https://wp.me/p6xuBy-CqQ
حقوق بشر در ایران ـ امروز یکشنبه ۱۶ مهر ماه ۱۴۰۲، فرزاد معظمی گودرزی و صفاعائلی، علسرغم گذشت مدتی قابل توجه از تاریخ دستگیری در بلاتکلیفی بسر می برند.
به گزارش حقوق بشر در ایران، امروز یکشنبه ۱۶ مهر ماه ۱۴۰۲، فرزاد معظمی گودرزی، پسر عمومی رضا معظمی گودرزی از جان باختگان اعتراضات سراسری آبان ۱۳۹۸، علیرغم گذشت بیش از ۱ ماه از تاریخ دستگیری از حقوق اولیه یک متهم محروم و در بلاتکلیفی بسر میبرد.
به نقل از یک فرد مطلع در گفتگو با گزارشگر حقوق بشر در ایران:”علیرغم اینکه بازجویی ها از آقای معظمی گودرزی به اتمام رسیده و او را به بند عمومی در زندان شماره ۲ بروجرد(زندان تیرچه بلوک) منتقل کردند اما هنوز پرونده او برای بازپرسی و تنظیم کیفرخواست ارجاع نشده با احتساب امروز یکشنبه دقیقا ۳۳ روز است که او در بازداشت بسر میبرد.
لازم به اشاره است، فرزاد معظمی گودرزی، در تاریخ ۱۴ شهریور ماه ۱۴۰۲، در شهرستان بروجرد از توابع استان لرستان توسط ماموران امنیتی دستگیر و پس از انتقال به بازداشتگاه اداره اطلاعات در آن شهرستان و طی مراحل بازجویی ها در نهایت به بند عمومی در زندان شماره برجرود(زندان تیرچه بلوک) منتقل شد.
همچنین، رضا معظمی گودرزی، پسرعمومی فرزاد معظمی گودرزی، در تاریخ ۲۶ ابان ماه ۱۳۹۸، در جریان اعتراضات سراسری که بر اثر اصابت گلوله مستقیم شلیک شده از سوی نیروهای امنیتی جان باخت و پیکر و در قبرستان برجرود دفن شد.
در خبری دیگر به نقل از کُردپا، امروز یکشنبه ۱۶ مهر ماه ۱۴۰۲، صفا عائلی، اهل و ساکن شهرستان سقز از توابع استان کردستان، با توجه به گذشت ۳۳ روز از تاریخ دستگیری از حقوق اولیه یک متهم برای تعیین وضعیت، محروم و در بلاتکلیفی بسر می برد.
تداوم بازداشت و بلاتکلیفی صفا عائلی درحالی است که پیگیریهای بسیاری از سوی خانواده او پس از مراجعه آنها به دادسرای عمومی و انقلاب شهرستان سقز و حتی ارگانهای امنیتی در آن شهرستان صورت گرفته اما در پی عدم پاسخگویی صحیح به آنها از وضعیت او اطلاع دقیقی حاصل نشده است.
لازم به اشاره است، صفا عائلی، در تاریخ ۱۴ شهریور ماه ۱۴۰۲، توسط ماموران امنیتی در شهرستان سقز، دستگیر و برای تحقیقات و تشکیل پرونده قضایی به بازداشتگاه مرکزی اداره کل اطلاعات استان کردستان واقع در شهر سنندج مرکز آن استان، منتقل شد.
اعتراض نسبت به سرکوب و اعمال فشارهای امنیتی و قضایی و فقدان شفافیت قضایی در روند دادرسی به پرونده های متهمان سیاسی ـ امنیتی از جمله مواردی هست که در گزارشات دوره ای سازمانهای بین المللی مدافع حقوق بشر در امور ایران به دفعات مد نظر قرار گفته که از جمله آن در تاریخ ۸ فروردین ماه ۱۴۰۲، سازمان عفو بین الملل، در گزارش سالیانه خود اینگونه برخوردها با شهروندان را به شدت محکوم کرد.
سرکوب آزادی بیان و ممانعت از انتشار عقاید و دیدگاههای مختلف در یک جامعه، ناقض ماده ۱۹ اعلامیه جهانی حقوق بشر و ماده ۱۹ میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسی مصوب ۱۶ دسامبر ۱۹۶۶ است. در این مفاد قانونی بر حق افراد بر انتشار افکار، عقاید، نظریات و دیدگاههای سیاسی و عقیدتی بدون محدودیت مرزی تاکید شده است.
بازداشت خودسرانه، بلاتکلیف نگه داشتن متهم در بازداشت و ممانعت از دسترسی فرد در دوران بازجویی، بازپرسی و دادرسی به وکیل مورد نظر خود و منع دسترسی به سایر ملزومات در یک فرآیند دادرسی، ناقض ماده ۹ اعلامیه جهانی حقوق بشر و ماده ۹ میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسی مصوب ۱۶ دسامبر ۱۹۶۶ است.
همچنین برخورداری افراد از حق دادرسی عادلانه توسط قاضی، بازجو و بازپرس بیطرف از جمله حقوقی است که در ماده ۱۰ اعلامیه جهانی حقوق بشر به آن تاکید شده است.
در ماده ۵ از قانون آئین دادرسی کیفری بر اطلاع یافتن متهم در اسرع وقت از اتهامات انتسابی و فراهم کردن حق دسترسی به وکیل و سایر حقوق دفاعی مذکور در قانون تاکید شده است.
Subscribe to get the latest posts sent to your email.

