By حقوق بشر در ایران 
https://wp.me/p6xuBy-AlS
حقوق بشر در ایران ـ امروز شنبه ۲۸ مرداد ماه ۱۴۰۲، در پی افزایش مشکلات اقتصادی و سوءمدیریت تا به امروز دستکم ۱۶۰ هزار کودک از تحصیل در مقاطع ابتدایی بازماندند.
به گزارش حقوق بشر در ایران به نقل از روزنامه خراسان، امروز شنبه ۲۸ مرداد ماه ۱۴۰۲، معصومه نجفی پازوکی، معاون آموزش ابتدایی وزارت آموزش و پرورش از محرومیت از تحصیل، دستکم ۱۶۰ هزار کودک در مقاطع تحصیلی ابتدایی در کل کشور خبر داد و عدد و رقمی که اگرچه در سایر اخبار بیش از این هم ذکر شده، اما به رقم بزرگی است و از سوی دیگر، این ۱۶۰هزار نفر تنها برای مقطع ابتدایی است و ممکن است تعدادی هم باشند که هنوز شناسایی نشدهاند.
معاون آموزش ابتدایی وزارت آموزش و پرورش، در تشیح این خبر گفت:”روند بازماندگی از تحصیل در ۵سال اخیر یکسان بوده و البته مرکز آمار ایران هم، آمار ۲سال تحصیلی قبل را طوری اعلام کرد که نشان میدهد، روند ترک تحصیل آنچنان که گفته میشود، ثابت نبوده و با افزایش همراه بوده و با توجه به این آمارها، تعداد دانشآموزان بازمانده از تحصیل در مقطع ابتدایی، در فاصله سه دوره تحصیلی رو به افزایش بوده، چنان که در سال تحصیلی ۱۳۹۶-۱۳۹۵ تعداد بازماندگان از تحصیل در مقطع ابتدایی ۱۶۱هزار و ۸۶۷ نفر بوده که در سال تحصیلی ۱۴۰۰ – ۱۳۹۹ به ۲۱۰هزار و ۲۲۱ نفر افزایش یافته است.”
این فرد مسئول در وزارت آموزش و پرورش همچنین افزود:”روی دیگر آمار جاماندگان از تحصیل در مقطع ابتدایی که روز گذشته یک مقام مسئول در وزارت آموزش و پرورش اعلام کرد، آمارهای دیگری است که در این زمینه وجود دارد؛ آمارهایی با اعداد و ارقامی هولناک که به معنای واقعی کلمه، لرزه به اندام هر ایرانی دلسوز میاندازد و با توجه به آخرین گزارش مرکز پژوهشهای مجلس که مربوط به ترکتحصیلیها طی سالهای ۱۳۹۳ تا ۱۴۰۱ بود ما را با آمارهایی عجیب روبهرو کرد و تعداد دانشآموزان ترکتحصیلی در سال تحصیلی ۱۳۹۴-۱۳۹۳ برابر با ۳۴۷هزارو ۲۰۳ نفر بوده که با کاهش ۲۲درصدی در سال تحصیلی ۱۳۹۹-۱۳۹۸ به عدد ۲۷۰هزار و ۵۵۵ نفر رسیده است.”
در بخش دیگری از این گزارش، همچنین عنوان شده؛ این کاهش ۲۲درصدی مربوط به دوره دوم متوسطه است که در همین بازه زمانی مذکور، از ۱۹۹هزار نفر به ۴۵هزار نفر کاهش یافته است؛ اما در سوی دیگر، آمار دانشآموزان ترکتحصیلکرده دوره ابتدایی و متوسطه اول در بازه زمانی پیشگفته رو به رشد بوده، بهنحوی که در دوره ابتدایی شاخص مذکور از ۷۸هزار نفر به ۹۹هزار نفر و دو دوره متوسطه اول از ۶۰هزار نفر به ۱۲۴هزار نفر افزایش یافته است. در سال تحصیلی ۱۴۰۱-۱۴۰۰ نیز آمار تارکان تحصیل با رشد ۳درصدی به ۲۷۹هزار و ۱۹ نفر رسید.
