گزارشی از بلاتکلیفی مریم جلال حسینی در زندان کچویی کرج

حقوق بشر در ایران ـ امروز پنجشنبه ۳۰شهریور ماه ۱۴۰۲، مریم جلال حسینی، علیرغم گذشت ۲۵ روز از تاریخ دستگیری بطور بلاتکلیف در زندان کچویی بسر می برد. 

به گزارش حقوق بشر در ایران، امروز پنجشنبه ۳۰ شهریور ماه ۱۴۰۲، مریم جلال حسینی، متولد ۱۳۶۲، دانش آموخته مقطع فوق لیسانس در رشته مدیریت و محبوس و بلاتکلیف در زندان کچویی کرج، با توجه به گذشت ۲۵ روز از تاریخ دستگیری در بلاتکلیفی بسر میبرد. مریم جلال حسینی، نخستین مرحله در اردیبهشت ماه سال جاری بازداشت و پس از طی مراحل بازجویی ها در مرحله بازپرسی با صدور قرار منع تعقیب از زندان قرچک ورامین آزاد شده بود. 

به نقل از یک فرد نزدیک به خانواده این متهم در گفتگو با گزارشگر حقوق بشر در ایران:”با توجه به اینکه خانم جلال حسینی ۲۶ است که در زندان کچویی بسر می برد طی این مدت پرونده او حتی به دادگاه هم ارسال نشده و او در وضعیت بلاتکلیفی بسر می برد و تداوم این وضعیت منجر به نگرانی و فشار روحی روانی شدید به مادرش شده است.” 

این فرد مطلع در ادامه افزود:”خانم جلال حسینی، وظیفه نگهداری از مادرش را نیز برعهده دارد و پیشتر به دستفروشی در مترو مشغول بود و از این راه هزینه‌های زندگی خود و مادرش را تامین می‌کرد اما به دلیل مشکلات ناشی از بیماری ریوی نتوانست به دست‌فروشی در مترو ادامه دهد.”

تا لحظه تنظیم این گزارش، از اتهامات مطروحه علیه مریم جلال حسینی اطلاعی حاصل نشده است.

لازم به اشاره است، مریم جلال حسینی، در تاریخ ۵ شهریور ماه ۱۴۰۲، هنگام پخش اعلامیه و نصب بنرهای اعتراضی در محدوده  سه راه گوهردشت کرج مرکز استان البرز، .توسط ماموران امنیتی، بازداشت و پس از طی مراحل بازجویی ها و تفهیم اتهام در دادسرا به زندان کچویی کرج منتقل شد. 

مریم جلال حسینی، نخستین مرحله در تاریخ ۱۹ اردیبهشت ماه ۱۴۰۲، در جریان برگزاری اعتراضات سراسری فرهنگیان، در تهران، توسط ماموران امنیتی، بازداشت و پس از انتقال به مقر پلیس امنیت و طی مراحل بازجویی به زندان قرچک ورامین منتقل و در وضعیت بلاتکلیف بسر برد و در تاریخ ۲۲ خرداد ماه ۱۴۰۲، پس از صدور قرار منع تعقیب از سوی بازپرس دادسرای ناحیه ۳۳ تهران، آزاد شده بود. 

اعتراض نسبت به سرکوب و اعمال فشارهای امنیتی و قضایی و فقدان شفافیت قضایی در روند دادرسی به پرونده های متهمان سیاسی ـ امنیتی از جمله مواردی است که در گزارشات دوره ای سازمانهای بین المللی مدافع حقوق بشر در امور ایران به دفعات مد نظر قرار گفته که از جمله آن در تاریخ ۸ فروردین ماه ۱۴۰۲، سازمان عفو بین الملل، در گزارش سالیانه خود اینگونه برخوردها با شهروندان را به شدت محکوم کرد. 

اجبار شهروندان به پیروی از یک نوع عقیده خاص به مثابه سرکوب آزادی بیان و اندیشه و ناقض ماده ۱۹ اعلامیه جهانی حقوق بشرو ماده ۱۹ میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسی مصوب ۱۶ دسامبر ۱۹۶۶ است. در این مفاد قانونی بر حق افراد بر انتشار افکار، عقاید، نظریات و دیدگاههای سیاسی و عقیدتی بدون محدودیت مرزی تاکید شده است. 

همچنین، برخورداری افراد از حق روند دادرسی عادلانه از جمله حقوق سلب نشدنی است که در ماده ۱۰ اعلامیه جهانی حقوق بشر به آن تاکید شده است.

بازداشت خودسرانه، بلاتکلیف نگه داشتن متهم در بازداشت و ممانعت از دسترسی فرد در دوران بازجویی، بازپرسی و دادرسی به وکیل مورد نظر خود و منع دسترسی به سایر ملزومات در یک فرآیند دادرسی، ناقض ماده ۹ اعلامیه جهانی حقوق بشر و ماده ۹ میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسی مصوب ۱۶ دسامبر ۱۹۶۶ است. 

در ماده ۵ از قانون آئین دادرسی کیفری بر اطلاع یافتن متهم در اسرع وقت از اتهامات انتسابی و فراهم کردن حق دسترسی به وکیل و سایر حقوق دفاعی مذکور در قانون تاکید شده است. 

Please follow and like us: