https://wp.me/p6xuBy-z7d
حقوق بشر در ایران ـ امروز پنجشنبه ۲۹تیر ماه ۱۴۰۲، با توجه به گسترش سوءمدیریت در کشور، ساکنان ۵ روستا از توابع شهرستان پل دختر از دسترسی به آب آشامیدنی محروم هستند.
به گزراش حقوق بشر در ایران به نقل از ایلنا، امروز پنجشنبه ۲۹ تیر ماه ۱۴۰۲، در پی عدم توجه مسئولان استان لرستان به مبحث تامین امکانات اولیه برای شهروندان در استان لرستان، منابع خبری داخل کشور از فقدان دسترسی ساکنان روستاهای چممهر، میدان، طاق عباسعلی، سرنجه زیودار و پرانپرویز، از توابع شهرستان پلدختر برای دسترسی به آب آشامیدنی خبر دادند و برهمین اساس، تامین آب در این روستاها از طریق تانکرهای سیار آبرسانی صورت گرفته و این در حالی است که مسئولان در شهرستان پلدختر، مدعی شدند که بزودی مشکل این شهروندان را حل خواهند کرد.
براساس این گزارش، فارغ از دلایل مختلف کمبود آب که مهمترین آن سوء مدیریت و عدم پرداختن به آب پایدار در کشور و توسعه صنایع آببَر در استانهای کویری و از سوی دیگر عدم تخصیص حقآبه استانهایی نظیر لرستان با خروجی رواناب سالانه بیش از ۱۲میلیون مترمکعب است، موضوع تامین آب شرب روستاها به عنوان جامعه مولد از اولویتهای جدی به شمار میرود که نیازمند توجه افرادی است که اسم مسئول، وزیر و مدیر کل بر خود گذاشتند.
سجاد بازوند، دهیار روستای پرانپرویز در این رابطه گفت:”این روستا با ۳۴۱ خانوار و ۲۱۰۰ نفر جمعیت در بخش مرکزی پلدختر قرار دارد که بیش از ۱۰ سال است با کمبود آب روبروست و این بیآبی در هفته اخیر به مرز بحران رسیده و زندگی را بر اهالی سخت کرده و در این مدت فقط ۵۰درصد مردم روستا آب دارند و حتی در زمستان هم با چالش کمآبی مواجه هستند. در حال حاضر آب ۲۰ تا ۳۰ درصد مردم روستا به طور کامل قطع است.”
دهیار روستای پران پرویز همچنین افزود:”حدودا ۳ سال از وعده مدیرعامل شرکت آبفا لرستان در خصوص احداث مخزن جدید و ایجاد یک خط انتقال از روستای گُلگُل برای حل مشکل تامین آب پرانپرویز میگذرد اما تنها به تسطیح محل اجرای مخزن اکتفا شده و در حال حاضر ساکنان روستاهای چممهر، میدان، طاق عباسعلی، سرنجه زیودار و پرانپرویز با کمبود آب شرب مواجه هستند.”
حمید خادم، فرماندار شهرستان پلدختر هم اعلام کرد:”بحث تامین آب کشاورزی و دامپروری نیازمند ورود جدی جهادکشاورزی است و این سازمان باید در توسعه باغات و پرورش دام حتما موضوع آب را جدی بگیرد و به عنوان نیاز اولیه در نظر داشته باشد.”
با توجه به اینکه مشکل کمبود آب، مساله امروز روستاها و شهرهای لرستان است؛ به نظر میرسد استفاده از ظرفیت خیرین آبرسان و از طرفی آموزش مدیریت مصرف از راهکارهای مهم است که باید به آن توجه شود. همچنین موضوع مهم احداث و بهرهبرداری از سدها و ایستگاههای پمپاژ در دست اجرا میتواند برای حل مشکل آب در بلندمدت مثمر ثمر باشد که نیاز به تعامل بین بخشی و عزم مدیریت ارشد استان و تیم مدیریتی وی دارد.
یکی از زنان روستای پران پرویز در حالی که فرزند شیرخوارهاش را در آغوش گرفته بود و ظرف آب را در دست دیگر درباره کمبود آب شرب این روستا به خبرنگار ایلنا، گفت: سالهاست مسئولان وعده دادهاند مشکل کم آبی روستای مان را حل میکنند اما هیچ وقت این وعده محقق نشد.
در گوشهای دیگر دو کودک خردسال با دو دبه بزرگ که همقد خودشان است از روستاهای اطراف آب آوردهاند و یکی از آنها گفت: دبه آب سنگین است. تا به خانه برسیم آب دبه نصف میشود.
این قصه پر غصه هر روز زنان، مردان و کودکان روستای پرانپرویز است. روستایی که شاید مهمترین دلیل شکلگیری آن روزگاری در کنار چشمههای آب شیرین و گذر رودخانه کشکان از کنار این روستا بوده که حالا اهالی آن باید برای تهیه آب شرب مورد نیازشان دبه به دست سرگردان بین روستاهای اطراف باشند.
فقر و محرومیت از تامین اجتماعی شهروندان در حالی رو به گسترش است که در ماده ۲۵ اعلامیه جهانی حقوق بشر، به حق افراد در تامین اجتماعی مناسب به لحاظ؛ خوراک، مسکن، پوشاک و سایر موارد تاکید کرده اما برخوردهایی از این دست با شهروندان ایران مصداق نقض حقوق بشر است.
همچنین در هدف سوم سند ۲۰۳۰ یونسکو، به صراحت به حق همه انسانها از برخورداری محیط زندگی سالم و استاندارد، متناسب با شان و مقام انسانی آنها تاکید شده است اما در ایران پس از تصویب این سند برای اجرا در پی مخالفت علی خامنه ای و اعلام وی با این جمله که (آقایان بدون اجازه ما سندی را امضا کردند) اجرای آن به طور کامل از دستور کار در ایران خارج و امضا ایران از سند ۲۰۳۰ یونسکو پس گرفته شد.
Subscribe to get the latest posts sent to your email.

