By حقوق بشر در ایران 
https://wp.me/p6xuBy-Qc3
حقوق بشر در ایران ـ امروز شنبه ۶بهمن ماه ۱۴۰۳، دستکم ۷۰ درصد مرگ پلنگ ایرانی بر اثر تصادفات جاده ای صورت گرفته است.
به گزارش حقوق بشر در ایران به نقل از رکنا، امروز شنبه ۶ بهمن ماه ۱۴۰۳، با تخمین باقی ماندن کمتر از ۳۰ یوزپلنگ آسیایی در ایران و ثبت مرگ ۷۰ درصد این گونهها بر اثر تصادفات جادهای، خطر انقراض این گربهسان ارزشمند بیش از هر زمان دیگری احساس میشود. در عین حال، تلاشهای زیستمحیطی برای حفاظت از یوزها ادامه دارد، اما آیا این تلاشها میتواند آخرین امیدها را زنده نگه دارد؟
فقط ۳۰ یوز باقی مانده است؟ به گفته یک کارشناس حیات وحش، کمتر از ۳۰ یوزپلنگ آسیایی که تنها زیستگاه آن ایران است، در طبیعت باقی ماندهاند. این آمار زنگ خطری جدی برای این گونه در معرض انقراض محسوب میشود. بر اساس بررسیها، ۱۷ یوزپلنگ شامل ۱۰ توله و ۷ بالغ در مناطق حفاظتشده توران و یوزکنان شناسایی شدهاند.
دو یوز ماده به نامهای «تلخاب» و «هرب» در پارک ملی توران نقش مهمی در بقای این گونه داشتهاند. این دو یوز ماده با معرفی سه نسل از تولهها به طبیعت نشان دادهاند که ظرفیت بقا در صورت شرایط مساعد همچنان وجود دارد. اما آیا این تلاشها کافی است؟
جادههای مرگ؛ تهدیدی بزرگ برای یوزهاست، آمارها نشان میدهد ۷۰ درصد مرگومیر یوزهای ایرانی به دلیل تصادفات جادهای رخ میدهد. مناطق حفاظتشدهای همچون توران و میاندشت به دلیل عبور جادههای پرتردد از وسط زیستگاه این گونه، به یکی از مرگبارترین نقاط برای یوزها تبدیل شدهاند. تصادفاتی که نه تنها زندگی این حیوانات را تهدید میکند، بلکه روند طبیعی بازسازی جمعیت آنها را نیز مختل کرده است.
حفاظت از یوز ایرانی به بودجه، امکانات و مهمتر از همه، مشارکت مردمی نیاز دارد. احداث پلهای هوایی و زیرگذرها برای عبور ایمن یوزها، کنترل سرعت خودروها در مسیرهای پرخطر و گسترش آگاهی عمومی از جمله اقداماتی است که میتواند تهدیدهای پیشرو را کاهش دهد. با این حال، کمبود منابع مالی و عدم اجرای کافی این طرحها، چالشهای بزرگی برای سازمانهای زیستمحیطی به وجود آورده است.
در حالی که تعداد یوزهای ایرانی به شکل نگرانکنندهای کاهش یافته است، موفقیتهایی مانند بقای تولههای «تلخاب» و «هرب» نشان میدهد که امید برای بازسازی جمعیت این گونه هنوز وجود دارد. اما حفظ این امید نیازمند برنامهریزی دقیق، هماهنگی بین دستگاههای مختلف و افزایش حمایت عمومی است.
یوزپلنگ ایرانی بهعنوان نمادی از تنوع زیستی کشور و گنجینهای ملی، نیازمند توجه فوری است. اگر امروز اقدامی جدی صورت نگیرد، شاید در آیندهای نهچندان دور، این گونه زیبا تنها در کتابهای تاریخ باقی بماند.
Subscribe to get the latest posts sent to your email.