By حقوق بشر در ایران 
https://wp.me/p6xuBy-zS3
حقوق بشر در ایران ـ امروز دوشنبه ۱۶مرداد ماه ۱۴۰۲، پرستاران شاغل در بیمارستان (امام خمینی) تهران، نسبت به عدم تحقق وعدهای داده شده به آنها ناراضی هستند. همچنین، کارگران پیمانکاری واحد تولید اتیلن گلایکول پتروشیمی جم، خواستار افزایش میزان حقوق و اضافه شدن مزایای شغلی به حقوق ماهیانه خود هستند. از سوی دیگر، کارگران روزمزد شاغل در شرکت پتروشیمی جم در استان بوشهر به عدم اجرای طرح تبدیل وضعیت استخدامی خود معترض هستند.
به گزارش حقوق بشر در ایران به نقل از ایلنا، روز یکشنبه ۱۵ مرداد ماه ۱۴۰۲، پرستاران شاغل در بیمارستان امام خمینی تهران نسبت به عدم تحقق وعدهای داد شده به آنها ابراز ناخرسندی کرده و در محوطه آن مرکز درمانی تجمع اعتراضی برگزار کردند.
این شهروندان در تشریح علت نارضایتی خود گفتند:”مهمترین خواسته اصلاح قانون تعرفهگذاری است و بعد از آن، ترمیم دریافتیها براساس عدالت، مطالبهی پرستاران است.”
آنها به اضافهکارهای اجباری با ساعتی ۱۶ تا ۲۰ هزار تومان به عنوان یک مشکل دیگر اشاره کرد و افزود:”کار اجباری بدون درآمدِ کافی توان پرستاران را گرفته است.”
همچنین، محمد شریفی مقدم، دبیرکل خانه پرستار، در مورد مطالبهگری این پرستاران گفت:”اجرای واقعی قانون تعرفهگذاری، برقراری فوقالعاده خاص، عدم انجام اضافه کاری اجباری و استخدام حداقل نیروی لازم از خواستههای به حق پرستاران بیمارستان امام خمینی تهران و نیروهای پرستاری کشور است اما تا امروز به این خواستهها توجهی نشده است.”
در خبری دیگر به نقل از ایلنا، امروز دوشنبه ۱۶ مرداد ماه ۱۴۰۲، کارگران شاغل در واحد پیمانکاری تولید اتیلن گلایکول مجتمع پتروشیمی جم خواستار افزایش حقوق دریافتی و خود شده و در حقوق میاهانه پرداخت شده به آنها را در قیاس با سایر واحدهای این مجتمع پتروشمی ناکافی عنوان کردند.
این کارگران در تشریح مطالبه خود گفتند:”دلیل نارضایتی کارگران این واحد تولید اتیلن گلایکول، پایین بودن دستمزدها به نسبت سایر واحدها است چون این کارگران با ۱۰ تا ۱۵ سال سابقه کار، خواستههای خود را افزایش حقوق با محاسبه حق اضافه کاریها و تعطیل کاری وجمعه کاری متناسب با سایر واحدهای پتروشیمی منطقه و تغییر مدیریت شرکت پیمانکاری به عنوان کارفرمای اصلی واحد اتیلن مجموعه پتروشیمی جم اعلام کردند.”
همچنین، در بخشی از این گزارش عنوان شده که کارگران معترض برای تکمیل نافرمانی مدنی خود حاضر به خوردن وعده غذایی روزانه نشدند.
کارگران معترض مجتمع پتروشیمی جم در ادامه افزودند:”هنوز مدیریت بخش خصوصی واحد تولید اتیلن گلایکول پتروشیمی جم که از حدود ۱۵ سال پیش (۱۳۸۷) ثابت مانده است، پاسخی به خواسته صنفی کارگران نداده است.”
خبرگزاری ایلنا در خبری دیگر افزود، امروز دوشنبه ۱۶ مرداد ماه ۱۴۰۲، کارگران روزمزد شاغل در شرکت پتروشیمی جم واقع در استان بوشهر نسبت به عدم اجرای طرح تبدیل وضعیت شغلی و تداوم محرومیت آنها از حق امنیت شغلی ناراضی هستند.
این کارگران در تشیح وضعیت کنونی شغلی خود به روزمزد بودنشان اشاره کرده و خواستار تبدیل وضعیت استخدامی خود شدند و در تشریح مطالبه خود گفند:”بیش از یک سال است ما کارگران روزمزدی پیگیر اجرای طرح تبدیل وضعت شغلی خود از شرکتی به قرارداد مستقیم هستیم که هنوز عملی نشده است.”
این کارگران اظهار داشتند:”در مجموعه پتروشیمی جم حدود ۳۰۰ کارگر روزمزدی مشغول کار بودند که طی ماههای گذشته شماری از کارگران از سوی کارفرما کنار گذاشته شده و هم اکنون حدود ۱۰۸ کارگر در پتروشیمی باقی ماندهاند.”
براساس اعلام کارگران مجتمع پتروشیمی جم:”میانگین سوابق کار کارگران باقی مانده شرکتی پتروشیمی جم حدود ۵تا ۱۰سال است و در طول این سالها در انتظار بهبود وضعیت شغلی خود مشغول کار بودهاند. متاسفانه دستمزدهایی که به ما کارگران روزمزدی پرداخت میشود قابل مقایسه با سایر کارگران شرکت نیست.”
این کارگران با بیان اینکه در حال حاضر همه امید آنها به اجرای طرح تبدیل وضعیت استخدامی است که برخی مسئولان پتروشیمی وعده آن را دادهاند، گفتند:”در حالی قرار است ما کارگران از شرکتی به قراردادی تبدیل وضعیت شویم که تعدادی از کارگران در این هوای گرم و شرجی به دلیل کمبود نیرو به انجام کارهای ساختمانی و تخریب دیوارها مجبور هستند.”
کارگران معترض افزودند:”اگر پتروشیمی جم قرار است کارگران شرکتی را تبدیل وضعیت کند در ابتدا باید نیروی کار بومی را در اولویت قرار دهد تا امنیت شغلی کارگران روزمزدی که آنهم اکثرا بومی منطقه عسلویهاند، تامین میشود.”
آنها در خاتمه صحیتهای خود اعلام کردند:”قراردادهای موقت، آسیب جدی به امنیت شغلی ما وارد کرده و با توجه به اینکه کارگران روزمزدی فاقد اضافه کار، حق مرخصی، پاداش و بهرهوری و برخی مزایای دیگر هستیم از مسئولان مربوطه میخواهیم کارگران روزمزد را به حال خودشان رها نکنند.”
فقر و محرومیت از تامین اجتماعی کارگران در حالی رو به گسترش است که در ماده ۲۵ اعلامیه جهانی حقوق بشر، بر حق افراد در برخورداری از تامین اجتماعی مناسب به لحاظ؛ خوراک، مسکن، پوشاک و برخورداری از خدمات حمایتی اجتماعی در مواقع بیکاری، بیماری، نقص اعضا، بیوگی، پیری یا در تمام موارد دیگر تاکید شده است.
همچنین در اهداف سند ۲۰۳۰ یونسکو، به حق افراد در برخورداری از محیط زندگی سالم و استاندارد، متناسب با مقام انسانی آنها تاکید شده است اما در ایران پس از مخالفت علی خامنه ای با اجرای سند برای استاندارد سازی زندگی اجتماعی شهروندان اجرای آن به کلی از دستور کار خارج شد.
Subscribe to get the latest posts sent to your email.