https://wp.me/p6xuBy-VqB
حقوق بشر در ایران ـ امروز جمعه ۱۱مهرماه ۱۴۰۴، انیسا فنائیان، زندانی عقیدتی و شهروند بهایی در پی پذیزیش درخواست اعاده دادرسی آزاد شد.
به گزارش حقوق بشر در ایران، روز پنجشنبه ۱۰ مهرماه ۱۴۰۴، انیسا فنائیان، شهروند بهائی و زندانی عقیدتی محبوس در زندان مرکزی استان سمنان، پس از تائید درخواست اعاده دادرسی با تودیع قرار وثیقه آزاد شد.
براساس این گزارش، آزادی انیسا فنائیان، در پی تائید درخواست اعاده دادرسی به حکم حبس تعزیری قطعی وی و با تودیع قرار وثیقه از زندان مرکزی سمنان صورت گرفته است.
همچنین، پرونده قضایی این شهروند بهایی، از سوی قضات شعبه دیوان عالی کشور، به شغبه هم عرض با شعبه بدوی صادر کننده حکم وی ارجاع شده است.
این شهروند بهایی، از تاریخ ۲۱ اسفندماه ۱۴۰۳، برای سپری کردن دوران حبس تعزیری ۷ ساله خود، دستگیر و زندان مرکزی سمنان، منتقل شده بود.
جلسه اول دادگاه رسیدگی به اتهامات آنیسا فنائیان، در تاریخ ۶ دی ماه ۱۴۰۲ و دومین جلسه محاکمه این شهروند بهایی هم در تاریخ ۱۶ بهمن ماه ۱۴۰۲، توسط قاضی علی ایثاری در شعبه اول دادگاه انقلاب سمنان برگزار شده بود و این شهروند بهایی، از بابت اتهام «تشکیل گروه و دسته به قصد برهم زدن امنیت کشور» و «فعالیت تبلیغی علیه نظام» در مجموع به تحمل ۱۶ سال حبس تعزیری، پرداخت ۵۰۰ میلیون ریال جزای نقدی و ۱۵ سال محرومیت از حقوق اجتماعی درجه ۵ و همچنین به ۲ سال منع عضویت در احزاب، گروهها و دسته جات اجتماعی، سیاسی و فرهنگی محکوم شد.
در پی اعتراض و ارجاع پرونده انیسا فنائیان به شعبه ۷ دادگاه تجدیدنظر استان سمنان، این شهروند بهایی، در آذر ماه ۱۴۰۳، توسط قاضی جواد رئیسی و مستشار شعبه مذکوری ـ علی مومنی از بابت اتهام «تشکیل گروه با هدف برهم زدن امنیت کشور» به تحمل ۷ سال حبس تعزیری و به اتهام «فعالیت تبلیغی علیه نظام» هم به تحمل ۱ سال حبس تعزیری محکوم شده بود. با اعمال ماده ۱۳۴(تجمیع جرائم) قانون مجازات اسلامی، تحمل اشد مجازات به میزان ۷ سال حبس تعزیری برای انیسا فنائیان لازم به اجرا شده است.
آنیسا فنائیان، در تاریخ ۴ آذر ماه ۱۴۰۲، پس از احضار به شعبه بازپرسی در دادسرای عمومی و انقلاب سمنان، دفاعیات آخر خود پیش از تنظیم کیفرخواست را به بازپرس شعبه مذکور ارائه و در نهایت پرونده این شهروند بهایی برای تعیین شعبه و تاریخ دادرسی به دادگاه انقلاب سمنان ارجاع شده بود.
این شهروند بهایی، در تاریخ ۳۰ مرداد ماه ۱۴۰۲، توسط ماموران اداره اطلاعات استان سمنان، دستگیر و برای تشکیل پرونده به بازداشتگاه آن نهاد امنیتی منتقل و پس از اتمام بازجویی ها و تفهیم اتهام به زندان سمنان منتقل گردید و در تاریخ ۶ شهریور ماه ۱۴۰۲، با تودیع قرار وثیقه ای به مبلغ ۱ میلیارد آزاد شد.
