افشین بایمانی، زندانی سیاسی بدون تکمیل دوره درمان بازداشت شد

حقوق بشر در ایران  – امروز پنجشنبه ۳۰آذر ماه ۱۴۰۲، افشین بایمانی، زندانی سیاسی در حال سپری کردن دوران حبس تعزیری خود است. 

به گزارش حقوق بشر در ایران، امروز پنجشنبه ۳۰ آذر ماه ۱۴۰۲، افشین بایمانی، زندانی سیاسی، در حالی که برای انجام کارهای درمانی خود به مرخصی اعزام شده بود و در استان اصفهان بسر می برد، با دستور رئیس شعبه ۱ اجرای احکام دادسرای ناحیه ۳۳ تهران واقع در زندان اوین، توسط ماموران نیروی انتظامی در استان اصفهان، بازداشت و به زندان اسد آباد شهرستان مبارکه، منتقل شد. افشین بایمانی، از سال ۱۳۷۹، در زندان بسر می برد و در مراحل دادرسی ابتدا به اعدام محکوم شد و پس چند سال حکم وی به حبس ابد تغییر کرد. 

به نقل از یک فرد نزدیک به خانواده این زندانی سیاسی در گفتگو با گزارشگر حقوق بشر در ایران:”با توجه به بیماریها متعددی که افشین بایمانی از آنها در رنج است اواخر آبان ماه ۱۴۰۲، با تودیع وثیقه ای به مبلغ ۱۰ میلیارد تومان ـ سند ملکی، از زندان قزلحصار کرج، به مرخصی اعزام شد اما در اقدامی نامعقول و بدون اطلاع قبلی، امروز پنجشنبه با صدور اجرائیه ای بنا به دستور رئیس اجرای احکام دادسرای ناحیه ۳۳ تهران، توسط ماموران نیروی انتظامی، در اصفهان، بازداشت و به زندان اسدآباد واقع در شهرستان مبارکه منتقل شد. این بازداشت در حالی صورت گرفته که افشین، با تائید الیاسی و نیری ـ دوتن از قضات شعبه اجرای احکام دادسرای ناحیه ۳۳ تهران، به مرخصی اعزام شد و برای تاریخ ۳ دی ماه ۱۴۰۲ نوبتی را برای انجام عمل بالن قلب به علت گرفتگی رگ، گرفته بود.” 

حقوق بشر در ایران، در تاریخ ۶ مهر ماه ۱۴۰۲، با انتشار گزارشی، نسبت به تداوم محرومیت افشین بایمانی، از حق درمان و بر اثز بیماری سکته قلبی اطلاع رسانی کرده بود. 

این زندانی سیاسی، چندی پیش از تعطیلی زندانی رجایی شهر کرج به اندرزگاه ۸ زندان اوین، منتقل شده بود اما در تاریخ ۱۲ شهریور ماه ۱۴۰۲، به همراه ۱۴ زندانی سیاسی دیگر، از زندان اوین خارج و توام با ضرب و شتم به واحد ۳ زندان قزلحصار منتقل شدند و تداوم نگهداری آنها در بدور از شان و مقام انسانی آنها در میان زندانیان غیر سیاسی و متهم به قتل عمد، سرقت مسلحانه و سایر جرائم خش، بدون رعایت اصل تفکیک جرائم در این زندان، بازتاب رسانه ای گسترده ای پیدا کرده است. 

لازم به اشاره است، در بهمن ماه سال ۱۳۹۷، شعبه ۲۲ دادگاه انقلاب تهران حکم مصادره حساب بانکی دختر افشین بایمانی که در زمان بازداشت پدرش ۶ ماه داشت صادر کرده بود و در ادامه نیز در تاریخ ۱۰ خرداد ماه ۱۳۹۹، ماموران (ستاد اجرائی فرمان امام) برای اجرای بخش دیگری از حکم قضایی صادر شده بر علیه افشین بایمانی، زمین متعلق وی را که در شهرستان رامهرمز از توابع استان خوزستان واقع شده بود را توقیف کردند.

افشین بایمانی، در تاریخ ۱۵ شهریور ۱۳۷۹، به اتهام کمک به فرار برادرش ـ مهدی بایمانی  ـ فعال سیاسی که متهم به عضویت و فعالیت در سازمان مجاهدین خلق بود به همراه همسر و فرزندانش بازداشت و برای تشکیل پرونده قضایی به سلول انفرادی در بند ۲۰۹ وزارت اطلاعات واقع در زندان اوین، منتقل و چندین ماه در بلاتکلفی بسر بردند و پس از اتمام بازجوئی ها و آغاز مراحل دادرسی، پرونده افشین بایمانی، توسط شعبه دادگاه انقلاب تهران از بابت اتهام (ارتباط با مجاهدین خلق) بررسی و حکم اعدام وی صادر شد و این حکم پس از ارجاع پرونده به دادگاه تجدید نظر استان تهران هم تائید شد اما پس از ۶ سال حکم او با یک درجه تخفیف در مجازات به حبس ابد تقلیل پیدا کرد.

ابن زندانی سیاسی، در تاریخ ۸ مرداد ماه ۱۳۹۰، پس از نوشتن شکایت‌نامه به احمد شهید ـ گزارشگر وقت ویژه سازمان ملل متحد در امور ایران، تحت فشار مضاعف قرار گرفت و اعتصاب غذا کرده بود.

پیشتر هم اواسط آبان ۱۳۹۳، زمانی که افشین بایمانی زندان رجایی شهر کرج بسر میبرد به صورت غیررسمی مسئولان آن زندان به وی اطلاع داده بودند که پرونده ای جدید با اتهامات (توهین به مقدسات) و (توهین به رهبری) از بابت پرونده ای جدید برای وی تشکیل شده بود. 

این زندانی سیاسی در ۲۸ دی ۱۳۹۳ به طور ناگهانی، به بند ۷ سپاه مستقر در زندان رجائی شهر کرج منتقل و پس از  تحمل ۴۱ روز سلول انفرادی و شکنجه به بند ۴ سالن ۱۲ این زندان منتقل شده بود. 

وی همراه با دیگر زندانیان سیاسی زندان رجایی شهر در مرداد ماه سال ۱۳۹۶ با ضرب و شتم به سالن فوق امنیتی ۱۰ این زندان منتقل شدند. او و دیگر همبندها در اعتراض به این انتقال ناگهانی اعتصاب غذا کردندو اعتراض خود را تا ۴۰ روز ادامه دادند که بازتابها و حمایتهای بین المللی و داخلی بسیاری را به همراه داشت.

زندانیان سیاسی محبوس در زندانهای ایران، با کلکسیونی از موارد گسترده نقض حقوق بشر، دست و پنجه نرم میکنند. از یک سو محرومیت آنها از حق دادرسی عادلانه که ناقض ماده ۱۰ اعلامیه جهانی حقوق بشر است و از سوی دیگر بیماریها و آسیب های جسمی و روحی گوناگون که اکثر این بیماریها از زمانی که این افراد در زندان محبوس شدند با آنها دست به گربیان هستند و از سوی دیگر هم پرونده سازی های گسترده که مسئولان قضائی و امنیتی در زندانهای ایران از آن بعنوان یک اهرم فشار برای سرکوب و ارعاب بر علیه زندانیان سیاسی و امنیتی استفاده می کنند.

Please follow and like us: