گزارش تفسیری از دستگیری یک شهروند در مشگین شهر

حقوق بشر در ایران ـ امروز پنجشنبه ۳۰اسفند ماه ۱۴۰۳، یک شهروند ساکن شهرستان مشگین شهر توسط نیروهای امنیتی، دستگیر شد. 

به گزارش حقوق بشر در ایران به نقل از تسنیم، روز چهارشنبه ۲۹ اسفند ماه ۱۴۰۳، بابک نونهال، دادستان عمومی و انقلاب شهرستان مشگین‌شهر، از دستگیری یک فعال فضای مجازی در آن شهرستان، توسط ماموران اطلاعات سپاه پاسداران، خبر داد. این اقدام در حالی صورت گرفته که مقام‌های قضایی و امنیتی جمهوری اسلامی، هیچ مستنداتی برای اثبات این ادعاها ارائه نکرده‌اند. رویکردی که پیش‌تر نیز بارها برای سرکوب فعالان رسانه‌ای، فرهنگی و سیاسی به کار گرفته شده است.

وی در تشریح این خبر مدعی شد:”این فرد «یکی از عناصر تجزیه‌طلب» بوده که در بستر فضای مجازی با جریانات و محافل تجزیه طلب خارج از کشور در ارتباط بوده است.” 

وی در ادامه نیز بدون اشاره به هویت این متهم، اتهامات منتسب شده به این شهروند را «اقدام به تشویش اذهان عمومی از طریق تولید محتوای تجزیه طلبی»، «توهین به مقدسات اسلامی در فضای مجازی» و «تبلیغ به نفع گروه‌ها و سازمان‌های مخالف نظام» عنوان کرد. 

بابک نونهال، در خاتمه نیز از انتقال این شهروند زندان خبر داد. 

اتهام‌های کلیشه‌ای؛ ابزار همیشگی سرکوب در جمهوری اسلامی

در بیانیه‌ی بابک نونهال، دادستان مشگین‌شهر، چندین اتهام رایج و کلیشه‌ای ذکر شده که معمولاً علیه روزنامه‌نگاران، فعالان مدنی و منتقدان حکومت ایران استفاده می‌شود. این اتهامات عبارتند از:
۱. تشویش اذهان عمومی
• اصطلاحی مبهم که در ایران، برای ساکت کردن هرگونه انتقاد از حکومت استفاده می‌شود. هر نوع انتشار اطلاعاتی که به مذاق حکومت خوش نیاید، می‌تواند تحت این عنوان جرم‌انگاری شود.
۲. همکاری با جریانات تجزیه‌طلب
• جمهوری اسلامی هرگونه مطالبه‌ی حقوق اقوام و اقلیت‌های ملی را به «تجزیه‌طلبی» نسبت می‌دهد، تا اعتراضات را امنیتی جلوه داده و مخالفان را سرکوب کند.
۳. توهین به مقدسات و ارزش‌های اسلامی
• یکی از رایج‌ترین ابزارهای سرکوب که بهانه‌ای برای سرکوب روشنفکران، نویسندگان، و کنشگران سیاسی و اجتماعی است. در نبود آزادی عقیده، هرگونه انتقاد از سیاست‌های حکومت یا حتی قرائت رسمی از دین، می‌تواند به این اتهام ختم شود.
۴. تبلیغ علیه نظام
• این اتهام، همواره علیه مخالفان، منتقدان و حتی شهروندان عادی که مطالب انتقادی در فضای مجازی منتشر می‌کنند، به کار گرفته شده است.

حقوق بین‌الملل و نقض آشکار اصول بنیادین حقوق بشر

بازداشت این شهروند بدون ارائه‌ی مستندات و بدون محاکمه‌ی عادلانه، ناقض تعهدات بین‌المللی ایران در زمینه‌ی حقوق بشر است. جمهوری اسلامی عضو چندین معاهده‌ی بین‌المللی است که طبق آن‌ها موظف به رعایت حقوق شهروندان خود بوده، اما بارها این تعهدات را نقض کرده است.

۱. نقض ماده ۱۹ میثاق بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی (ICCPR)
• ماده ۱۹ این میثاق، که ایران از امضاکنندگان آن است، حق آزادی بیان را برای تمامی افراد تضمین می‌کند. جمهوری اسلامی با بازداشت خودسرانه‌ی شهروندان به‌دلیل اظهارنظر در فضای مجازی، آشکارا این اصل را نقض می‌کند.