در بخش دیگری از گزارش ارائه شده از مرکز پژوهشهای مجلس همچنین، یک عدد بیش از هر آماری روح را میخراشد؛ اینکه در این گزارش میخوانیم دستکم ۱ میلیون نفر در مقاطع مختلف به دلایل متفاوت از تحصیل جا ماندهاند و برهمین اساس، تعداد کل افراد بازمانده از تحصیل در ســال تحصیلی ۱۳۹۵-۱۳۹۴ برابر ۸۶۲.۷۷۷ نفر است که در سال تحصیلی۱۴۰۱-۱۴۰۰ با ۲۶ درصد رشـد به ۹۱۱ هزار و ۲۷۲ نفر افزایش یافته است.
از سوی دیگر مرکز پژوهشهای مجلس در آمار ارائه شده خود به تفکیک استانهایی که دانش آموزان در آن به دلایل مختلف ترک تحصیل کردند پرداخت و برهمین اساس، ۷۰درصد ترک تحصیل کنندگان، مربوط به دهکهای درآمدی پایین یک تا ۵ هستند. بررسیها نشان میدهد که پنج استان سیستان و بلوچستان، خراسان رضوی، تهران، خوزسـتان و آذربایجانغربی دارای بیشترین فراوانی مطلق بازماندگان از تحصیلاند. همچنین اسـتانهای سیسـتان و بلوچسـتان، خراسـان رضوی، خوزستان، آذربایجانغربی و کرمان نیز به ترتیب دارای بیشــترین آمار تارکان از تحصیل در سال ۱۴۰۱-۱۴۰۰ بودند.
محرومیت از تحصیل کودکان بر اثر سوءمدیریت در ایران در حالی ادامه دارد که در تاریخ ۹ اردیبهشت ماه ۱۴۰۲، سید ابراهیم سحرخیز، معاون پیشین وزارت آموزش و پرورش از افزایش چشم گیر تعداد کودکان و نوجوانان ترک تحصیل کرده به علت رشد تورم و از سوی دیگر گسترش رانت و مافیا در ساختار آموزش و پرورش که در تلاش برای خصوصی کردن نظام آموزشی برای کسب پول هستند خبر داد و با مثالی خواستار باز کردن شیر نفت در حوزه آموزش و پرورش شد.
این صحبتها از طرف معاون پیشین وزارت آموزش و پرورش در حالی عنوان می شود که در تاریخ ۲۰ اسفند ماه ۱۴۰۱، مرکز پژوهشهای مجلس اعلام کرده نرخ جذب بســیار ناچیز کودکان بازمانده از تحصیل در کنار تعداد بالای ترک تحصیل سالیانه از میزان ۳۴۷ هزار نفر تا ۲۷۰ هزار نفر، سبب شده روند بازماندگی از تحصیل در نظام آموزش و پرورش روبه رشد باشد.
- بیشتر بخوانید: افزایش ۱۷ درصدی تعداد دانش آموزان بازمانده از تحصیل در ایران
فقر و محرومیت از تامین اجتماعی شهروندان ایران در حالی رو به گسترش است که در ماده ۲۵ اعلامیه جهانی حقوق بشر، بر حق افراد در برخورداری از تامین اجتماعی مناسب به لحاظ؛ خوراک، مسکن، پوشاک و برخورداری از خدمات حمایتی اجتماعی در مواقع بیکاری، بیماری، نقص اعضا، بیوگی، پیری یا در تمام موارد دیگر تاکید شده است.
همچنین در اهداف سند ۲۰۳۰ یونسکو، به حق افراد در برخورداری از محیط زندگی سالم و استاندارد، متناسب با مقام انسانی آنها تاکید شده است اما در ایران پس از مخالفت علی خامنه ای با اجرای سند برای استاندارد سازی زندگی اجتماعی شهروندان اجرای آن به کلی از دستور کار خارج شد.
Subscribe to get the latest posts sent to your email.