By حقوق بشر در ایران https://wp.me/p6xuBy-36Y
در ادامه پروژهی مسیحیتستیزی سازمان صدا و سیما، در تازهترین برنامه تولید شده در رادیو گفتوگو عنوان شده چرا مسیحیان فیلمهای اعتقادی تولید میکنند و یا وارد مسائل اقتصادی میشوند! درحالیکه علیمحمد حلمی، رایزن فرهنگی جمهوری اسلامی در یونان با رهبران کلیسای آتن، برای برگزاری نخستین دور از گفتگوی دینی اسلام و مسیحیت ارتدوکس در تهران توافق کرده، همزمان صدا و سیما رژیم به تولید برنامههای ضد مسیحیت که در اساس با ساختار مسیحیت در تضاد هستند ادامه میدهد. سعید ارجمندفر، از حوزویان تندرو و استاد فلسفه در برنامه «شعبده شوم» با موضوع (بررسی مبانی الهیات آخرالزمانی و سینمای مسیحی صهیونیستی) با حضور رشیدی، مدرس دانشگاه تهران و کارشناس الهیات و ادیان که از شبکه رادیویی «گفت و گو» پخش شد گفته، «الهیات مسیحی صهیونیست تلفیقی از دو آرمان دینی مسیحیت و یهودیت است. به طوری که فقط در قالبهای نو مطرح شده است». به گزارش خبرگزاری مهر وی در خصوص آخرالزمان در الهیات مسیحی، توضیح داد «آخرالزمان در الهیات مسیحی با بازگشت اولیه مسیح آغاز خواهد شد به طوری که در این بازگشت، مومنین از بین جامعهی جهانی برگزیده شده و از حوادثی که خداوند برای عالم در نظر دارد، به دور خواهند ماند».
این عضو هیات علمی جامعه المصطفی همچنین مدعی شده: «جمعیتی که در بازگشت اولیه مسیح از بلا به دور میمانند، به اعتقاد مسیحیان افرادی هستند که هیچ گاه مرتکب شرک نشده و عمل گناهی را انجام ندادهاند، تفکر صهیونیست همواره یک جریان سیاسی، اقتصادی و اجتماعی بوده و به هیچ عنوان یک نظام دینی نیست».
در ادامه این برنامه رشیدی هم گریزی به سینما زده و گفته سینمای غرب در سالهای اخیر همواره سعی داشته تا بعد اعتقادی را در فیلمهای خود پر رنگ کند.
وابسته نشان دادن مسیحیت به صهیونیست و پیوند دادند آن با جریانهای اقتصادی و سیاسی و یا بهرهگیری از سینما برای ترویج مسیحیت از جمله پروژههایی است که در جمهوری اسلامی متوجه نهادهای دینی است.
آستان قدس رضوی یکی از بزرگترین بنگاههای اقتصادی با سودهای میلیاردی و نامعلوم است که حتی از پرداخت مالیات معاف است. دهها و صدها کارخانه و تجارت که مستقیم و غیر مستقیم به نهادهای دینی جموری اسلامی مرتبط است و اقتصادی آلوده که در سال ۲۰۱۶ طبق گزارش سازمان شفایت بینالملل در جایگاه ۱۳۱ قرار دارد، خود دال بر وضعیت موجود است.
شعار «سیاست ما عین دیانت ما و دیانت ما عین سیاست ماست» بر پیشانی سران و متفکرین جمهوری اسلامی هک شده است.
از آن گذشته باید پرسید چه میزان بودجه به طور سالیانه برای نهادهای فرهنگی صرف میشود؟ سرمایه ساخت فیلمها و سریالهایی مذهبی با کیفیت پایین از کجا تامین میشود؟ آیا فیلم محمد رسولالله خود مصداق این نیست که اسلامیون انقلابی در سالهای گذشته سعی کردند که مسائل اعتقادی را در فیلمهای خود پر رنگ کنند؟
حال باید پرسید مشخص نیست منفعت تولید برنامههای ضد مسیحیت که کارشناسان مذهبی در آن به صورت یک طرفه تایید کننده یک دیگر هستند و برای هم سرِ تایید میجنبانند چه دردی از مردم و شنوندهها دوا میکند؟
Subscribe to get the latest posts sent to your email.