شاهین وصاف به اعدام محکوم شد

حقوق بشر در ایران  – امروز پنجشنبه ۳ اسفند ماه ۱۴۰۲، شاهین وصاف توسط قاضی دادگاه انقلاب ارومیه به اعدام محکوم شد. 

به گزارش حقوق بشر در ایران به نقل از کُردپا، مهر ماه ۱۴۰۲، شاهین وصاف، متولد: ۱۳۷۷، متهم امنیتی محبوس در زندان مرکزی ارومیه در استان آذربایجان غربی، توسط قاضی شعبه ۳ دادگاه انقلاب ارومیه از بابت اتهام (جاسوسی برای اسرائیل) به اعدام محکوم شده است. 

براساس این حکم که در مهر ماه ۱۴۰۲، به شاهین وصاف ابلاغ شده وی به (جاسوسی برای اسرائیل) متهم به اعدام محکوم و دادنامه صادره در زندان مرکزی ارومیه به وی ابلاغ شده است. 

لازم به اشاره است، ساهین وصاف، در تاریخ ۳۰ شهریور ماه ۱۴۰۲، توسط ماموران امنیتی در منزل خود واقع در استان آذربایجان غربی، دستگیر و پس از انتقال به بازداشتگاه مرکزی یکی از نهادهای امنیتی در آن استان و طی مراحل بازجویی ها در حالی که از حق دسترسی به وکیل و سایر حقوق یک متهم محروم بود توسط بازپرس شعبه دادسرای عمومی و انقلاب ارومیه، تفهیم اتهام شد. 

با آغاز مراحل دادرسی، شاهین وصاف، توسط قاضی شعبه ۳دادگاه انقلاب ارومیه محاکمه شده بود. 

در این گزارش، به شرح بیشتری در خصوص روند حقوقی پرونده و محکومیت شاهین وصاف به اعدام، اشاره ای نشده است. 

در ماده ۵ از قانون آئین دادرسی کیفری بر اطلاع یافتن متهم در اسرع وقت از اتهامات انتسابی و فراهم کردن حق دسترسی به وکیل و سایر حقوق دفاعی مذکور در قانون نیز مورد تاکید قرار گرفته است.

هر چند جرم جاسوسی از منظر حقوق بشر کاملا مردود است اما ارگانهای امنیتی ایران، در سال‌های اخیر، بسیاری از شهروندان را با اتهاماتی مرتبط با جاسوسی، همکاری با دولت متخاصم و یا تحت عنوان پروژه نفوذ، تفهیم اتهام و محکوم به حبس های طولانی مدت و یا اعدام کردند تا بتوانند از این طریق وجهی موجه برای سرکوب و ارعاب بر علیه شهروندان داشته باشند و با توجه به عدم‌ وجود شفافیت قضایی در ایران مشخص نیست که ادعای وزارت اطلاعات در خصوص این افراد واقیعت دارد یا خیر.

ممانعت از دسترسی متهم به وکیل از لحظه بازداشت و در مراحل بازجویی، بازپرسی و دادرسی ناقض ماده ۹ اعلامیه جهانی حقوق بشر و ماده ۹ میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسی مصوب ۱۶ دسامبر ۱۹۶۶ است.

همچنین، برخورداری افراد از حق روند دادرسی عادلانه از جمله حقوق سلب نشدنی است که در ماده ۱۰ اعلامیه جهانی حقوق بشر به آن تاکید شده است.

اعتراف گیری توام با ارعاب و تهدید، ناقض در ماده ۵ اعلامیه جهانی حقوق بشر و ماده ۷ میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسی و مصداق بارز شکنجه است. 

Please follow and like us: