By حقوق بشر در ایران 
https://wp.me/p6xuBy-Ayp
حقوق بشر در ایران ـ امروز چهارشنبه ۱ شهریور ماه ۱۴۰۲، کارگران تعدیل شده از شرکت داروگر تهران، علیرغم گذشت ۳ ماه، در وضعیت بلاتکلیفی به سر میبرند. همچنین، کارگران شاغر در پتروشیمی چوار نسبت به تداوم بی توجهی مسئولان برای توجه به وعده های داده شده به آنها هشدار دادند.
به گزارش حقوق بشر در ایران به نقل از ایلنا، امروز چهارشنبه ۱ شهریور ماه ۱۴۰۲، حدود ۳ ماه از تعدیل نیروی ۵۰ کارگر کارخانه داروگر تهران گذشته اما با توجه به تداوم فعالیت این کارخانه با ۳۳ کارگر باقی مانده، ولی مطالبات مزدی ۵۵ کارگر تعدیل شده به آنها پرداخت نشده و همه امیدای این کارگران برای بازگشت به کار و حتی دریافت مطالبات معوقه مزدیشان رنگ باخته است و از سوی دیگر این کارگران تحت پوشش بیمه بیکاری هم قرار نگرفتند.
این کارگر ضمن تاکید بر تعیین تکلیف در خصوص پردادخت معوقات مزدی آنها در تشریح آن اعلام کردند:”کارخانه داروگر تهران که در کیلومتر ۱۷جاده قدیم تهران به کرج واقع شده است، از روزهای نخست خرداد ماه سال جاری به دلیل مشکلات مالی برای چندمین بار به حالت تعطیلی موقت درآمد و ما قبل و بعد از تعطیلی؛ طی چند مرحله تعدیل و بیکار شدیم که در نهایت حدود ۵۰ نفر از ما علیرغم دارا بودن سوابق حداقل ۱۰ و حداکثر ۲۵ سال با ثبت شکایت در سامانه جامع روابط کار پیگیر مطالبات خود هستیم.”
این کارگران در خصوص جزئیات پیگیرهای خود گفتند:”در حدود ۳ ماه که بیکار بودهام در جستجوی کار به واحدهای صنعتی و خدماتی زیادی مراجعه کردهام اما به دلیل شرایط سنیام؛ تا این لحظه هیچ کاری برای من و شمار دیگری از همکارانم پیدا نشده ولی در صورتی که مشکلات مالی کارخانه داروگر تهران، رفع شود، حدود ۲۰۰ تا ۳۰۰کارگر به صورت مستقیم مشغول به کار خواهند شد ولی هم اکنون م همکارانم که اخراج شدیم، مشکلات معیشتی زیادی داریم و تعداد از ما با انجام کارهای نظیر دستفروشی، مسافرکشی و نگهبانی واحدهای تولیدی و مسکونی؛ معیشت خود را تامین میکنند اما بقیه همکارانم، هنوز نتوانستهاند برای خود شغلی پیدا کنند.”
وی ضمن تاکید بر این نکته که مسئولان استانی می توانستند مشکلات مالی کارخانه داروگر تهران را حل کنند تا این ۵۵ کارگر اخراج نشوند افزود:”واقعا جای تاسف دارد که مسئولان استان تهران، هیچگونه تلاشی برای رفع مشکلات مالی کارخانه داروگر نکردند و در حال حاضر فقط ۲ دو خط شامپو کوزهای و مایع ظرفشویی ریکا در این کارخانه فعالیت می کند و ما انتظار داریم کارفرما مطالبات کارگرانی که سالهای عمر خود را در این کارخانه سپری کردهاند را زودتر پرداخت کند.”
طبق اظهارات این کارگر اخراج شده از کارخانه داروگر تهران:”هر یک از کارگران تعدیل شده داروگر با حداقل ۱۰ یا حداکثر ۲۵ سال سابقه کار در آستانه بازنشستگی هستند اما به دلیل عدم تسویه حساب و فاصله بیمهای که بعد از بیکاری در سوابق بیمهای آنها ایجاد شده، امکان بازنشسته شدن برایشان فراهم نمیشود و از سوی دیگر بعد از ۳ ماه بیکاری هنوز هیچیک از کارگران تحت پوشش بیمه بیکاری قرار نگرفتهاند.”
در خبری دیگر، امروز چهارشنبه ۱ شهریور ماه ۱۴۰۲، کارگران شاغل در مجتمع پتروشیمی چوار از توابع استان ایلام در حالی که چند ماه از وعده ارای طرح طبقه بندی شغلی از سوی مسئولان برای آنها گذشته نسبت به عدم وجود اراده از سوی مسئولان برای تحقق وعده های داده شده به این کارگران هشدار دادند.
این کارگران، ضمن اعتراض نسبت به سیاستهای غلط به کار گرفته شده و عدم تحقق وعده های داده شده به آنها افزودند:”طرح طبقهبندی مشاغل و ساماندهی قراردادها قرار بود ماه قبل انجام شود ولی هنوز خبری از عمل به وعدهها نیست و همچنان صدها کارگر شرکتی بلاتکلیف ماندهایم.”
کارگران پتروشیمی چوار ایلام در ادامه تصریح کردند:”نه تنها به وعدهها عمل نکردند بلکه بعد از خودکشی یک کارگر در ماه گذشته، تعدادی از کارگران معترض ممنوعالورود و توبیخ شدند؛ این در حالیست که قرار شده بود به دلایل خودکشی کارگر رسیدگی شود.”
لازم به اشاره است، طی ۱ سال اخیر، حیدر محسنی، متاهل و پدر ۲فرزند، کارگر اخراجی مجتمع پتروشیمی چوار با ۱۸ سال سابقه کار، محمد منصوری، متولد: ۱۳۷۰، متاهل و دارای ۲ فرزند، علی محمد کریمی و آرش تبرک، از کارگران شاغل در مجتمع پتروشیمی چوار بر اثر محرومیت از حق امنیت شغلی و فقدان امید به آینده، پس از اقدام به خودکشی، جان باختند.
فقر و محرومیت از تامین اجتماعی کارگران در حالی رو به گسترش است که در ماده ۲۵ اعلامیه جهانی حقوق بشر، بر حق افراد در برخورداری از تامین اجتماعی مناسب به لحاظ؛ خوراک، مسکن، پوشاک و برخورداری از خدمات حمایتی اجتماعی در مواقع بیکاری، بیماری، نقص اعضا، بیوگی، پیری یا در تمام موارد دیگر تاکید شده است.
همچنین در اهداف سند ۲۰۳۰ یونسکو، به حق افراد در برخورداری از محیط زندگی سالم و استاندارد، متناسب با مقام انسانی آنها تاکید شده است اما در ایران پس از مخالفت علی خامنه ای با اجرای سند برای استاندارد سازی زندگی اجتماعی شهروندان اجرای آن به کلی از دستور کار خارج شد.
Subscribe to get the latest posts sent to your email.