بازداشت بهنام ممتازی، شهروند بهایی برای تحمل دوران حبس تعزیری

حقوق بشر در ایران ـ امروز دوشنبه ۲۹ بهمن ماه ۱۴۰۳، بهنام ممتازی، شهروند بهایی، برای تحمل دوران حبس تعزیری خود، دستگیر شد. 

به گزارش حقوق بشر در ایران، امروز دوشنبه ۱۹ بهمن ماه ۱۴۰۳، بهنام ممتازی، شهروند بهایی ساکن استان قزوین، برای سپری کزدن دوران حبس تعزیری، خود دستگیر و به زندان چوبیندر(مرکزی) قزوین، منتقل شد. 

براساس این گزارش، دستگیری بهنام ممتازی، با هدف اجرای حکم حبس تعزیری ۲ سال و ۱ روزه این شهروند بهایی صورت گرفته و او به زندان چوبیندر(مرکزی) استان قزوین منتقل شده است. 

لازم به ذکر است، بهنام ممتازی، در مراحل دادرسی، توسط قاضی شعبه اول دادگاه انقلاب قزوین، از بابت اتهام « فعالیت آموزشی و یا تبلیغی انحرافی مغایر و یا مخل به شرع مقدس اسلام به قصد برهم زدن امنیت کشور» به تحمل ۲ سال و ۱ روز حبس تعزیری و پرداخت ۵۰۰ میلیون ریال جریمه نقدی محکوم شده بود. 

در پی اعتراض و ارجاع حکم صادره بر علیه بهنام ممتازی به شعبه ۶ دادگاه تجدیدنظر استان قزوین، حکم صادره بردوی بر علیه این شهروند بهایی عینا تائید شده بود. 

بهنام ممتازی، در تاریخ ۹ مرداد ماه ۱۴۰۱، توسط نیروهای امنیتی در استان قزوین، دستگیر و پس از تفتیش منزل و توقیف برخی لوازم شخصی اش به بازداشتگاه یکی از نهادهای امنیتی آن استان منتقل و در نهایت به زندان چوبیندر(مرکزی) قزوین منتقل و در تاریخ ۲۰ مرداد ماه ۱۴۰۱ با تودیع وثیقه آزاد شده بود. 

بر اساس منابع غیررسمی در ایران بیش از سیصد هزار نفر بهایی وجود دارد اما قانون اساسی ایران فقط اسلام، مسیحیت، یهودیت و زرتشتی گری را به رسمیت شناخته و مذهب بهاییان را به رسمیت نمی‌شناسد. به همین دلیل طی سالیان گذشته همواره حقوق بهائیان در ایران به صورت سیستماتیک نقض شده است.

شهروندان بهائی با طبق به بخشنامه شورای عالی انقلاب فرهنگی مصوب ۶ اسفند ۱۳۶۹ از هرگونه حقوق شهروندی محروم هستند و از سوی حکومت جمهوری اسلامی با انواع و اقسام موارد نقض حقوق بشر و اعمال رفتارهای قهرآمیز روبرو هستند.

بازداشت افراد بدون تفهیم اتهام فرد و عدم امکان دسترسی به وکیل برای متهم از جمله موارد ناقض اسناد بین المللی حقوق بشر, ماده ۹ اعلامیه جهانی حقوق بشر و ماده ۹ میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسی مصوب ۱۶ دسامبر ۱۹۶۶ است.

همچنین برخورداری افراد از حق روند دادرسی عادلانه از جمله حقوق سلب نشدنی است که در ماده ۱۰ اعلامیه جهانی حقوق بشر به آن تاکید شده است.

اعتراف گیری توام با ارعاب و تهدید، ناقض در ماده ۵ اعلامیه جهانی حقوق بشر و ماده ۷ میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسی و مصداق بارز شکنجه است.

سرکوب بهائیان ایران ناقض ماده ۲، ۱۸ و ۱۹ اعلامیه جهانی حقوق بشر و ماده ۱۸ میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسی است که بر حق افراد بر انجام مناسک مذهبی و تبلیغات و انجام آموزشهای مذهبی چه بصورت جمعی و چه بصورت خصوصی تاکید می کند. 

Please follow and like us: