سروش ایقانی شهروند بهایی بازداشت شد

حقوق بشر در ایران ـ امروز دوشنبه ۲۵دی ماه ۱۴۰۲، سروس ایقانی، شهروند بهایی برای تحمل حبس تعزیری خود بازداشت شد. 

به گزارش حقوق بشر در ایران، روز یکشنبه ۲۴ دی ماه ۱۴۰۲، سروش ایقانی، شهروند بهایی ساکن شهر شیراز مرکز استان فارس، برای سپری کردن دوران حبس تعزیری ۶ ماهه خود بازداشت و به زندان عادل آباد(مرکزی) شیراز، منتقل شد. 

یک فرد نزدیک به خانواده این شهروند بهایی، به گزارشگر حقوق بشر در ایران گفت:”بازداشت سروش ایقانی پس از آن صورت گرفت که برای سپری کردن دوران حبس تعزیری ۶ ماهه خود به شعبه اجرای احکام دادسرای عمومی و انقلاب شیراز، احضار شده بود.” 

لازم به اشاره است، سروش ایقانی، در تاریخ ۷ مهر ماه ۱۳۹۵، به همراه جمعی از شهرود بهایی در شهر شیراز توسط نیروهای امنیتی، بازداشت و پس از انتقال به بازداشتگاه اداره اطلاعات شیراز موسوم به پلاک ۱۰۰ و طی مراحل بازجویی ها و تفهیم اتهام به زندان عادل آباد شیراز، منتقل و در تاریخ ۱۵ آبان ماه ۱۳۹۵، با تودیع قرار وثیقه آزاد شد. 

با آغاز مراحل دادرسی، سروش ایقانی، در تاریخ ۲۶ خرداد ماه ۱۴۰۱، برای محاکمه در دادگاه حاضر شد اما در پی اعلام نق در تحقیقات قضایی پرونده این شهروند بهایی به دادسرای عمومی و انقلاب عودت شد و پس از رفع نقص، سروش ایقانی، به همراه سایر افراد هم پرونده خود در تاریخ ۱۴ مهر ماه ۱۳۹۹، در جلسه دوم و در تاریخ ۲۸ اردیبهشت ماه ۱۴۰۱، هم در سومین جلسه  دادگاه خود محاکمه و در تاریخ ۱۴ مهر ماه ۱۳۹۹، توسط قاضی محمود ساداتی ـ رئیس شعبه اول دادگاه انقلاب شیراز، از بابت اتهام (فعالیت تبلیغی علیه نظام) و (اقدام علیه امنیت ملی) محاکمه و به تحمل ۲ سال حبس تعزیری، ۲ سال منع خروج از کشور، دو سال تبعید به شهرستان مهریز یزد محکوم شده بود. 

پس از اعلام اعتراض و ارجاع پرونده سروش ایقانی به شعبه ۳۷ دادگاه تجدیدنظر استان فارس، حکم حبس تعزیری وی از ۲ سال به ۶ ماه حبس تعزیری کاهش پیدا کرد. 

شهروندان بهائی با طبق به بخشنامه شورای عالی انقلاب فرهنگی مصوب ۶ اسفند ۱۳۶۹ از هرگونه حقوق شهروندی محروم هستند و از سوی حکومت جمهوری اسلامی با انواع و اقسام موارد نقض حقوق بشر و اعمال رفتارهای قهرآمیز روبرو هستند.

در تاریخ ۱ شهریور ماه ۱۴۰۱، سازمان عفو بین الملل با انتشار درخواست اقدام فوری ضمن محکم کردن سرکوب و اعمال فشارهای امنیتی و اجتماعی بر جامعه بهائی ایران به عات باورهای مذهبی این شهروندان خواستار پایان دادن به سرکوب بهائیان ایران شد.

همچنین، در تاریخ ۳۰ تیر ماه ۱۴۰۱، جامعه جهانی بهائی با انتشار بیانیه ای نسبت به افزایش فشارهای امنیتی و موج گسترده بازداشت، سرکوب محرومیت بهائیان ایران از حقوق شهروندی شان در ایران هشدار داده بود.

سرکوب اقلیت‌های مذهبی ناقض ماده ۲، ۱۸ و ۱۹ اعلامیه جهانی حقوق بشر و ماده ۱۸ میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسی است که بر حق افراد بر انجام مناسک مذهبی و تبلیغات و انجام آموزشهای مذهبی چه بصورت جمعی و چه بصورت خصوصی تاکید می کند.

بازداشت افراد بدون تفهیم اتهام فرد و عدم امکان دسترسی به وکیل برای متهم از جمله موارد ناقض اسناد بین المللی حقوق بشر, ماده ۹ اعلامیه جهانی حقوق بشر و ماده ۹ میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسی مصوب ۱۶ دسامبر ۱۹۶۶ است.

همچنین برخورداری افراد از حق روند دادرسی عادلانه از جمله حقوق سلب نشدنی است که در ماده ۱۰ اعلامیه جهانی حقوق بشر به آن تاکید شده است.

اعتراف گیری توام با ارعاب و تهدید، ناقض در ماده ۵ اعلامیه جهانی حقوق بشر و ماده ۷ میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسی و مصداق بارز شکنجه است.

Please follow and like us: