دارد و تداوم سرکوب و ارعاب گسترده بر علیه شهروندان در ایران را محکوم کرد.
اجبار شهروندان به پیروی از یک نوع پوشش و یا عقیده خاص به مثابه سرکوب آزادی بیان و اندیشه و ناقض ماده ۱۹ اعلامیه جهانی حقوق بشر و ماده ۱۹ میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسی مصوب ۱۶ دسامبر ۱۹۶۶ است. در این مفاد قانونی بر حق افراد بر انتشار افکار، عقاید، نظریات و دیدگاههای سیاسی و عقیدتی بدون محدودیت مرزی تاکید شده است.
از سوی دیگر، در ماده ۲ اعلامیه جهانی حقوق بشر، به صراحت بر حق جملگی شهروندان در برخورداری از حقوق برابر و عدم تبعیض در جامعه به بواسطه جنسیت افراد و یا تفکرات و نگرشهای شخصی افراد تاکید شده است.
همچنین، ورود به حریم خصوصی شهروندان با عناوینی از قبیل (امر به معروف و نهی از منکر) و یا (تذکر لسانی) به منزله نقض حقوق بشر و ناقض اسناد بین المللی حقوق بشر است.
Subscribe to get the latest posts sent to your email.

