By حقوق بشر در ایران 
https://wp.me/s6xuBy-a
حقوق بشر در ایران ـ امروز سه شنبه ۲۸شهریور ماه ۱۴۰۲، قاضی شعبه اول دادگاه انقلاب قزوین با صدور دادنامه ای علیرضا رمضانی را به حبس تعزیری، تبعید و منع خروج از کشور محکوم کرد.
به گزارش حقوق بشر در ایران، روز دوشنبه ۲۷ شهریور ماه ۱۴۰۲، علیرضا رمضانی، متولد: ۱۳۶۵، استاد اخراجی دانشگاه، ساکن استان قزوین، توسط قاضی شعبه ۱ دادگاه انقلاب آن استان، در مجموع به ۱ سال و ۱۰ ماه و ۱۶ روز حبس تعزیری، ۲ سال منع خروج از کشور، ۲ سال تبعید به شهرستان نیکشهر از توابع استان سیستان و بلوچستان، محکوم شد.
براساس دادنامه صادره توسط قاضی شعبه ۱ دادگاه انقلاب قزوین؛ علیرضا رمضانی، از بابت اتهام (توهین به رهبری) به تحمل ۱ سال و ۳ ماه حبس تعزیری، به اتهام(فعالیت تبلیغی علیه نظام) به تحمل ۷ ماه ۱۶ روز حبس تعزیری و بعنوان مجازات تکمیلی هم به ۲ سال تبعید به شهرستان نیکشهر از توابع استان سیستان و بلوچستان و ۲ سال منع خروج از کشور محکوم شده است.
به فرض تائید این حکم در شعبه دادگاه تجدیدنظر استان قزوین و اعمال ماده ۱۳۴ مجازات اسلامی( تجمیع جرائم)، تحمل اشد مجازات به میزان ۱ سال و ۳ ماه حبس تعزیری، برای علیرضا رمضانی لازم به اجرا خواهد شد.
لازم به اشاره است، علیرضا رمضانی، در تاریخ ۱۸ تیر ماه ۱۴۰۲، توسط ماموران امنیتی، بازداشت و پس از انتقال به بازداشتگاه اداره اطلاعات استان قزوین و طی مراحل بازجویی ها و تفهیم اتهام، در نهایت به زندان چوبیندر(مرکزی) استان قزوین، منتقل و در تاریخ ۲۹ تیر ماه ۱۴۰۲، با تودیع قرار وثیقه آزاد شد.
با آغاز مراحل دادرسی، علیرضا رمضانی، در تاریخ ۲۹ تیر ماه ۱۴۰۲، به شعبه اول دادگاه انقلاب استان قزوین، احضار و دفاعیات خود را از بابت اتهام (توهین به رهبری) و (فعالیت تبلیغی علیه نظام) به قضای دادگاه ارائه کرده بود.
این شهروند ساکن استان قزوین، پیشتر هم، اویل مهر ماه ۱۴۰۱، در جریان اعتراضات سراسری در استان قزوین توسط نیروهای امنیتی بازداشت و پس از انتقال به بازداشتگاه و طی مراحل بازجویی و تفهیم اتهام به زندان مرکزی (چوبیندر) قزوین منتقل و در تاریخ ۲۱ مهر ماه ۱۴۰۱ با تودیع وثیقه آزاد شد.
با آغاز مراحل دادرسی، در بهار ۱۴۰۲، توسط قاضی شعبه اول دادگاه انقلاب قزوین، محاکمه و اویال خرداد ماه سال جاری، از بابت اتهام (فعالیت تبلیغی علیه نظام) به تحمل ۱ سال حبس تعزیری و پس از آن هم به مدت ۲ سال تبعید اجباری به شهرستان برازجان از توابع استان بوشهر محکوم شده است.
سرکوب آزادی بیان و ممانعت از انتشار عقاید و دیدگاههای مختلف در یک جامعه، ناقض ماده ۱۹ اعلامیه جهانی حقوق بشر و ماده ۱۹ میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسی مصوب ۱۶ دسامبر ۱۹۶۶ است. در این مفاد قانونی بر حق افراد بر انتشار افکار، عقاید، نظریات و دیدگاههای سیاسی و عقیدتی بدون محدودیت مرزی تاکید شده است.
بازداشت خودسرانه، بلاتکلیف نگه داشتن متهم در بازداشت و ممانعت از دسترسی فرد در دوران بازجویی، بازپرسی و دادرسی به وکیل مورد نظر خود و منع دسترسی به سایر ملزومات در یک فرآیند دادرسی، ناقض ماده ۹ اعلامیه جهانی حقوق بشر و ماده ۹ میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسی مصوب ۱۶ دسامبر ۱۹۶۶ است.
همچنین برخورداری افراد از حق دادرسی عادلانه توسط قاضی، بازجو و بازپرس بیطرف از جمله حقوقی است که در ماده ۱۰ اعلامیه جهانی حقوق بشر به آن تاکید شده است.
در ماده ۵ از قانون آئین دادرسی کیفری بر اطلاع یافتن متهم در اسرع وقت از اتهامات انتسابی و فراهم کردن حق دسترسی به وکیل و سایر حقوق دفاعی مذکور در قانون تاکید شده است.
Subscribe to get the latest posts sent to your email.