دستگیری لوا صمیمی، شهروند بهایی در ساری توسط نیروهای امنیتی

حقوق بشر در ایران ـ امروز سه شنبه ۱۷ تیر ماه ۱۴۰۴، ماموران امنیتی در شهر ساری، یک شهروند بهایی را دستگیر کردند. 

به گزارش حقوق بشر در ایران، روز دوشنبه ۱۶ تیر ماه ۱۴۰۴، لوا صمیمی، شهروند بهائی و همسر نویان حجازی، ساکن شهرستان جویبار از توابع استان مازندران، توسط نیروهای امنیتی در شهرساری، دستگیر شد. 

یکی از اعضای خانواده این شهروند بهایی ضمن ارسال این خبر در تشریح آن به گزارشگر حقوق بشر در ایران گفت:”خانم صمیمی، روز دوشنبه ۱۶ تیر ماه، وقتی که برای ملاقات با همسرش ـ نویان حجازی به بازداشتگاه «شهید»کچویی شهر ساری مراجعه کرده بوددر مقابل آن بازداشتگاه توسط ماموران امنیتی ـ انتظامی، دستگیر و به بازداشتگاهی در آن شهر ساری منتقل شد.” 

تا لحظه تنظیم این خبر، از مصادیق حقوقی اتهامات و از علت دقیق دستگیری لوا صمیمی اطلاعی حاصل نشده است. 

لازم به ذکر است، نویان حجازی، در تاریخ ۴ تیر ماه ۱۴۰۴، توسط نیروهای امنیتی در شهرستان جویبار، دستگیر و برای بازجویی و تشکیل پرونده قضایی به بازداشتگاه کچویی شهر ساری مرکز استان مازندران منتقل شده است. 

این زوج بهایی، از لحظه دستگیری از حقوق اولیه یک متهم محروم هستند. 

سرکوب شهروندان بهایی در ایران موضوعی است که سال‌هاست مورد توجه نهادهای حقوق بشری، سازمان‌های بین‌المللی، و فعالان حقوق بشر قرار دارد. این سرکوب به صورت سیستماتیک و گسترده در ابعاد مختلف زندگی شهروندان بهایی در جمهوری اسلامی ایران انجام می‌گیرد.

۱. پیش‌زمینه تاریخی

جامعه بهایی یکی از بزرگ‌ترین اقلیت‌های دینی غیراسلامی در ایران است. بهاییان از زمان شکل‌گیری این آیین در قرن نوزدهم تا به امروز، همواره مورد تبعیض، محرومیت، و آزار قرار گرفته‌اند. پس از انقلاب ۱۳۵۷، وضعیت آنان وخیم‌تر شد و سرکوب رسمی و برنامه‌ریزی‌شده‌ای علیه این گروه آغاز شد.

۲. اشکال مختلف سرکوب

الف) محرومیت از تحصیلات

بهاییان از ورود به دانشگاه‌ها و مراکز آموزش عالی دولتی محروم هستند.

در بسیاری از موارد، پس از شناسایی عقیده دینی‌شان، از دانشگاه اخراج می‌شوند.

«دانشگاه بهاییان» (BIHE) توسط جامعه بهایی برای جبران این محرومیت راه‌اندازی شد که بارها مورد یورش نیروهای امنیتی قرار گرفته است.

ب) محرومیت از اشتغال و مصادره اموال

بهاییان از استخدام در نهادهای دولتی محروم هستند.

کسب‌وکارهای متعلق به بهاییان پلمب یا تخریب می‌شود.

زمین‌ها و املاک کشاورزی آن‌ها به‌طور غیرقانونی مصادره شده است.

ج) بازداشت، زندان و شکنجه

بسیاری از بهاییان صرفاً به دلیل باور دینی‌شان دستگیر، محاکمه و به زندان‌های طولانی‌مدت محکوم می‌شوند.

بازداشت‌های فله‌ای و بدون دلیل قانونی، همراه با فشارهای روانی و جسمی، گزارش شده است.

د) تبعیض قانونی و حقوقی

قانون اساسی ایران، دین بهایی را به رسمیت نمی‌شناسد.

بهاییان در مواردی حتی از حقوق ابتدایی شهروندی مانند ثبت ازدواج یا دفن اموات در قبرستان‌های عمومی محروم هستند.

هـ) تبلیغات نفرت‌پراکن

رسانه‌های رسمی جمهوری اسلامی بهاییان را «جاسوس»، «مرتد» یا «فرقه ضاله» معرفی می‌کنند.

محتوای آموزشی در مدارس نیز گاه حاوی مطالب تحقیرآمیز نسبت به بهاییان است.

۳. واکنش‌های بین‌المللی

سازمان ملل متحد، شورای حقوق بشر، سازمان عفو بین‌الملل، و دیدبان حقوق بشر بارها ایران را به نقض حقوق بهاییان متهم کرده‌اند.

قطعنامه‌هایی در محکومیت این اقدامات تصویب شده و خواستار پایان تبعیض دینی در ایران شده‌اند.

۴. جمع‌بندی

سرکوب بهاییان در ایران مصداق بارز نقض آزادی دین، آزادی بیان، و برابری در برابر قانون است. این روند نه‌تنها خلاف موازین حقوق بشر بین‌المللی، بلکه در تضاد با اصول عدالت و همزیستی مسالمت‌آمیز در جامعه است. 

Please follow and like us: