تداوم بازداشت نیوشا بدیعی ثابت و سوزان عیدمحمدزادگان دو شهروند بهایی

حقوق بشر در ایران ـ امروز سه شنبه ۳۱ مرداد ماه ۱۴۰۲، نیوشا بدیعی ثابت و سوزان عیدمحمدزادگان، دو شهروند بهایی بطور بلاتکلیف در بازداشت بسر می برند. 

به گزارش حقوق بشر در ایران، امروز سه شنبه ۳۱ مرداد ماه ۱۴۰۲، سوزان عیدمحمدزادگان و نیوشا بدیعی ثابت ـ متولد: ۱۳۶۴، مترجم و روانشناس، دو شهروند بهایی، بازداشت شده در شهرستان بابل، علیرغم گذشت بیش از ۵ روز از تاریخ دستگیری در وضعیت بلاتکلیف بسر می برند. 

به نقل از یک منبع مطلع در گفتگو با گزارشگر حقوق بشر در ایران:”با توجه به پیگیریهای صورت گرفته از سوی خانواده این افراد، پرونده ای برای آنها در شعبه ۲ باپزرسی دادسرای عمومی و انقلاب بابل تشکیل شده اما با توجه به اینکه بازجویی ها از خانمها سوزان عیدمحمدزادگان و نیوشا بدیعی ثابت، به اتمام نرسیده هنوز تفهیم اتهام نشدند همین مساله بهانه ای در دست بازپرس شده تا مانع اجازه تماس این افراد با خانوادهایشان شود.” 

تا لحظه تنظیم این خبر، از مصادیق حقوقی اتهامات منتسب شده به این افراد اطلاعی حاصل شده است. 

لازم به اشاره است، سوزان عیدمحمدزادگان و نیوشا بدیعی ثابت، در ساعات پایانی ۲۴ مرداد ماه ۱۴۰۲، در پی یورش ماموران امنیتی به منزل سوزان عیدمحمدزادگان، پس از تفتیش منزل و توقیف برخی لوازم شخصی شان، بازداشت و برای تشکیل پرونده به بازداشتگاه اداره اطلاعات اسنان مازندران منتقل شدند. 

نیوشا بدیعی ثابت، ساکن تهران است اما به شهرستان بابل سفر و به منزل سوزان عیدمحمدزادگان، رفته بود. 

شهروندان بهائی با طبق به بخشنامه شورای عالی انقلاب فرهنگی مصوب ۶ اسفند ۱۳۶۹ از هرگونه حقوق شهروندی محروم هستند و از سوی حکومت جمهوری اسلامی با انواع و اقسام موارد نقض حقوق بشر و اعمال رفتارهای قهرآمیز روبرو هستند. 

سرکوب و اعمال فشارهای امنیتی و قضایی و ابهامات گسترده در روند دادرسی به پرونده های متهمان سیاسی ـ امنیتی از مواردی بوده که بعنوان اعتراض در گزارشات دوره ای سازمانهای بین المللی مدافع حقوق بشر در امور ایران به دفعات مد نظر قرار گفته که از جمله آن در تاریخ ۸ فروردین ماه ۱۴۰۲، سازمان عفو بین الملل، در گزارش سالیانه خود اینگونه برخوردها با شهروندان را به شدت محکوم کرد. 

همچنین، جاوید رحمان، گزارشگر ویژه حقوق بشر سازمان ملل متحد، در تاریخ ۱۹ اسفند ماه ۱۴۰۱، در گزارش دوره ای خود که مربوط به ۶ ماهه دوم سال ۱۴۰۱ خورشیدی بود در خصوص محرومیت شهروندان از حق دسترسی به وکیل مورد نظر خودشان در یک فرایند دادرسی، سرکوب و ارعاب گسترده بر علیه شهروندان را محکوم کرد. 

 سرکوب بهائیان ایران ناقض ماده ۲، ۱۸ و ۱۹ اعلامیه جهانی حقوق بشر و ماده ۱۸ میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسی است که بر حق افراد بر انجام مناسک مذهبی و تبلیغات و انجام آموزشهای مذهبی، بصورت جمعی و خصوصی تاکید می کند.‌

بازداشت خودسرانه، بلاتکلیف نگه داشتن متهم در بازداشت و ممانعت از دسترسی فرد در دوران بازجویی، بازپرسی و دادرسی به وکیل مورد نظر خود و منع دسترسی به سایر ملزومات در یک فرآیند دادرسی، ناقض ماده ۹ اعلامیه جهانی حقوق بشر و ماده ۹ میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسی مصوب ۱۶ دسامبر ۱۹۶۶ است.

همچنین برخورداری افراد از حق دادرسی عادلانه توسط قاضی، بازجو و بازپرس بیطرف از جمله حقوقی است که در ماده ۱۰ اعلامیه جهانی حقوق بشر به آن تاکید شده است.

در ماده ۵ از قانون آئین دادرسی کیفری بر اطلاع یافتن متهم در اسرع وقت از اتهامات انتسابی و فراهم کردن حق دسترسی به وکیل و سایر حقوق دفاعی مذکور در قانون تاکید شده است.  

Please follow and like us: