محکومیت ۳ شهروند بهایی به حبس تحت نظارت قضایی و مجازات تکمیلی

حقوق بشر در ایران ـ  امروز جمعه ۲۵ خرداد ماه ۱۴۰۳، احکام صادره بدوی بر علیه سه شهروند بهایی عینا تائید شد. 

به گزارش حقوق بشر در ایران، روز چهارشنبه ۱۶ خردادماه ۱۴۰۳، رکسانا وجدانی ـ متولد: ۱۳۷۷، سحر محب پور ـ متولد: ۱۳۷۸ و ستاره طعامی ـ متولد: ۱۳۴۵، سه تن از شهروندان بهایی ساکن شیراز، توسط قاضی کامران زارع ـ رئیس شعبه ۳۷ دادگاه تجدیدنظر آن استان، به تحمل ۵ سال حبس تعزیری ـ تحت نظارت قضایی(حبس با پابند الکترونیکی)، محرومیت از حقوق اجتماعی، منع خروج از کشور و منع فعالیت در فضای مجازی، محکوم شدند. 

به نقل از یک فرد نزدیک به خانواده یکی از این شهروندان بهایی در گفتگو با گزارشگر حقوق بشر در ایران:”در حکم صادره، رکسانا وجدانی، سحر محب پور و ستاره طعامی، هر یک از بابت اتهام «اجتماع و تبانی به قصد ارتکاب جرم علیه امنیت کشور» و «فعالیت تبلیغی علیه نظام» محاکمه و به تحمل ۵ سال حبس تعزیری تحت نظارت قضایی(حبس با پابند الکترونیکی) محکوم شدند که پس از اجرای حکم آنها فقط می توانند تا شعاع ۱۰۰۰ متر از منزل خود در حرکت باشند. در بخش دیگری از این حکم هم هریک از این افراد به پرداخت ۵۰۰ میلیون ریال جریمه نقدی، تحمل ۱۵ سال محرومیت از حقوق اجتماعی، هر یک به تحمل ۲ سال منع خروج از کشور و ۲ سال منع فعالیت در فضای مجازی محکوم شدند.”

لازم به اشاره است، سحر محب پور، رکسانا وجدانی و ستاره طعامی، در تاریخ ۴ مهر ماه ۱۴۰۲، توسط ماموران امنیتی در شهر شیراز، بازداشت و پس از تفتیش منزل و توقیف برخی لوازم شخصی برای تشکیل پرونده به بازداشتگاه پلاک ۱۰۰ اداره اطلاعات شیراز منتقل و پس از سپری کردن دوران بازجویی ها و بازپرسی در نهایت به زندان عادل آباد شیراز منتقل شدند. 

سحر محب پور و رکسانا وجدانی، در تاریخ ۲۶ مهر ماه ۱۴۰۲، پس از طی مراحل بازجویی ها و تفهیم اتهام، با تودیع قرار وثیقه از زندان عادل آباد آزاد شدند. 

همچنین، در تاریخ ۲ آبان ماه ۱۴۰۲، ستاره طعامی هم پس از تامین وثیقه درخواستی، تا اتمام مراحل دادرسی از زندان مرکزی(عادل آباد) شیراز مرکز استان فارس، آزاد شد. 

شهروندان بهائی برطبق به بخشنامه شورای عالی انقلاب فرهنگی، مصوب ۶ اسفند ۱۳۶۹ از هرگونه حقوق شهروندی محروم هستند و از سوی حکومت جمهوری اسلامی با انواع و اقسام موارد نقض حقوق بشر و اعمال رفتارهای قهرآمیز روبرو هستند.

 سرکوب بهائیان ایران ناقض ماده ۲، ۱۸ و ۱۹ اعلامیه جهانی حقوق بشر و ماده ۱۸ میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسی است که بر حق افراد بر انجام مناسک مذهبی و تبلیغات و انجام آموزشهای مذهبی چه بصورت جمعی و چه بصورت خصوصی تاکید می کند.‌ 

بازداشت خودسرانه، بلاتکلیف نگه داشتن متهم در بازداشت و ممانعت از دسترسی فرد در دوران بازجویی، بازپرسی و دادرسی به وکیل مورد نظر خود و منع دسترسی به سایر ملزومات در یک فرآیند دادرسی، ناقض ماده ۹ اعلامیه جهانی حقوق بشر و ماده ۹ میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسی مصوب ۱۶ دسامبر ۱۹۶۶ است.

همچنین برخورداری افراد از حق دادرسی عادلانه توسط قاضی، بازجو و بازپرس بیطرف از جمله حقوقی است که در ماده ۱۰ اعلامیه جهانی حقوق بشر به آن تاکید شده است.

در ماده ۵ از قانون آئین دادرسی کیفری بر اطلاع یافتن متهم در اسرع وقت از اتهامات انتسابی و فراهم کردن حق دسترسی به وکیل و سایر حقوق دفاعی مذکور در قانون تاکید شده است. 

Please follow and like us: