شناسایی دستکم ۶ هزار کودک محروم از حق تحصیل توسط آموزش و پرورش

حقوق بشر در ایران ـ امروز پنجشنبه ۱۷مهرماه ۱۴۰۴، دستکم ۶۰ هزار کودک و نوجوان از حق تحصیل در مقطع ابتدایی بازمانده اند. 

به گزارش حقوق بشر در ایران به نقل از ایسنا، روز چهارشنبه ۱۶ مهر ماه ۱۴۰۴، علیرضا کاظمی، وزیر آموزش و پرورش، از شناسایی دستکم ۶۰ هزار کودک و نوجوان، محروم از حق تحصیل خبر داد و تائید کرده که از میان این تعداد دستکم ۶ هزار تن، دچار معلولیت جسمی هستند که قادر به تحصیل در مدارس عادی نیستند. 

وزیر آموزش و پرورش، در تشریح این خبر گفت:”امسال آمار بازماندگان از تحصیل در گروه سنی ۶ سال تمام، حدود ۶۰ هزار نفر برآورد شده است. در سال ۱۴۰۴، در کل دوره ابتدایی، تعداد بازماندگان حدود ۱۵۱ هزار نفر بود.” 

کاظمی در ادامه افزود:”دستکم ۵۰۰۰ تا ۶۰۰۰ نفر معلول جسمی داریم که اصلا نمی توانند وارد مدارس عادی شوند، ولی اسم آنها در بازماندگان می آید. وقتی آمار دانش آموزان را نگاه می کنیم، عده ای به دلیل فقر اقتصادی، عده ای به دلیل فقر فرهنگی و عده ای به دلیل تشخیص خانواده به اینکه یک سال دیرتر وارد مدرسه شود، باز می مانند.” 

محرومیت کودکان و نوجوانان از حق تحصیل در ایران یکی از چالش‌های مهم در حوزه حقوق بشر و حقوق کودک به شمار می‌آید.

بر اساس ماده ۲۶ اعلامیه جهانی حقوق بشر و مواد ۲۸ و ۲۹ کنوانسیون حقوق کودک (که ایران نیز در سال ۱۳۷۲ به آن پیوسته است)، آموزش باید برای همه کودکان رایگان، اجباری و بدون تبعیض در دسترس باشد. این اسناد بین‌المللی تأکید می‌کنند که هیچ کودکی نباید به دلایل قومیت، مذهب، جنسیت، زبان، وضعیت اقتصادی یا عقاید والدین از حق تحصیل محروم شود.

در ایران، اگرچه آموزش ابتدایی طبق قانون اساسی الزامی و رایگان است (اصل ۳۰ قانون اساسی)، اما در عمل گروه‌های متعددی از کودکان از این حق محروم می‌مانند. از جمله:

• کودکان فاقد شناسنامه یا تابعیت مشخص (به‌ویژه در استان‌های سیستان‌وبلوچستان و خراسان جنوبی)؛

• کودکان مهاجر و پناهنده افغان که در مواردی به دلیل نداشتن مدارک اقامتی از ثبت‌نام در مدارس منع می‌شوند؛

• کودکان بهایی و سایر اقلیت‌های دینی و مذهبی که با تبعیض سیستماتیک در نظام آموزشی مواجه‌اند؛

• کودکان کار و خیابان که به دلیل فقر، بی‌سرپرستی یا نیاز خانواده به درآمد، از تحصیل بازمی‌مانند؛

• کودکان مناطق محروم که به دلیل نبود امکانات آموزشی کافی (مدرسه، معلم، اینترنت در آموزش مجازی) از آموزش باکیفیت بی‌بهره‌اند.

محرومیت از تحصیل، نقض صریح اصول برابری و کرامت انسانی است و آثار جبران‌ناپذیری بر رشد فکری، اجتماعی و آینده شغلی کودکان برجای می‌گذارد. دولت‌ها بر اساس تعهدات بین‌المللی خود موظف‌اند اقدامات مثبت و فعالانه برای رفع موانع آموزش، ایجاد فرصت برابر و حمایت ویژه از گروه‌های آسیب‌پذیر انجام دهند.

Please follow and like us: