https://wp.me/p6xuBy-BvA
حقوق بشر در ایران ـ امروز شنبه ۲۵شهریور ماه ۱۴۰۲، ماموران امنیتی، اشکان فهیم، رضا اندیشه، خسرو فتحی، آزاد امینی و ریبوار روشنی را در شهرستانهای مهاباد، دیواندره و سرپل ذهاب را بازداشت کردند.
به گزارش حقوق بشر در ایران، روز پنجشنبه ۲۳ شهریور ماه ۱۴۰۲، اشکان فهیم و رضا اندیشه، اهل شهرستان مهاباد از توابع استان آذرباجان غربی، توسط نیروهای امنیتی، بازداشت و به مکان نامعلومی منتقل شدند.
در این خبر به نقل از یک فرد مطلع عنوان شده که ماموران امنیتی برای بازداشت اشکان فهیم و رضا اندیشه، به منازل آنها مراجعه و سپس آنها را دستگیر کردند.
تا لحظه انتشار این خبر، از دلیل بازداشت و اتهامات مطروحه علیه اشکان فهیم و رضا اندیشه، اطلاعی در دسترس نیست.
در خبری دیگر به نقل از کُردپا، روز جعه ۲۴ شهریور ماه ۱۴۰۲، خسرو فتحی، فرزند: حبیبالله، ساکن شهرستان دیواندره از توابع استان کردستان، توسط نیروهای امنیتی بازداشت شد.
به نقا از یک فرد مطلع:”نیروهای امنیتی آقای فتحی را برای بازجویی به یکی از بازداشتگاههای امنیتی در شهر سنندج مرکز استان کردستان منتقل کردند.”
تا لحظه انتشار این خبر، از دلیل بازداشت و اتهامات مطروحه خسرو فتحی اطلاعی در دسترس نیست.
لازم به اشاره است، حبیب الله فتحی، در تاریخ ۲۸ آبان ماه ۱۴۰۱، در شهرستان دیواندره و در جریان اعتراضات سراسری، بر اثر شلیک نیروهای امنیتی جان خود را از دست داد.
در خبری دیگر به نقل از کُردپا، روز جمعه ۲۴شهریورماه ۱۴۰۲، آزاد امینی، فعال محیط زیست، اهل شهرستان سقز از توابع استان کردستان، از سوی نیروهای امنیتی بازداشت و به مکان نامعلومی منتقل شد.
براساس این گزارش، بازداشت آزاد امینی، توام با یورش نیروهای امنیتی به منزل وی و توام با ضرب و شتم همراه بوده است.
تا لحظه انتشار این خبر، از دلیل بازداشت و اتهامات مطروحه علیه آزاد امینی اطلاعی در دسترس نیست.
در خبری دیگر به نقل از کولبرنیوز، روز جمعه ۲۴ شهریورماه ١۴٠٢، ریبوار روشنی، اهل شهرستان سرپلذهاب از توابع استان کرمانشاه، توسط نیروهای امنیتی در آن شهرستان، بازداشت و به مکان نامعلومی منتقل شد.
بر اساس این گزارش، نیروهای امنیتی با یورش به منزل شخصی ریبوار روشنی، اقدام به بازداشت توام با خشونت وی کردند.
تا لحظه این خبر، از مکان نگهداری، نام نهاد امنیتی دستگیر شده و از رود حقوقی پرونده تشکیل شده بر علیه ریبوار روشنی اطلاعی در دسترس نیست.
اعتراض نسبت به سرکوب و اعمال فشارهای امنیتی و قضایی و فقدان شفافیت قضایی در روند دادرسی به پرونده های متهمان سیاسی ـ امنیتی از جمله مواردی است که در گزارشات دوره ای سازمانهای بین المللی مدافع حقوق بشر در امور ایران به دفعات مد نظر قرار گفته که از جمله آن در تاریخ ۸ فروردین ماه ۱۴۰۲، سازمان عفو بین الملل، در گزارش سالیانه خود اینگونه برخوردها با شهروندان را به شدت محکوم کرد.
اجبار شهروندان به پیروی از یک نوع عقیده خاص به مثابه سرکوب آزادی بیان و اندیشه و ناقض ماده ۱۹ اعلامیه جهانی حقوق بشرو ماده ۱۹ میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسی مصوب ۱۶ دسامبر ۱۹۶۶ است. در این مفاد قانونی بر حق افراد بر انتشار افکار، عقاید، نظریات و دیدگاههای سیاسی و عقیدتی بدون محدودیت مرزی تاکید شده است.
همچنین، برخورداری افراد از حق روند دادرسی عادلانه از جمله حقوق سلب نشدنی است که در ماده ۱۰ اعلامیه جهانی حقوق بشر به آن تاکید شده است.
بازداشت خودسرانه، بلاتکلیف نگه داشتن متهم در بازداشت و ممانعت از دسترسی فرد در دوران بازجویی، بازپرسی و دادرسی به وکیل مورد نظر خود و منع دسترسی به سایر ملزومات در یک فرآیند دادرسی، ناقض ماده ۹ اعلامیه جهانی حقوق بشر و ماده ۹ میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسی مصوب ۱۶ دسامبر ۱۹۶۶ است.
در ماده ۵ از قانون آئین دادرسی کیفری بر اطلاع یافتن متهم در اسرع وقت از اتهامات انتسابی و فراهم کردن حق دسترسی به وکیل و سایر حقوق دفاعی مذکور در قانون تاکید شده است.
Subscribe to get the latest posts sent to your email.

