https://wp.me/p6xuBy-yFl
حقوق بشر در ایران ـ امروز یکشنبه ۱۸تیر ماه ۱۴۰۲، کارگران بیکار شده از کارخانه تراکتورسازی تبریز، خواستار ابطال دادنامه ۱۷۹ دیوان عدالت اداری برای بازگشت به کار شدند. همچنین، نیروهای شرکتی شاغل در دانشاه علوم پزشکی ایرانشهر از پرداخت نشدن ۳ ماه حقوق معوقه آنها خبر دادند.
به گزارش حقوق بشر در ایران به نقل از ایلنا، امروز یکشنبه ۱۸ تیر ماه ۱۴۰۲ کارگران بیکار شده کارخانه تراکتورسازی تبریز با امضای طومار اینترنتی، خواستار ابطال دادنامه ۱۷۹ برای بازگشت به کار خود شدند.
این کارگران که مدتها قبل در پی تداوم سیاسیتهای غلط کاری و اداری در ساختار کارخانه تراکتورسازی تبریز، کار خود را از دست دادند علت بیکاری خود را وجود دادنامه ۱۷۹ می دانند و در نامه خود خطاب به رئیس دیوان عدالت اداری خواستار ابطال آن شدند.
در این کارزار خطاب به رئیس دیوان عدالت اداری، وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی و نمایندگان مجلس شورای اسلامی آمده است:”از شما درخواست حمایت از بازگشت به کار کارگران اخراج شده تراکتورسازی تبریز که با سابقه بالای ۱۸ سال کار سخت و زیان آور، به علت نداشتن امنیت شغلی و رای دیوان عدالت اداری ۱۷۹ در مورد ابهام قرار دادن تبصره ۲ ماده ۷ قانون کار، از کار بیکار شدهاند را داریم. همه کارگران خواهان لغو رای ۱۷۹ دیوان عدالت اداری در جهت حمایت از امنیت شغلی کارگران هستیم.”
در خبری دیگر به نقل از ایلنا، امروز یکشنبه ۱۸ تیر ماه ۱۴۰۲، جمعی از نیروهای شرکتی دانشگاه علوم پزشکی ایرانشهر واقع در استان سیستان و بلوچستان، نسبت به عدم پرداخت معوقات مزدی ۳ ماهه خود ابراز ناخرسندی کردند.
این کارگران در تشریح وضعیت خود گفتند:“حدود ۱۷۰۰ نفر از پرسنل شرکتی دانشگاه علوم پزشکی ایرانشهر، ۳ماه است که هیچ حقوقی دریافت نکردند و با توجه به اینکه اکثر ما مستاجر هستیم و با دریافت حداقل حقوق نمی توانیم هیچ گونه پس اندازی داشته باشیم و عدم دریافت حقوق همه ما را با مشکلات زیادی مواجه کرده است.”
یکی از این کارگران در ادامه گفت: “علاوه بر پرداخت نشدن حقوق، بیمه درمانی این کارکنان نیز با مشکل روبرو شده که هزینه خدمات درمانی را نیز به صورت آزاد و از جیب خود پرداخت میکنیم.”
براساس اعلام این شهروندان:”پرسنل رسمی این اداره حقوق خود را دریافت کرده و بیمه درمان آنها نیز به موقع پرداخت میشود اما ما نه تنها حداقل حقوق را هم دریافت نکرده ایم هیچ مسئولی هم این موضوع را پیگیری نمیکند.”
فقر و محرومیت از تامین اجتماعی کارگران در حالی رو به گسترش است که در ماده ۲۵ اعلامیه جهانی حقوق بشر، بر حق افراد در برخورداری از تامین اجتماعی مناسب به لحاظ؛ خوراک، مسکن، پوشاک و برخورداری از خدمات حمایتی اجتماعی در مواقع بیکاری، بیماری، نقص اعضا، بیوگی، پیری یا در تمام موارد دیگر تاکید شده است.
همچنین در اهداف سند ۲۰۳۰ یونسکو، به حق افراد در برخورداری از محیط زندگی سالم و استاندارد، متناسب با مقام انسانی آنها تاکید شده است اما در ایران پس از مخالفت علی خامنه ای با اجرای سند برای استاندارد سازی زندگی اجتماعی شهروندان اجرای آن به کلی از دستور کار خارج شد.
Subscribe to get the latest posts sent to your email.