۲. نقض ماده ۹ اعلامیه‌ی جهانی حقوق بشر
• این ماده تأکید می‌کند که هیچ‌کس نباید به‌طور خودسرانه بازداشت یا تبعید شود. اما در ایران، دستگیری بدون ارائه‌ی شواهد، بدون محاکمه‌ی عادلانه و بدون دسترسی به وکیل، یک امر رایج است.

۳. نقض ماده ۱۸ میثاق بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی
• این ماده، حق آزادی عقیده و دین را برای هر فرد تضمین می‌کند. اما جمهوری اسلامی با اتهام «توهین به مقدسات» علیه منتقدان، این اصل را آشکارا زیر پا می‌گذارد.

۴. نقض کنوانسیون علیه شکنجه و سایر رفتارهای غیرانسانی
• بسیاری از زندانیان عقیدتی و سیاسی در ایران تحت شکنجه و بازجویی‌های سخت قرار می‌گیرند تا اعترافات اجباری از آن‌ها گرفته شود. این موضوع، یکی از مهم‌ترین مصادیق نقض کنوانسیون منع شکنجه است که جمهوری اسلامی بارها مرتکب آن شده است.

سرکوب رسانه‌ها و فعالان؛ کنترل افکار عمومی با سرکوب فیزیکی

این بازداشت، تنها نمونه‌ای از سرکوب گسترده‌ی آزادی‌های مدنی در ایران است. جمهوری اسلامی، برای کنترل افکار عمومی، همواره از ابزارهای سرکوب فیزیکی، بازداشت و ایجاد فضای رعب و وحشت استفاده کرده است.
• افزایش فشار بر فعالان فضای مجازی
• در سال‌های اخیر، ده‌ها روزنامه‌نگار، فعال رسانه‌ای و کاربران شبکه‌های اجتماعی به‌دلیل انتقاد از حکومت بازداشت شده‌اند.
• سرکوب سازمان‌یافته در استان‌های قومیتی
• اقوام و اقلیت‌های ملی، به‌ویژه در استان‌هایی مانند کردستان، سیستان و بلوچستان، خوزستان و آذربایجان، همواره هدف سیاست‌های سرکوبگرانه جمهوری اسلامی بوده‌اند.
• کنترل اینترنت و فیلترینگ گسترده
• مسدودسازی رسانه‌های مستقل، کنترل اینترنت و فیلترینگ گسترده، بخش دیگری از این پروژه‌ی سرکوب است که حکومت ایران برای خاموش کردن صدای مخالفان از آن بهره می‌برد.

پیامدهای بین‌المللی این سرکوب‌ها؛ جمهوری اسلامی در آستانه‌ی انزوا

بازداشت‌های خودسرانه و نقض حقوق بشر، به تشدید انزوای بین‌المللی جمهوری اسلامی منجر شده است. کشورهای غربی، اتحادیه‌ی اروپا و سازمان ملل، بارها نقض گسترده‌ی حقوق بشر در ایران را محکوم کرده‌اند و اقداماتی را برای فشار بر حکومت ایران در نظر گرفته‌اند:
۱. تحریم‌های حقوق بشری

• ایالات متحده و اتحادیه‌ی اروپا چندین مقام قضایی و امنیتی جمهوری اسلامی را به‌دلیل سرکوب مخالفان و بازداشت‌های غیرقانونی، تحریم کرده‌اند.

۲. افزایش فشار از سوی نهادهای بین‌المللی

• سازمان ملل و سازمان‌های حقوق بشری بارها از ایران خواسته‌اند که بازداشت‌های خودسرانه را متوقف کرده و زندانیان سیاسی را آزاد کند.

۳. طرح پرونده‌های حقوق بشری در دادگاه‌های بین‌المللی

• برخی کشورها، با استناد به اصل صلاحیت قضایی جهانی، پرونده‌هایی را علیه مقامات جمهوری اسلامی باز کرده‌اند که در آینده می‌تواند منجر به پیگرد قانونی آنان شود.

تداوم سرکوب، اما مقاومت ادامه دارد

بازداشت این شهروند در مشگین‌شهر، بار دیگر نشان داد که جمهوری اسلامی نه‌تنها کوچک‌ترین صدای مخالفی را تحمل نمی‌کند، بلکه به سرکوب فزاینده آزادی بیان ادامه می‌دهد.

اما مردم ایران، جامعه‌ی بین‌المللی و فعالان حقوق بشر در برابر این سرکوب سکوت نخواهند کرد. تاریخ نشان داده است که هیچ حکومتی با سرکوب و خفقان، قادر به بقای طولانی‌مدت نخواهد بود.

آزادی، اگرچه به بند کشیده شود، اما روزی از پس زنجیرها طلوع خواهد کرد. 

Please follow and like us: