https://wp.me/p6xuBy-WSV
حقوق بشر در ایران ـ امروز چهارشنبه ۱۲ آذر ماه ۱۴۰۴، حمیدرضا مروجی سبزواری، با وضعیت بلاتکلیف در زندان مشهد بسر می برد.
به گزارش حقوق بشر در ایران، امروز چهارشنبه ۱۲ آذر ماه ۱۴۰۴، حمیدرضا مروجی سبزواری، از فعالان عرصه عرفان و پژوهشگر، متهم عقیدتی محبوس در زندان وکیل آباد(مرکزی) مشهد، علیرغم گذشت ۹ ماه از تاریخ دستگیری و طی مراحل بازجویی ها و تفهیم اتهام از حقوق اولیه یک متهم محروم و در بلاتکلیفی بسر می برد.
به نقل از یک فرد مطلع در گفتگو با گزارشگر حقوق بشر در ایران:”با توجه به کهولت سن آقای مروجی سبزواری، این شهروند از لحظه دستگیری امکان دسترسی به خدمات پزشکی با کیفیت را از دست داده و داروهایی که از قبل استفاده می کرد را هم دسترسی ندارد و در مراحل بازپرسی به علت دگراندیشی اش با اتهاماتی از قبیل «تشویق مردم به فساد و فعالیت آموزشی و تبلیغی مغایر با شرع مقدس اسلام» مواجه شده است.”
لازم به ذکر است، حمیدرضا مروجی سبزواری، در تاریخ ۲۲ اسفند ماه ۱۴۰۳، توسط نیروهای امنیتی در منزل خود، دستگیر و پس از انتقال به بازداشتگاه مرکزی اداره کل اطلاعات استان خراسان رضوی و طی مراحل بازجویی و سپس تفهیم اتهام به زندان وکیل آباد منتقل شد و در مرداد ماه ۱۴۰۴ هم منزل شخصی این شهروند، پلمب شد.
حمیدرضا مروجی سبزواری، سالها در حوزه عرفان اسلامی و ادبیات فارسی پژوهش کرده و بیش از دو هزار جلسه آموزشی در زمینه تفسیر قرآن، مثنوی معنوی مولانا، منطقالطیر شیخ عطار، غزلیات حافظ و سایر متون عرفانی برگزار کرده است.
پرونده حمیدرضا مروجی سبزواری، تنها یک نمونه از صدها مورد سرکوب روشنفکران و دگراندیشان در ایران است. جمهوری اسلامی، با سوءاستفاده از قوانین مبهم و ارعاب سازمانیافته، تلاش میکند هرگونه اندیشهورزی مستقل، نقد دینی و فرهنگی، و آزادی بیان را خفه کند.
جامعه جهانی باید نسبت به این اقدامات واکنش جدی نشان دهد. سازمان ملل، اتحادیه اروپا و نهادهای مدافع حقوق بشر باید خواستار آزادی فوری حمیدرضا مروجی سبزواری و سایر زندانیان عقیدتی در ایران شوند. همچنین مقامات جمهوری اسلامی که در این سرکوبها نقش دارند، باید تحت تحریمهای حقوق بشری قرار گیرند و در دادگاههای بینالمللی به جرم نقض سیستماتیک حقوق بشر محاکمه شوند.
تا زمانی که این اقدامات سرکوبگرانه ادامه داشته باشد، ایران نهتنها از پیشرفت فکری و فرهنگی محروم خواهد ماند، بلکه بهعنوان یکی از بزرگترین ناقضان حقوق بشر در جهان شناخته خواهد شد.
«بلاتکلیفی متهمان سیاسیـعقیدتی در بازداشت موقت» به وضعیتی اشاره دارد که در آن فرد پس از بازداشت، بدون دسترسی مؤثر به وکیل، بدون اطلاع شفاف از اتهامات، یا بدون برگزاری دادگاه در مهلت قانونی، برای مدت طولانی در بازداشت باقی میماند.
در نظامهای حقوقی، بازداشت موقت باید استثنایی، محدود و قابل نظارت قضایی باشد، اما در بسیاری از پروندههای سیاسی و عقیدتی در ایران، این بازداشت به ابزاری برای فشار روانی، ایجاد ابهام، و وادار کردن متهم به اعتراف یا همکاری تبدیل میشود.
نمونههای رایج این وضعیت شامل موارد زیر است:
-
تمدیدهای مکرر بازداشت موقت بدون ارائه دلایل مشخص
-
عدم دسترسی کافی به وکیل در مرحله تحقیقات
-
نگهداری در سلولهای انفرادی به مدت طولانی
-
تأخیرهای عمدی در ارجاع پرونده به دادگاه یا صدور قرار نهایی
این روند از منظر حقوق بینالملل با اصول دادرسی عادلانه، حق دسترسی فوری به وکیل، و ممنوعیت بازداشت خودسرانه در تعارض قرار دارد.
Subscribe to get the latest posts sent to your email.

