محکومیت کیوان دهقانی، شهروند بهایی به حبس تعزیری و مجازاتهای تکمیلی

حقوق بشر در ایران ـ امروز جمعه ۱۸مهرماه ۱۴۰۴، کیوان دهقانی، شهروند بهایی به تحمل حبس تعزیری و مجازاتهای تکمیلی محکوم شد. 

به گزارش حقوق بشر در ایران، طی روزهای اخیر، کیوان دهقانی، شهروند بهایی، ساکن استان اصفهان، توسط قاضی شعبه دادگاه انقلاب آن استان، به تحمل ۶ سال حبس تعزیری، دو سال تبعید، پرداخت جزای نقدی و توقیف اموال ضبط شده از وی به هنگام بازداشت اولیه محکوم شد. 

آنیسا دهقانی، خواهر این شهروند بهایی، ضمن اعلام خبر مذکور در صفحه شخصی اش تشریح کرده که جلسه دادرسی به اتهامات کیوان دهقانی در تاریخ ۱۶ مهر ماه ۱۴۰۴، توسط قاضی شعبه دادگاه انقلاب اصفهان، برگزار و این شهروند بهایی، در مجموع به تحمل ۶ سال حبس، دو سال تبعید، پرداخت ۱۶۰ میلیون جزای نقدی، توقیف اموال ضبط شده از وس به هنگام بازداشت اولیه و به ۲ سال محرومیت از حقوق اجتماعی محروم شده است. 

لازم به ذکر است، کیوان دهقانی، در تاریخ ۱۶ تیر ماه ۱۴۰۴، پس از احضار به اداره نظارت و پیگیری وزارت اطلاعات استان اصفهان، تحت بازجویی قرار گرفته و از بابت اعتقاد وی به دیانت بهایی، مورد تفتیش عقیده قرار گرفت و در جریان آن بازجویی گوشی تلفن همراه وی هم توقیف شده بود. 

 کیوان دهقانی، پیشتر هم با پرونده قضایی در شعبه بازپرسی دادسرای عمومی و انقلاب استان اصفهان مواجه شده است. 

وضعیت اجتماعی شهروندان بهایی در ایران

۱. محرومیت از حقوق شهروندی

بهاییان در ایران به‌صورت رسمی از حقوق برابر با سایر شهروندان محروم‌اند، چراکه دین بهایی در قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران به رسمیت شناخته نشده است.

بر اساس اصل سیزدهم قانون اساسی، تنها ادیان زرتشتی، کلیمی و مسیحی به عنوان اقلیت‌های دینی رسمی شناخته می‌شوند؛ بنابراین بهاییان از حقوق اقلیت‌های دینی نیز برخوردار نیستند.

۲. تبعیض در تحصیل و اشتغال

دانشجویان بهایی از ورود به دانشگاه‌ها و مؤسسات آموزش عالی کشور محروم‌اند یا پس از شناسایی مذهب خود از ادامه تحصیل بازمی‌مانند.

در بازار کار، بسیاری از بهاییان با محدودیت‌های اداری و غیررسمی مواجه‌اند. در برخی موارد، واحدهای کسب‌وکار آنان به اتهام «تبلیغ فرقه ضاله» پلمب شده‌اند.

۳. فشارهای اجتماعی و امنیتی

خانه‌به‌خانه بهاییان بارها مورد تفتیش نیروهای امنیتی قرار گرفته است.

رسانه‌های رسمی و دولتی نیز در برخی موارد با تبلیغات منفی و القای اتهامات مذهبی، موجب تشدید تبعیض اجتماعی علیه آنان شده‌اند.

بخش دوم: وضعیت حقوقی و قضایی

۱. بازداشت و محاکمه‌های غیرعادلانه

بهاییان در بسیاری از پرونده‌ها با اتهاماتی چون «اقدام علیه امنیت ملی»، «تبلیغ علیه نظام» و «تشکیل گروه غیرقانونی» روبه‌رو می‌شوند.

روند دادرسی اغلب فاقد شفافیت و رعایت اصول دادرسی عادلانه است؛ از جمله محرومیت از وکیل انتخابی، بازداشت طولانی‌مدت بدون تفهیم اتهام، و فشار برای اعتراف اجباری.

۲. مغایرت با اسناد بین‌المللی حقوق بشر

طبق ماده هجده اعلامیه جهانی حقوق بشر و ماده هجده میثاق بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی، هر فرد حق دارد از آزادی اندیشه، وجدان و مذهب برخوردار باشد، و بتواند دین خود را آزادانه ابراز یا تغییر دهد.

همچنین ماده دو و هفت همان میثاق تبعیض بر اساس دین را ممنوع می‌کند.

سیاست‌ها و رویه‌های قضایی جمهوری اسلامی ایران در قبال بهاییان با این اصول در تعارض آشکار قرار دارد.

۳. محرومیت از حقوق مدنی

بسیاری از بهاییان از حق ثبت ازدواج رسمی، دریافت شناسنامه یا گواهی‌نامه تحصیلی برخوردار نیستند.

در برخی موارد، گورستان‌های بهاییان مورد تخریب یا مصادره قرار گرفته‌اند که نقض آشکار حقوق فرهنگی و انسانی آنان است.

جمع‌بندی

شهروندان بهایی در ایران با تبعیض ساختاری، فشارهای امنیتی و نقض مستمر حقوق بشر مواجه‌اند.

این وضعیت برخلاف تعهدات بین‌المللی ایران به‌ویژه مفاد اعلامیه جهانی حقوق بشر و میثاق بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی است.

در نتیجه، می‌توان گفت که وضعیت اجتماعی و قضایی بهاییان در ایران نمونه‌ای از تبعیض دینی سیستماتیک است که نیازمند اصلاحات قانونی، فرهنگی و قضایی عمیق می‌باشد.

Please follow and like us: