بازداشت فرامرز براهویی و افشین ساعدی توسط نیروهای امنیتی

حقوق بشر در ایران ـ امروز چهارشنبه ۱ شهریور ماه ۱۴۰۲، ماموران امنیتی در شهرستان تربیت حیدریه، فرامرز براهویی(آبیل) را بازداشت کردند. از سوی دیگر، افشین ساعدی، در شهرستان کامیاران توسط نیروهای امنیتی بازداشت شد. 

به گزارش حقوق بشر در ایران به نقل از حال وش، صبح سه شنبه ۳۱ مرداد ماه ۱۴۰۲، فرامرز براهویی(آبیل)، متولد: ۱۳۸۷، فرزند: ناصر، اهل: زاهدان و ساکن: مشهد در استان خراسان رضوی، در ایست بازرسی توابع شهرستن تربت حیدریه، توسط نیروهای امنیتی، دستگیر و به مکان نامعلومی منتقل شد. 

در این گزارش، به نقل از یک فرد مطلع عنوان شده:”این کودک ۱۵ ساله، در حالی که از مزار برادرش در شهر زاهدان عازم مشهد شده بود در ایست بازرسی کامه از توابع شهرستان تربت حیدریه در خراسان رضوی، توسط نیروهای امنیتی، بازداشت و به مکانی نامعلوم منتقل شد.”

تا لحظه تنظیم این خبر، از علت دقیق بازداشت، نام نهاد امنیتی بازداشت کننده و از وضعیت فرامرز براهویی(آبیل)، اطلاعی حاصل نشده است. 

لازم به اشاره است، اسماعیل براهویی(آبیل)، برادر فرامرز براهویی(آبیل)، در جریان اعتراضات سراسری ۱۴۰۱ موسوم به جمعه خونین زاهدان، بر اثر اصابت گلوله شلیک شده از سوی نیروهای امنیتی جان باخت. 

در خبری دیگر به نقل از کُردپا، روز دوشنبه ۳۰مردادماه ۱۴۰۲، افشین ساعدی، اهل روستای خامسان از توابع شهرستان کامیاران در استان کردستان، از سوی نیروهای امنیتی بازداشت و به مکان نامعلومی منتقل شد. 

یک فرد مطلع در تشریح چگونگی بازداشت این شهروند اعلام کرده در حالی که افشین ساعدی، مادرش را برای انجام دیالیز، به بیمارستان شهرستان کامیاران برده بود در همان مکان بازداشت شده است. 

تا لحظه تنظیم این خبر، از دلیل بازداشت، مکان نگهداری، نام نهاد امنیتی بازداشت کننده و از اتهامات مطروحه علیه افشین شاعدی اطلاعی حاصل نشده است. 

اعتراض نسبت به سرکوب و اعمال فشارهای امنیتی و قضایی و فقدان شفافیت قضایی در روند دادرسی به پرونده های متهمان سیاسی ـ امنیتی از جمله مواردی است که در گزارشات دوره ای سازمانهای بین المللی مدافع حقوق بشر در امور ایران به دفعات مد نظر قرار گفته که از جمله آن در تاریخ ۸ فروردین ماه ۱۴۰۲، سازمان عفو بین الملل، در گزارش سالیانه خود اینگونه برخوردها با شهروندان را به شدت محکوم کرد. 

همچنین، جاوید رحمان، گزارشگر ویژه حقوق بشر سازمان ملل متحد، در تاریخ ۱۹ اسفند ماه ۱۴۰۱، در گزارش دوره ای خود که مربوط به ۶ ماهه دوم سال ۱۴۰۱ خورشیدی بود در خصوص محرومیت شهروندان از حق دسترسی به وکیل مورد نظر خودشان در یک فرایند دادرسی، سرکوب و ارعاب گسترده بر علیه شهروندان را محکوم کرد. 

اجبار شهروندان به پیروی از یک نوع عقیده خاص به مثابه سرکوب آزادی بیان و اندیشه و ناقض ماده ۱۹ اعلامیه جهانی حقوق بشرو ماده ۱۹ میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسی مصوب ۱۶ دسامبر ۱۹۶۶ است. در این مفاد قانونی بر حق افراد بر انتشار افکار، عقاید، نظریات و دیدگاههای سیاسی و عقیدتی بدون محدودیت مرزی تاکید شده است. 

از سوی دیگر، در ماده ۲ اعلامیه جهانی حقوق بشر، به صراحت بر حق جملگی شهروندان در برخورداری از حقوق برابر و عدم تبعیض در جامعه به بواسطه جنسیت افراد و یا تفکرات و نگرشهای شخصی افراد تاکید شده است.

همچنین، برخورداری افراد از حق روند دادرسی عادلانه از جمله حقوق سلب نشدنی است که در ماده ۱۰ اعلامیه جهانی حقوق بشر به آن تاکید شده است.

اعتراف گیری توام با ارعاب و تهدید، ناقض در ماده ۵ اعلامیه جهانی حقوق بشر و ماده ۷ میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسی و مصداق بارز شکنجه است. 

بازداشت خودسرانه، بلاتکلیف نگه داشتن متهم در بازداشت و ممانعت از دسترسی فرد در دوران بازجویی، بازپرسی و دادرسی به وکیل مورد نظر خود و منع دسترسی به سایر ملزومات در یک فرآیند دادرسی، ناقض ماده ۹ اعلامیه جهانی حقوق بشر و ماده ۹ میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسی مصوب ۱۶ دسامبر ۱۹۶۶ است. 

در ماده ۵ از قانون آئین دادرسی کیفری بر اطلاع یافتن متهم در اسرع وقت از اتهامات انتسابی و فراهم کردن حق دسترسی به وکیل و سایر حقوق دفاعی مذکور در قانون تاکید شده است. 

Please follow and like us: