By حقوق بشر در ایران 
https://wp.me/p6xuBy-UuT
حقوق بشر در ایران ـ امروز پنجشنبه ۶شهریورماه ۱۴۰۴، کیهان مقصودی، شهروند بهایی با وضعیت بلاتکلیف در بازداشت موقت بسر می برد.
به گزارش حقوق بشر در ایران، روز جمعه ۳۰ خرداد ماه ۱۴۰۴، کیهان مقصودی، متولد: ۱۳۵۵، عکاس و فیلمبردار، شهروند بهایی و ساکن شهر ارومیه مرکز استان آذربایجان غربی، توسط نیروهای امنیتی در آن شهر، بازداشت و علیرغم گذشت بیش از ۲ ماه از تاریخ دستگیری و طی مراحل بازجویی ها با وضعیت بلاتکلیف در بازداشت موقت بسر می برد.
مهسا مقصودی، خواهر کیهان مقصودی، در گفتگو با گزارشگر حقوق بشر در ایران، تشریح کرد:”از زمان بازداشت تا به امروز، برادر من از حق دسترسی به وکیل مورد نظر خود به پرونده اش، محروم بوده و ما هم از مصادیق حقوقی اتهامات، بی خبر هستیم و با توجه به این وضعیت نگرانی همه اعضای خانواده دو چندان شده و از سوی دیگر طولانی شدن دوران بازداشت موقت، عدم پاسخگویی صحیحی مسئولان قضایی و وضعیت جاری ایران، ما را به شدت نگران کرده است.”
خواهر کیهان مقصودی در خصوص چگونگی بازداشت برادرش، تشریح کرد:”در دوران جنگ ۱۲ روزه ایران و اسرائیل، ماموران، با یورش به محل کسب کیهان، وی را در شهر ارومیه، دستگیر و به بازداشتگاه منتقل کرده بودند و پس از مدتی که دوران بازجویی ها به اتمام رسید برادرم را به زندان مرکزی ارومیه، منتقل کردند اما اخیرا، برای بازجویی های بیشتر از زندان ارومیه به بازداشتگاه مرکزی ضابط امنیتی پرونده اش، منتقل شده است.”
دستگیری و پرونده سازی قضایی بر علیه کیهان مقصودی، بعنوان یک شهروند بهایی با ملیت ایرانی، پس از آن صورت گرفته که در تاریخ ۲۸ خرداد ماه ۱۴۰۴، همزمان با گسترش درگیری نظامی بین دو کشور ایران و اسرائیل، کانال خبری رجا نیوز ـ وابسته به سپاه پاسداران، پیکان حمله خود را به سمت شهروندان بهایی ایران، نشانه گرفته و این دسته شهروندان را فقط به علت«اعتقاد به دیانت بهایی» و «قرارگرفتن بیت العدل در بندر حیفا واقع در اسرائیل» متهم به «جاسوسی برای اسرائیل» کرده بود.
بهاییان ایران، نماد میلیونها انسانی هستند که در جمهوری اسلامی، نه بهخاطر کاری که کردهاند، بلکه بهخاطر آنچه هستند، مجازات میشوند. بازداشت او، بخشی از پروژهای گسترده برای حذف تدریجی اقلیتهای دینی و خاموشکردن صدای تکثر و تنوع فرهنگی ایران است.
جمهوری اسلامی با چنین اقداماتی نهتنها چهرهای سرکوبگر از خود بهجا میگذارد، بلکه در حال از بین بردن پایههای مشروعیتیست که سالها ادعای تکیه بر آن را داشته: عدالت، قانون، و مردم است.
اگر جامعه جهانی، نهادهای مستقل حقوق بشر و مردم ایران، در برابر چنین ظلمهایی ساکت بمانند، سکوتشان بهزودی پژواک سرکوبی خواهد شد که دیگر فقط متوجه اقلیتها نخواهد بود.
Subscribe to get the latest posts sent to your email.