وضعیت حقوق شهروندی بهاییان در ایران همواره یکی از مصادیق بارز نقض حقوق بشر و تبعیض سازمانیافته به شمار میآید. در مقایسه با اسناد بینالمللی حقوق بشر، موارد زیر قابل بررسی است:
۱. حق آزادی دین و مذهب
-
اعلامیه جهانی حقوق بشر (ماده ۱۸) و میثاق بینالمللی حقوق مدنی و سیاسی (ماده ۱۸): هر فرد حق دارد از آزادی اندیشه، وجدان و مذهب برخوردار باشد و بتواند دین یا عقیدهی خود را آزادانه تغییر دهد یا ابراز کند.
-
ایران: آیین بهایی بهطور رسمی بهعنوان دین به رسمیت شناخته نمیشود و پیروان آن از حقوق شهروندی برابر با مسلمانان، مسیحیان، یهودیان و زرتشتیان محروماند.
۲. حق آموزش و تحصیل
-
اعلامیه جهانی حقوق بشر (ماده ۲۶): آموزش حق همگان است.
-
ایران: بهاییان از ورود به دانشگاهها محروم میشوند و در صورت شناسایی عقیدهشان از سیستم آموزشی اخراج میگردند. ایجاد «دانشگاه بهاییان» (BIHE) نیز بارها مورد حمله امنیتی قرار گرفته است.
۳. حق کار و معیشت
-
میثاق حقوق اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی (ماده ۶ و ۷): حق کار و برخورداری از شرایط عادلانه و رضایتبخش تضمین شده است.
-
ایران: بهاییان از استخدام در بخشهای دولتی محروماند و در بخش خصوصی نیز اغلب با فشارهای امنیتی مواجه میشوند. کسبوکار بسیاری از آنان پلمب یا تعطیل شده است.
۴. حق مشارکت اجتماعی و سیاسی
-
اعلامیه جهانی حقوق بشر (ماده ۲۱): هر فرد حق دارد در اداره امور عمومی کشور خود مشارکت کند.
-
ایران: بهاییان از نامزدی در انتخابات، عضویت در شوراها یا نهادهای تصمیمگیری و حتی از داشتن تشکلهای مدنی مستقل محروماند.
۵. حق امنیت شخصی و دادرسی عادلانه
-
میثاق حقوق مدنی و سیاسی (مواد ۹ و ۱۴): هر کس حق دارد از امنیت و دادرسی عادلانه برخوردار باشد.
-
ایران: بهاییان با بازداشتهای خودسرانه، پروندهسازیهای امنیتی و محاکمههای غیرعلنی مواجهاند. بسیاری به اتهاماتی نظیر «تبلیغ علیه نظام» یا «جاسوسی» محکوم میشوند، در حالیکه این اتهامات عموماً مستند قضایی معتبر ندارند.
۶. حق برخورداری از آزادی بیان و تجمع
-
اعلامیه جهانی حقوق بشر (ماده ۱۹ و ۲۰): هر فرد حق آزادی بیان و تشکیل اجتماعات مسالمتآمیز دارد.
-
ایران: بهاییان اجازه برگزاری مراسم مذهبی عمومی، داشتن مراکز عبادی یا انتشار آزادانه کتابها و آموزههای دینی خود را ندارند. بسیاری از اماکن مقدس آنان تخریب یا مصادره شده است.
جمعبندی:
مجموعه این محرومیتها نشان میدهد که وضعیت بهاییان در ایران در تضاد آشکار با اصول بنیادین اعلامیه جهانی حقوق بشر (۱۹۴۸)، میثاق حقوق مدنی و سیاسی (۱۹۶۶) و میثاق حقوق اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی (۱۹۶۶) است. این رفتارها مصداق تبعیض نهادینه، نقض آزادی دین و عقیده و نقض حق برابری شهروندان در برابر قانون به شمار میآید.
Subscribe to get the latest posts sent to your email.

